للكاتبة إيمان ضانا
في احدى العمارات المتوسطة توجد فتاه تبلغ من العمر 20 عاما، تقف امام النافذة تضع الهاند فري ف اذنيها تستمع الى الموسيقى وتندن وتبتسم برقة. اسمها نورهان وهي: فتاه جميله تتميز بالعيون العسلية الفاتحة والبشرة البيضاء والشفايف الوردية.
تدخل عليها نيرة، وهي: فتاه جميلة تبلغ من العمر 20 عاما وتتميز بالعيون البنى والبشرة البيضاء والشفايف الوردية.
نيرة تؤام نورهان
نيرة : عامله ايه يا جميل ؟
نورهان لم تسمع نيرة لانها واضعة الهاند فرى ف اذنيها
تدخل نيرة ثم تاخذ الهاند فرى من اذنيها
نورهان بغضب : مين اللى خد الهاند فرى ؟
نيرة : انا نيرة عماله اقولك عامله ايه وانتى ولا هنا
نورهان بضحكة : انا اسفة مسمعتش والله
نيرة بابتسامة : ولا يهمك انتى عامله ايه ؟
نورهان : الحمدلله كويسة
نيرة : انتى من امبارح شكلك مدايق فيكى حاجة احكيلى
نورهان : لا ابدا بس موضوع جوز ماما ابراهيم مدايقنى اوى وقعدتة معانا ف البيت تعبانى نفسيا
نيرة : انا كمان مدايقة بوجودة اوى بس هنعمل ايه ؟
نورهان : من يوم ما بابا مات وانا مشوفتش حاجه ف حياتى عدله
نيرة : الحمدلله ...... بقولك ايه تيجى اذاكرلك شوية ؟
نورهان : اه ياريت عشان انسى اللى انا فيه
نيرة : ماشى هاتى ايدك
مدت نورهان يديها لنيرة ثم وصلو الى المكتب اجلستها نيرة ع الكرسى
ووضعت ع المكتب الكتب
نيرة : انا هروح اعملى نسكافية عشان انخنخ كدة تحبى اعملك معايا ؟
نورهان باتبسامة : اوك ماشى
وذهبت نيرة االى المطبخ لتصنع المشروب الساخن
في الشارع
يوجد شاب يقف ويتحدث ف الهاتف يدعى عمر
يصف الطريق الذى يقف فيه لصديقة يوسف
عمر : شاب وسيم وطيب يبلغ من العمر 24 عاما شعره طويل باللون الاسود يتميز بالعيون البنيه والبشرة الامحاويه
يدرس بكليه الحقوق
وبعد مرور ربع ساعة
يصل صديقة يوسف الى المكان المحدد الذى كان يصف له عمر
يوسف : شاب يبلغ من العمر 23 عاما وسيم يتميز بالعيون الخضراء والبشرة السمراء
عمر بتساؤل : كل دة بتوصل؟
يوسف : معلش المكان جديد عليا
عمر : اشطا يلا
يوسف : انت عايز ايه بقا هتودينى فين ؟
عمر : اصبر ع رزقك وانت تعرف
يوسف بنفاذ صبر : ماشى خلينى ماشى وراك كدة لغايه ما ان شاء الله اتشل بسببك
عمر : اخلص وبطل كلام ياد
وبعد دقائق معدودة يصلو الى المكان الذى يريد عمر اخذة اليه
ثم يقف عمر ويظل ينظر للاعلى
يوسف باستغراب : ايه يابنى انت جايبنى هنا ليه ؟
عمر : ششششششش استنه انت
يوسف بخفة : طيب انت باصص فوق ليه مستنى ملك الموت يجى يقبض روحك ؟
عمر : لا يا خفة باصص فوق عشان مستنى الملاك يبصلى
يوسف باستغراب : انت مجنون ... انت بتهزر صح وعمال بقا من امبارح بكرة عايزك ف موضوع مهم حاجة كبيرة اوى
وف الاخر جايبنى هنا افضل ابص للسما واستنى الملايكة
عمر بضحك : هههههههه وربنا انت اهبل
يوسف : طيب عرفنى انت يا ابو العاقلين احنا هنا بنعمل ايه ؟
عمر : شايف البلكونة دى رقم 3
يوسف : اه مالها هتاخد شقة ايجار جديد فيها
عمر : هيهيهيهيهي خفة يا واد
يوسف بثقة : من يومى
عمر : ششششش اسكت بقا
يوسف : والنبى يارب عوض عليا عوض الصابرين
عمر : اميين يارب
وبعد مرور 3 ساعات من الوقت
يوسف : ايه يابنى بقالنا 3 ساعات واقفين ايه الحوار انا تعبت
عمر : انت اللى حظك فقرى البت 24 ساعة واقفة هنا ومش بتدخل وانت اول ماجيت اهى مطلعتش تبص بصة
يوسف : بت مين ؟
عمر بابتسامة : اللى هرتبط بيها ان شاء الله
يوسف : وانت تعرفها منين بقا احكيلى
عمر : لسه متعرفناش بس كل يوم بعدى من الحتة دى وانا رايح الكليه والقيها واقفة تضحكلى
يوسف : وحيات ابوك
عمر : هههههههههه وحيات ابوك
يوسف : طيب انا تعبت
ف بيت نورهان
تجلس الام امام التلفاز ويجلس بجوراها زوجها ابراهيم
ابراهيم : اعمليلى كوبايه شاى يا ساميه
ساميه : من عنيا
ذهبت ساميه الى المطبخ
يظل ينظر ابراهيم يمينا ويسارا وامامة وخلفة حتى يتأكد انه بمفردة ثم يذهب الى غرفة نورهان
ثم فتح الباب ودخل
نورهان : مين دخل ؟؟ نيرة ؟؟
ابراهيم ينظر لها ويبتسم : لا مش نيرة
نورهان : عمو ابراهيم حضرتك دخلت ليه هنا ؟
ابراهيم : عايز فلوس
نورهان : نعم فلوس ايه ؟
ابراهيم : شوفيلك همة بدل ماانتى قاعدة كدة طول الليل اشتغلى انا مش قادر اصرف عليكى انتى واختك وامك وانتو مش صغيرين
نورهان بدمعة : اولا حضرتك عارف الظروف اللى انا فيها مينفعش اشتغل
وثانيا احنا مش بناخد من حضرتك فلوس انت اللى بتاخد من ماما اللى بتشتغل ياعينى وتتعب ف البيوت وانت تاخد الجاهز
ثالثا دة والاهم انت مش من حقكك تقعد معانا هنا ف البيت احنا بنات وانت راجل غريب علينا
دخلت ساميه المطبخ لتلتقى بنيرة
نيرة : ايه يا ماما عايزة حاجة اعملهالك وانا واقفة
ساميه : اه اعملى كوبايه شاى لابراهيم
نيرة : لا يا ماما انا لو كنت هعمل حاجة فهعملها ليكى لكن لعمو ابراهيم مستحيل
ساميه : ليه كدة يا نيرة دة بيحبكو اوى وبيخاف عليكو
نيرة : ماما احنا وافقنا تتجوزى من بعد بابا عشانك انتى ورضينا تدخلى علينا راجل غريب وكفايه اللى حصل لنورهان
ساميه : طيب اهدى خلاص يا حببتى ...... ايه الزعيق دة ؟
نيرة بخضة : دة صوت نورهان
جريت ساميه ونيرة لغرفة نورهان
الفصل الثاني
ف غرفة نورهان
ابراهيم بزعيييييييق : انتى بتطردينى يا بت ؟
تدخلت نيرة وساميه
نيرة : ف ايه يا نور
نورهان تبكى بحرقة ولا تتكلم
ساميه بتساؤل : ف ايه يا ابراهيم ؟؟
ابراهيم : بنتك بتطردنى يا يا ساميه
ساميه : اييييييه ليه يا كدة يا نورهان ؟
نورهان ببكاء : والله مقولتلو حاجة
ابراهيم : انتى بتكدبينى
نورهان بعصبية : انا مش بكدب حتى اساليه هو دخل هنا ليه مش كان برة ؟
نيرة : عمو ابراهيم حضرتك كنت برة ايه اللى دخلك هنا ؟
ابراهيم : كنت كنت .... انا كنت بطمن عليها
نورهان : والله ما حصل دة بيضحك عليكو
ابراهيم : انت بنت قليله الادب
نيرة : لا يا عمو انا مسمحلكش انك تقول علينا كدة ماما طلعيه برة
ساميه : تعال يا براهيم نطلع
وذهبو للخارج
ذهب عمر الى البيت ثم جلس على احدى الكراسى
وظل يفكر قليلا حتى جاءت الام وقالت
يسرى : مالك يا حبيبى قاعد كدة ليه ؟
عمر : عادى يا ماما
يسرى : مروحتش شغلك ليه ؟
عمر : وانتى بتسمى اللى بعمله كل يوم دة شغل !
يسرى : قول الحمدلله يا عمر احنا احلى من ناس تانية كتير
عمر : الحمدلله ... انا صعبان عليا بابا الموظف الغلبان اللى بيشتغل يوم و 10 لاء
يسرى : دة قدرنا وقدر ربنا احنا نعمل اللى ربنا اداهولنا ف حاجات كتير احنا نمتلكها وف ناس تانية معندهاش
اللى احنا نمتكله دة ونفسها فيه
عمر : ونعمة بالله ... هدخل انام شوية واصحى اذاكر عشان الكليه بكرة
يسرى : ماشى يا حبيبى ربنا معاك يا رب
قام عمر من مكانة وتوجه نحو امه وقبلها من وجهها
ثم قال ف حنان
عمر : ربنا يخليكى ليا يا ماما انا عايش بدعويكى دى والله ادعيلى طول ما انتى قاعدة
يسرى : دعيالك يا حبيبى قلبى وربى راضين عليك ليوم الدين
ابتسم عمر لوالدتة ثم دخل الى غرفتة
عند نورهان ونيرة
نورهان ما زالت تبكى بشدة وتقول
نورهان ببكاء : والله ما قولتو كدة خالص
نيرة : معلش يا حببتى انا مصدقاكى
نورهان : وماما مصدقاه هو
نيرة : سيبك من ماما دلوقتى هو انا مش كفايه ولا ايه ؟
نورهان : لا طبعا يا قلبى
نيرة : هو كان عايز ايه ؟
نورهان : طلب فلوس
نيرة : هو مش مكفيه ؟
نورهان باستغراب : ايه دة انتى بتديلو من معاكى ؟؟
نيرة : اه عشان يسكت دة ممكن يفضحنا ف الشارع
نورهان : ياااااااالله مش كفايه ماما بتديلو انتى مالك بقا ؟
نيرة : طب اعمل ايه ربنا يتوب علينا ونعيش لوحدنا
نورهان : ياااارب عشان انا زهقت
نيرة تبتسم : ماشى يا حبى يلا نبداء بقا
نورهان : هى الساعة كام ؟
نيرة : يجيلها 6 ونص كدة
نورهان : طيب انا عايزة انام
نيرة : ومالو تعالى يا حببتى
نورهان : انا عارفة انى حمل تقيل عليكى اوى معلش كله ف ميزان حسناتك
نيرة : ايه اللى بتقوليه دة يا نؤنؤ هو انا مش اختك عيب كدة
نورهان : انتى الحاجة الحلوة اللى حصلت ف حياتى من ساعت ما بابا مات
نيرة : الله يرحمة ... يلا بقا نامى
نورهان : ممكن اطلب منك طلب ؟
نيرة : طبعا
نورهان : نايمينى ف حضنك كانك مامتى
نيرة مبتسمة : ماشى تعالى
ونامو الاختان ف احضان بعضهم
صباح يوم جديد
يرن هاتف عمر مرارا وتكرارا ولم يجيب
بعد فترة قصيرة يستيقظ عمر ع طرق الباب
عمر بنعاس : ادخل
تدخل الام يسرى ثم تقول
يسرى : كفايه نوم بقا يا حبيبى عشان تروح الجامعة
عمر : والله مانمت من امبارح سيبينى شوية وانا لو لقيت نفسى كويس هروح الكليه
يسرى : طيب وصاحبك اللى برة دة اقوله ايه ؟
عمر : يوسف برة ؟
يسرى : اه بيقول اتصل بيك كتير ومش بترد
امسك بهاتفة ثم نظر ليجد 25 مكالمة فائتة
عمر : يا خبر خلاص يا ماما هلبس واجى
يسرى : ماش يا حبيبى
بعد ربع ساعة ظهر عمر ثم خرج ليوسف
يوسف : كل دة عشان تلبس وكمان مش بترد
عمر : والله مسمعت الموبايل خالص
يوسف : صحى النوم يا خويا وايه اللى خلاك سهران امبارح ؟
عمر : عرفت منين ؟
يوسف : من امك
عمر : ما تحترم نفسك يالا
يوسف : انا اقصد من السيدة الوالدة يعنى اكيد مقصدش
عمر : امممم ماشى
يوسف : دايما دماغك راكبه شمال
عمر : مخلاص بقا يلا ننزل
يوسف : يلا
عند نيرة ونورهان
نيرة : خلصتى يا نور ؟
نورهان : اه خلصت بصى شوفى شعرى مظبوط كدة ؟
نيرة : لا هاتلى المشط اسرحلك الحتة دى
اعتطها الفرشاة
وبداءت بتسريح الشعر وبعد دقايق انتهت
نيرة : كدة قمر يلا عشان نلحق المحاضرة
نورهان : ماشى يلا
وخرجوالاتنين
ف الصاله
ابراهيم : يا مرحب بالناس اللى معاها فلوس
نيرة بنفاذ صبر : يا فتاح يا عليم يا رزاق يا كريم ع الصبح انا مش لسه مدياك من كام يوم
ابراهيم : عايز تانى اكيد الفلوس خلصت
نورهان : نفسى اعرف انت بتعمل اييه بالفلوس دى ؟
ابراهيم : خليكى ف اللى انتى فيه يا بتاعة المذاكررة هو دة اللى انت فالحة فيه
نورهان : والله يبقى احسن ماخد الفلوس من الناس والله وااعلم بتعمل بيها ايه ربنا يستر تكون عامل مشكله ولا مصيبة
نيرة : خلاص يا نور يلا نلحق المحاضرة
ابراهيم : استنو !! مش هتنزلو من هنا غير وانا معايا فلوس
نيرة : اووووووف عايز كام ؟
نورهان : انتى هدتيلو بردو
نيرة : خلينا نخلص
ابراهيم : عايز 200 جنية
نيرة : اييييييه انت شايفنى قاعدة ع بنك
ابراهيم : خلاص عشان القمر دى خليها 150 اظن دة عرض جديد نزلت 50 جنية مرة واحدة
نيرة : هى 50 جنية ومعيش تانى
ابراهيم : انتى هتقوليلى ع قلبك اد كدة ومخبية
نيرة : امسك اهى وياريت متقولش ع فلوس تانى سلام
ابراهيم : سلام يا قطة
ف كافتيرية الجامعة
يوسف : يوووو نسيت الموبايل ف العربية
عمر : اعملك ايه يعنى ؟
يوسف : ولا حاجة يا عم انا هروح اجيبة
عمر : اشطا
ذهب يوسف ولكن فجاءة تصرخ فتاه بشدة
يوسف: معلش انا اسف مكنش اصدى
بداءت الطلبه تتجمع
الفتاه : ف ايه يا نيرة حصل ايه ؟
نيرة ببكاء : ااااه رجلى انت مش شايف يعنى
يوسف : خلاص يا انسة والله مكنت اقصد حاجة زى دى
الفتاه : طيب لو سمحت ممكن تقومها
يوسف : حاضر هاتى ايدك
رفضت نيرة بشدة وحاولت القيام ونجحت ف ذلك
امسكت بيد نورهان وذهبت
يوسف : البت دى مجنونة ولا ايه ؟
وذهب يوسف ليأخد الهاتف من السيارة
ف الكافتريا
جلست كلا من نيرة و نورهان ع المقعد ثم بدا الحديث بينهم
نيرة : انا جعانة اوى تحبى اجبلك اكل معاايا
نورهان : ماشى هاتيلى سندوتش و عصير
نيرة : اوك خليكى هنا
نورهان : ماشى
ذهبت نيرة
وبقت نورهات ف مكانها
وضعت الهاند فرى ف اذنيها واشغلت اغانى حزينة ونظرت ارضا
من ناحية اخرى
عمر جالس ع احدى المقاعد ثم يظل ينظر يمينا ويسارا وخلفة ليبحث عن يوسف الذى تأخر كثيرا
ثم وجد الفتاه الذى يحبها كثيرا تجلس ع احدى المقاعد واضعة الهاند فرى ف اذنيها
لم يصدق نفسة فرح كثيرا
ثم توجة نحيتها
ووقف امامها ويقول
عمر : سلام عليكو
ظلت ثانيات ولا تجيب
ثم كرر حديثة مرة اخرى واعلى من صوتة
عمر : احم احم السلام عليكو
ولكن لا حياه لمن تنادى
لم تستمع نورهان لانها تضع الهاند فرى ف اذنيها والصوت عال
تضايق كثيرا من اسلوبها ثم ذهب
عند يوسف
اخد يوسف الهاتف وتوجة نحو الكافتريا وطلب فطار
وبعد مدة قصيرة ذهل مما حدث
نيرة : انا اسفة انا اسفة جدا مكنتش اقصد
يوسف : انتى عامية بقا كل شوية تطلعيلى
نيرة بذهوب : انت تانى استغفر الله العظيم يارب
يوسف : دة بدل ما تقولى انا اسفة ولا تعتذرى
نيرة : انا اعتذرتلك
يوسف بعصبية : طب قوليلى اعمل ايه ف المصيبة دى ؟
نيرة بزعيق : وانا مالى اعملك ايه يعنى ؟
يوسف : نعم ياختى امشى ازاى كدة ؟
نيرة : وانا اعملك ايه تحب اقولك اقلع القميص اغسلة لحضرتك
يوسف بنفاذ صبر : انتى بنت مهزقة
وذهب من امامها
ذهلت من طريقة كلامة وتضايقت اكتر واكتر
ذهب يوسف الى صديقة عمر وجلس امامة وظهرت علية علامات الضيق
يوسف : ايه ياض مالك ؟
عمر : ................
يوسف : انت ياااااض
عمر : ايه يا عم
يوسف : ايه سرحان ف ايه ؟
عمر : ولا حاجة
يوسف : هو انا لسه متعرف عليك من يومين قول مالك واخلص
عمر : هههههههههه ايه دة ههههههههههه
يوسف : عجبك اوى ياخويا
عمر : هههههههه شكلك مسخرة مين اللى عمل فيك كدة ؟
يوسف : بت كل ماروح ف حتة الاقيها ف وشى اول مرة وقعت عشان خبطتها من غير ما اقصد
عمر : ههههه وتانى مرة
يوسف : دلقت عليه العصير والاكل زى مانت شايف
عمر : مممممممم
رجع تانى لشرودة
يوسف : تانى ياض مش هتعرف تضحك عليه قولى مالك ؟
عمر : فاكر البنت اللى قولتلك عليها وجبتك تحت بيتها وساعتها مطلعتلش من البلكونة ؟
يوسف : اه مالها !؟ دلقت عليك عصير بردو ههههههههههه
عمر : هاهاهاها خفة طب مش هقولك بقا
يوسف : خلاص اهو سكت
عمر : طلعت معانا هنا ف الجامعة
يوسف : يا راجل طيب ودى حاجة تزعلك ؟
عمر : لا طبعا انا قولت اروح اكلمها مردتش عليه ولا حتى بصتلى
يوسف : ولا يهمك يا برنس قولى هى فين ؟
عمر : اللى قاعدة هناك دى
يوسف : خبر اسسوووووووود
عمر : ايه ياض شوفت عفريت
يوسف : لا دى قمر اوى
عمر : ماتحترم نفسك ياض
يوسف : هههههههههه انا اصلا مش شايفها
عمر : ياااد اللى هناك دى
وشاور عليها
يوسف : خبرررررر اسووووووود ومنيل عليك وعليا
عمر : لا دة انت عايز تضرب بقا
يوسف : ياعم دماغك شمال .... عارف مين دى ؟
عمر : لا نفسى اعرف
يوسف : دى صاحبة البت اللى دلقت عليه العصير
عمر : والله بجد طيب كويس روح كلمها بقا
يوسف : استنى استنى هى دى اللى بتحبها ؟
عمر مبتسم : اااااه
يوسف : عمر انت تعرف ظروف البنت دى ؟
عمر : ايه مالها
الفصل الثالث
يوسف كاد ان يتكلم ف لحظة وصمت
يوسف :.......
عمر : مالها يااد
يوسف : لا ولا حاجة
عمر : طب يلا المحاضرة هتبداء
يوسف : اوك يلا
عنند نورهان
وصلت نيرة ثم جلست بغضب
نورهان : نيرة انتى جيتى
نيرة بزعل : اه
نورهان : طب يلا ناكل
نيرة : مفيش اكل
نورهان : مجبتيش اكل ليه امال واقفة كل دة ومجبتيش حاجة
نيرة : بعد ما جبت الاكل ادلق كله
نورهان : معلش حصل خير هو دة اللى مدايقك يعنى
نيرة : لا عشان العصير والاكل ادلق ع الواد اللى وقعنى من شوية
نورهان : يالهوووى دايما مش بتسكتى غير لما تاخدى حقكك
نيرة : انتى فاكرة انى كان اصدى اخد حقى بالعمله دى لا والله
نورهان : طيب مالك بقا خدتى حقكك وزيادة ومن غير قصد
نيرة : اصل الواد قالى كلمة معجبتنيش خالص
نورهان : شتمك ؟
نيرة : اه قالى انتى بنت مهزقة
شهقت نورهان : دة قليل الادب
نيرة : الحمدلله ع كل شئ
نورهان : ماهو اللى يصطبح بوش الاستاذ ابراهيم لازم يبقى يومة اسود
شهقت نيرة : يالهووووووى المحاضرة بداءت من 10 دقايق
نورهان : يالهوى طب يلا نلحق
نيرة : يارب بس الدكتور ميرخمش
ف بيت نورهان ونيرة
ابراهيم : ايه دة جيتى بدرى النهاردة يا سامية
ساميه بتعب : انا خلاص مش هشتغل الشغل دة تانى
ابراهيم : نععععععم امال اخد فلوس من مين وناكل منين ؟
ساميه : دة بدل ماتقولى انا هنزل اشتغل بدالك واصرف ع البيت
ابراهيم : ها او او اااااااااااو
ساميه : عجبتك بقول نكتة انا
ابراهيم : انتى عايزانى اشتغل واصرف ع بناتك واصرف عليكى انتى بتهزرى
ساميه : ليه بقا ان شاء الله مش انت الراجل بردو
ابراهيم : طبعا الراجل واللى يقول غير كدة يبقى اخر يوم ف عمرة
ساميه : من الاخر كدة انا قولت كلمة واحدة مش هروح هناك تانى
ابراهيم : خلاص نشوفلك شغل ف فيلا تانيه
ساميه : انت ايه معندكش دم انا مش هشتغل تانى ابدا ف شغل الخدامين دة انا متعلمة يعنى اشتغل ششغلانة اكبر من دى ومحترمة
ابراهيم : هييييييييهيهيى جتها نيلة اللى عايزة خلف اانا داخل انام شعايز دوشة خالص
ف الجامعة
طرقت نيرة الباب عدة مرات ثم فتحت الباب
نيرة : دكتور ممكن ندخل
الدكتور : اتاخرتى لييه يا انسة منك ليها
نورهان : احنا اسفين يا دكتور حصلت مشكله برة
الدكتور : اتفضلو
دخلت نيرة وامسكت بيد نورهان حتى وصلو الى اقرب مقعد واجلست نورهان ثم جلست هى الاخرى
الدكتور : اعملو حسابكو ف امتحان الاسبوع اللى جاى
وبداء بالشرح
ثم انتهو من المحاضرة بعد 2 ساعة
ركب السيارة كلا من يوسف وعمر
ونظر يوسف الى عمر الذى كان يفكر وسالة
يوسف : بتفكر ف ايه ؟
عمر : بفكر اتقدملها شكلها محترم ومش بتكلم اى حد وخلاص
يوسف : احم احم
عمر : ايه مالك مش عاجبك الكلام
يوسف بأرتباك : لا انا بس عندى حموضة
عمر : اه بحسب
يوسف : بقولك طيب انت مخدتش بالك ف حاجة فيها كدة غريبة
عمر : حاجة زى ايه ؟
يوسف ف نفسة : طيب اقولك ازى بقا ولو قولتله هيزعل
يوسف : لا انا بسالك بس عشان نطمن يعنى
عمر : بالعكس انا شايفها ملاك ومؤدبة اوى كفايه انها ماشية او قاعدة باصة ف الارض
يوسف : ااااه
عمر : هكلم بابا وماما وانت تيجى معانا نتقدملها
يوسف ف نفسة : يا خبرررر
يوسف : اممممم ماشى
عمر : تفتكر هيرفضو
يوسف : ليه دة انت قمر ياض والبنات هتموت عليك
عمر : من ناحية الشكل تمام لكن المصاريف يعنى تفتكر هيوافقو ع واحد زية ساقط سنة رابعة ودى تانى سنة ليه
يوسف : عمر انت مسقتش بمزاجك ولا اهمال منك
عمر : عارف عشان ام الدكاترة عايزين كتب كل شوية وانا مش معايا فلوس وحكاية الخناقة اللى حصلت مع تامر
يوسف : الحمدلله بس انت دلوقتى ف رابعة وبتشتغل سكرتارى ف مكتب من اكبر المحامين ف مصر وكلها سنة وتبقى انت مكان المحامى دة
عمر : يارب يا جوو يارب
--------
وصل كلا من نيرة ونورهان
ثم دخلو
نيرة بتساؤل : ماما انتى جيتى بدرى ليه حصل حاجة ؟
ساميه : لا يا حببتى محصلش حاجة
نيرة : امال جايه بدرى ليه
ساميه : هقعد من الشغل
نيرة : ليه ف حد دايقك
ساميه : محدش عملى حاجة بس انا زهقت من الشغل دة
نيرة : خلاص يا ماما انا هنزل اشتغل ف الايام اللى معليش فيها محاضرات
ساميه : ليه يابت كانت امك ماتت
نيرة : بعد الشر عليكى
ساميه : ادخلى انتى لاختك وربنا هيحلها من عندة
نيرة بابتسامة : ماشى يا ماما
وصل عمر الى بيتة
طرق الباب لتفتح والدتة
يسرى : حبيبى ى ى
عمر : ازيك يا مصر
يسرى : هههههه بتتريق على امك
عمر : تؤتؤ هو انا اقدر ... بابا مقلش هيجى امتى انهاردة ؟
يسرى : لا ودة من امتى ؟
عمر : ايه يا ماما بدردش عاتى
يسرى : فى حاجة حصلت انهاردة ؟
عمر : ليه يتقولى كدة ؟
يسرى : فيك حاجة غريبة
عمر : زى ايه ؟
يسرى : مش عارفة بس طالما بتسأل كدة يبقى حاجة فعلا
عمر : اه هو فى حاجة بس انتى وشطرتك قوليلى حاجة حلوة ولا وحشة ؟
يسرى : لا ربنا مايجيب حاجة وحشة ابدا بس هو ف حاجة وحاجة مفرحاك كمان
ثم اكملت بفرحة اوعى تقولى انك لقيت بنت الحلال
عمر : هههههههههه هو الكلام مكتوب ع وشى
يسرى : يبقى ف عروسة فعلا
عمر بضحكة : اه
يسرى : لولولوولووووولووووى
عمر : هششششش اسكتى يا ماما
يسرى : فرحنالك يا حبيبى
عمر : هو احنا لسه اتقدمنالها
يسرى : نروح يا حبيبى نروح
ثم طرق الباب
لتفتح يسرى لتجد والدة
احمد : ايه صوت الزغاريد دى يا يسرى وانا طالع الاقى الجيران يقولولى مبروك
يسرى : اصل انت متعرفش حاجة
عمر : ادخل يا بابا الاول
ثم يدخل الاب
احمد : فهمونى في ايه ؟
يسرى : ابنك هيخطب
احمد : لا ليكى حق تزغرطى
عمر : ههههه محسسنى انى عيل صغير
احمد : وانت تقدر تكبر علينا ياد
عمر : لا تبعا يا بابا وانا اقتر
يسرى : ههههه قولى بقا شوفتها فين وعرفتها منين ومعاك ف الكليه ولا ف الشغل وووو...
عمر مقاطعا : ايه يا ماما اهدى شوية
احمد : براحة ع الواد يا يسرى
يسرى : سكت اهو اتفضل قول
عمر : ولا حاجة انا شوفتها طالعة البيت وسألت عليها بواب عمارتهم وقالى
فلاااااااش باااااااك
وهما راجعين من الكليه
عمر : اقف هنا يا يوسف
يوسف : ليه ياعم
عمر : اقف اخلص
وقف يوسف السيارة
ونزل عمر ويوسف
يوسف : خد هنا ياد رايح فين ؟
عمر : اسكت ..... سلامو عليكو
بواب العمارة : وعليكو السلام ورحمة الله وبركاتة اؤمر يا باشا
عمر : الامر لله وحدة
البواب : ونعمة بالله فى شئ حاجة يا بية
عمر : انا مش بيه قولى يا عمر
البواب : عاشت الاسامى يا بية
عمر : ربنا يخليك بيه تانى .... المهم انا كنت جاى اسال على بنت ف العمارة هنا ف الدور التالت
البواب : مين الانسه نيرة بنت ابراهيم باشا
عمر بابتسامة : هى اسمها نيرة
البواب : ايوى يا بيه عملت شى حاجة لحضرتك
عمر : لا لا انا كنت عايز اتقدملها كنت بسال عليها ايه رايك
البواب : والله يا بيه دول ناس محترمة جوى جوى ملهمش دعوة باى حد والانسه نيرة بنت طيبة جوى جوى عارف شايف ابنى الصغير اللى هناك دة
عمر ويوسف ينظرون اللى المكان
عمر : اه ربنا يخليلهولك
البواب : الله يخليك يا بيه كانت تطلع من هنا ولو شافت الولد ابنى تديلة فلوس هى والانسه نورهان
عمر بابتسامة : يعنى اجى اخطبها ع ضمانتك
البواب : ايوى يا بيه
عمر : ربنا يخليك
ثم يبحث فى جيوب البنطلون وياخد عدة نقود ويعطيها للبواب
عمر : اتفضل وشكرا جدا
البواب : الشكر لله يا بية ملهوش لازمة والله يا بية
عمر : خليهم معاك يمكن تحتجهم
البواب : مستورة والحمدلله
عمر : خلاص اديهم لابنك سلام عليكو
البواب : وعليكو السلام يا بيه ربنا ينولهالك يا بية وتبجى من نصيبك
بااااااااك
عمر : بس كدة
يسرى : لولولولوى
احمد وعمر : ههههههه ههههههه
الفصل الرابع
عند نورهان
نيرة تدخل لاختها
نيرة : مال الجميل
نورهان : ماما مالها يا نيرة
نيرة : ولا حاجة هتقعد من الشغل
نورهان بفرحة : بجد والله
نيرة : اه والله ايه الفرحة دى كلها
نورهان : اخيرا ماما مش هتتعب ف بيوت الناس تانى وتخلى عمو ابراهيم هو اللى يصرف ع البيت
نيرة : هههه والله انتى غلبانة اوى انتى فاكرة يعنى عمو ابراهيم هيشتغل
نورهان : شوفيلى اى شغلانة ينفع اشتغلها ف البيت
نيرة : ليه يا حببتى انتى ناقصك حاجة
نورهان : لا
نيرة : طيب نفسك ف حاجة عايزة تجبيها
نورهان مبتسمة : هو انتو بتخلونى محتاجة حاجة
نيرة : خلاص اديكى قولتيها مش عايزة اسمع الكلمة دى تانى ويلا عشان نغير ونذاكر
نورهان : ماشى
عند عمر
الباب يطرق عدة مرات
تفتح يسرى لتجد هبه
هبه : بنت رقيقة جدا تبلغ من العمر 22 عام امحاويه واعيونها جذابه بشدة ولكنها عاشقة لعمر
هبه : طنط بتزغرطى ليه انا سامعة من اول الشارع
احمد : هههههه عمال اقولها اسكتى
يسرى : تعالى ادخلى يا بنتى
لتدخل هبه وتسلم ع احمد
هبه : ازيك يا عمو
احمد : الحمدلله يا بنتى
هبه : دايما .... ازيك يا عمر
عمر : تمام ازيك انتى
هبه : انا تمام طول مانت / اصدى طول ماانتو تمام
احمد : هتكلم اهلها امتى
هبه : اهل مين يا عمو بردو معرفتش كنتى بتزغرطى ليه
يسرى : اصل عقبالك كدة يابنتى عمر واخيرا هيخطب
لتسقط هذة الجمله كالصاعقة عليها وتتحول ملامحها الرقيقة الى الشريرة ثم تقول
هبه : مبروك متنسوش تعزمونى ع الخطوبه
احمد : لا واحنا نقدر يا بنتى
هبه : انا هنزل سلام
يسرى : استنى يا حببتى انتى لحقتى
هبه : معلش يا طنط اصلى مقولتش لماما
يسرى : طيب حتى اقعدى الشاى ع النار
هبه بدموع : مرة تانيه ياطنط مع السلامة
يسرى : الله يسلمك
لتغلق هبه الباب بعنف وتمشى خطوتان
وتجلس ع درجة سلم من سلالم العمارة
ثم تبكى بصمت بحرقة
عند نورهان
الباب يطرق عدة مرات
لتفتح ساميه وتجد البواب
البواب : سلامو عليكو
ساميه : وعليكم السلام ف حاجة يا ناجى
ناجى البواب : اه يا هانم
ساميه : اتفضل
ناجى : ف اتنين بشوات عدو عليه من شويه واحد منهم اسمة عمر وكان بيسال ع الانسه نيرة بنت حضرتك
ساميه بخضة : ليه هى عملت ايه
ناجى : انا بردة اتخضيت زيك كدة ف الجول بس هو كان جاى يسال عليها عشان جاى يتجدملها
ساميه بفرحة : عريس لنيرة
ناجى : ايوى يا هانم
ساميه : وانت قولتله ايه
ناجى : جولت اللى لازم اجولو يا هانم جولت الحجيجة
ساميه : ايوة اللى هى ايه
ناجى : انتو ناس محترمة جوى وملكوش دعوة بحد يا هانم
ساميه : متشكرة يا عم ناجى استنى ثوانى
لتدخل الام غرفتها وتاخد من شنتطها نقودا وتخرج وتعطيها لناجى البواب
ةفى هذة اللحظة تخرج نيرة وتقول
نيرة ' ف حاجة يا ماما
ساميه بابتسامة : لا يا حببتى
ناجى : مبروك يا انسه نيرة والله فرحت جوى جوى
نيرة : الله يبارك فيك بس ع ايه
ساميه : اتفضل انت يا عم ناجى
ناجى : حاضر يا هانم تؤمرينى بحاجة
ساميه : لا شكرا
ناجى : مع السلامة.
ناجى : ايوى صوح هو خد منى رقم ابراهيم بيه وجال هيتصل
سامية : ماشى يا عم ناجى
ناجى : اقفلى انتى يا هانم
ساميه : عن اذنك
ثم اغلقت الباب
وفى هذة اللحظة ظهر ابراهيم لا تنسون كان نائما ف غرفتة ثم قال
ابراهيم : في حاجة
ظلت ساميه واقفة تبتسم وصامتة
نيرة : فى ايه يا ماما
ساميه : موبااااااايلك فين موبايلك يا براهيم
ابراهيم : جوة ليه يعنى
ساميه : سايبة جوة ليه ينفع يعنى الشبكة
ثم تدخل ساميه وتاخد الهاتف وتخرج به
ابراهيم : عايزة ايه منة مفيهوش رصيد
ساميه تكلم ذاتها
ساميه : احطو فييييييين احطو فين يا ساميه ؟
نيرة : يا ماما متقولى فى ايه ؟
ساميه بفرحة : ببساطة كدة جيلك عرييييييييييييس
نيرة تبتسم وتفكر فى يوسف الذى غرقتة بالعصير والسندوتشات ثم اعتقدت انة هو
ابراهيم : اه مبروك ومال ام الموبايل دة ؟
ساميه : العريس هيتصل هنا وانا عايزة احطة ف حتة فيها شبكة ... احطو فين فين يا ربى
نيرة : انا هدخل جوة
ثم تدخل نيرة غرفتها
ساميه : اه احطو فوق التليفزيون عشان لما يجى يرن يذبذب قبلها ونعرف انه هيتصل
ابراهيم : شكلك اتهبلتى يا سامية اما صدقتى تخلصى من بنتك
ساميه : امانة عليك يا براهيم لما يتصل كلمة براحة خااااااالص وبهدوووووووء وبصوت ناعم
ابراهيم : استغفر الله العظيم يارب
عند يوسف
يجلس يوسف محترا ويظل يفكر بنيرة كثيرا ويبتسم عندما يتذكر ما حدث لها اول مرة ف الجامعة ويتذكر ثانيه مرة ثم يضحك اكتر وتدخل عليه والدته
خلود : بتضحك على ايه يا يوسف
يوسف : ها ولا حاجة تعالى يا ماما
خلود : طيب بقالى ساعة بنادى عليك انا وابوك
يوسف : ها معلش يا امى مسمعتش والله
ثم ينزلو كلا من خلود ويوسف ليتناولو الطعام جميعا
احمد : ها مش بيرد
عمر : مفيش شبكة باين
يسرى : لا حاول يابنى الله يرضى عليك
عمر : هههههههههههه حاسس انك انتى اللى هتتجوزى
احمد : هات اجرب انا
عمر : اتفضل يا بابا
اعطى عمر والدة الهاتف
ليعيد الاتصال مرة اخرى ثم يعطى جرس
احمد : هششش جرس جرس
يسرى : بجد طلعت نحس يا عمر
عمر : ههههههههههه
احمد : اسكتو خلونى اعرف اتكلم
عند نورهان
ف الصاله
نورهان : نيرة شوفى موبايل مين اللى بيرن دة صدعلى دماغى
تجرى الام لتحلق بالهاتف ثم تقول
ساميه : براهيييييييييييم رقم غريب شكل العريس
ابرهيم : هاتى ........... سلامو عليكو
احمد : وعليكم السلام ورحمة الله وبركاتة .... تليفون ابراهيم بيه والد الانسة نيرة معايا
ابراهيم : ايوة انا مين معايا
احمد : انا احمد والد ابنى عمر كونا عايزين نيجى نتقدم لنبت حضرتك وبناخد ميعاد نحب نيجلكم امتى ؟
ابراهيم : يا مرحب تشرفونا والله
احمد : الشرف لينا احنا .... ممكن تحدد ميعاد الولد مستعجل
ابراهيم : خلاص تمام ع الخميس اللى بعد بكرة ان شاء الله تشرفونا
احمد : تمام حلو اوى متشكر جدا لزوق حضرتك
ابراهيم : الله يخليك ... تعرفو المكان ولا اقولك عليه ؟
احمد : احنا عارفينو بس نتاكد بردو
ابراهيم : ماشى 12 شارع .................
احمد : تمام نتشرف بحضرتكو الساعة كام
ابراهيم : والله ع 8 كدة يبقى حلو اوى
احمد : خلاص ماشى نشوفكم يوم الخميس الساعة 8 ان شاء الله
ابراهيم : ان شاء الله ....مع السلامة
احمد : مع السلامة
عند عمر
يسرى : ها اتفقتو خلاص
احمد : ماانتى سمعتى يا وليه خلاص اتفقنا ...... مبروك يا حبيبى
عمر : يارب يوافقو الاول
يسرى : وميوفقوش ليه ان شاء الله ابنى راجل وجاهز من كل حاجة بس محتاج شغلانة حلوة ويبقى كلة تمام
احمد : ان شاء الله يا يسرى
عمر : هروح اتصل بيوسف اقوله يجى معانا
يسرى : ماشى يا حبيبى
ثم يدخل عمر غرفتة ويتصل بيوسف
عمر : اهلا بيوسف
يوسف : اهلا بعمر
عمر : مالك ياض
يوسف : ماليش باكل
عمر : طيب بطل حش واسمعنى كويس
يوسف : ارغى
عمر : بابا اتصل بوالد نيرة واتفقنا هنروح نتقدملها بعد بكرة يوم الخميس
يوسف : ااااااوووووو الف مبروك
عمر : مش لم يوافقو
يوسف : اكيد هيوافقو
عمر : ياااارب
يوسف : يارب هتشوف
عمر : ان شاء الله ... طبعا انت معانا
يوسف : معاكو فين ؟
عمر : يا دى الظاهيمر
يوسف : اه اه طبعا يا حبيبى اكيد معاكو
عمر : اشطا هقفل انا ناو
يوسف : هتروح شغلك
عمر : احتمال هتصل بعادل بية واشوف
يوسف : ماشى ربنا معاك
عمر : الله يخليك ..... سلاموز
يوسف : سلابرقوق
عند نورهان
نورهان : الف مبروك يا نونة
نيرة : الله يبارك فيكى ... مش تصبرى لما يجى مش يمكن ارفضة
نورهان : يا وحشة افرض كان بيحبك
نيرة : هو شافنى اصلا قبل كدة
نورهان : عادى ممكن يكون من الكليه
نيرة : امممممم احتمال
نورهان : هو اسمة ايه ؟؟
نيرة : وانا اش عرفنى
نورهان : اعترفى يابت
نيرة : هههه خلاص سمعت عم ناجى بيقول اسمة عمر
نورهان : امممممم حلو اوى الاسم دة
نيرة : والله خديه ياختى
نورهان : هههههههه لا والله ما يحصل
نيرة : هههههههه وانا مقدرش اخد لقمة حد بصلى فيها
نورهان : هههههههه لا لا متخافيش انا عينى مش وحشة
نيرة : ههه لا بردو ماينفعش
ملامح نورهان تغيرت من الفرحة الى الحزن وبداءت تبكى : اهى اهى
نيرة : ايه دة مالك يا نورهان
نورهان : بابا ... بابا وحشنى اوى يا نيرة
نيرة : الله يرحمة ..كان نفسى اوى يبقى معايا فى يوم زى اللى جاى
نورهان : الله يرحمة كان نفسى ابقى صحبتك واكتر من اختك اقف جمبك وترمى حملك كلو عليه ابقى ظهرك
مش انا اللى ارمى عليكى حملى واتعبك كدة
نيرة : اخص عليكى يا نورهان وانا وانتى ايه مش اخوات يعنى واحد ... وبعدين يا ستى انا مش زعلانة حد اشتكالك
نورهان : لا
نيرة : دى ارادة ربنا
نورهان : ونعمة بالله
عند هبه
تجلس هبة فى غرفتها تظل تبكى بشدة حتى تنهدت فجاءة
وقررت الصعود اليهم مرة ثانيا
ثم لبست وخرجت لتفتح الباب وتصعد فوقا وتقف امام الباب وتظل تفكر
هل تقول اليهم ماذا جاءت الى هنا ثم توقفت عن التفكير بفح الباب
عمر : هبه انتى هنا
هبه بارتباك : ها لا لا انا مش هنا
عمر مبتسم : هههه طالما انتى مش هنا واقفة قدامى كدة ازاى ؟
هبه : ها ايوة انا هنا اقصد يعنى كنت جايه اطمن على طنط
عمر : اتفضلى ادخللها
هبه : اوك .... هو انت رايح فين ؟
كاد عمر ان يقولها ولكنة تراجع
عمر : وانتى بتسالى ليه ؟
هبه : انا مش قصدى انا اسفة
انزل عمر ع الدرج ثم خرج ف اتجاه المكتب
( نسيت اقولكوم ان عمر بيشتغل مع سكرتارى ف مكتب من اكبر المحامين ف البلد )
وصل عمر الى المكتب ثم دخل ف اتجاة مكتب عادل
تك تك تك
عادل : اتفضل
عمر : انا اسف جدا يا فندم ع التقصير
عادل : لازم تهتم بشغلك شوية يا افندى انت كلها السنادى وانا هتنقل وانت هتقعد هنا مكانى ع الكرسى دة
عمر : ان شاء الله يا فندم
عادل : انت عارف انى بحبك وخايف عليك انت دلوقتى بقيت راجل لازم تتحمل المسؤلية
عمر : عارف والله يا فندم وشكرا ع نصايح حضرتك ليا
عادل : لا شكر ع واجب .... خد الملفات دى وراجعها كويس اوى القضية دى كبيرة جدا لازم اكسبها
عمر : بأذن الله يا فندم هتكسبها .... عن اذنك
عادل : اتفضل
الفصل السادس
يسرى : نعم ؟؟؟
عمر : زى ما قولتلك بالظبط
يسرى : ومقولتش ليه جاى تقول دلوقتى
عمر : انا مكنتش اعرف غير لما شوفتها انهاردة
يسرى : عايزنى ااعمل ايه ؟؟
عمر : نقولهم قبل مايردو علينا
يسرى : لالالالا مينفعش انت فاكرها حاجة عادية
خرج احمد وقال : يعنى ايه اللى بتقوله دة ؟
عمر : انا والله معرفش انا ايه اللى حصلى بس متاكد دة نفس البيت وربنا
احمد : لا لا انت بتستعبط انا مقدرش اتصل بيهم واقولهم حاجة زى كدة
عمر : امال ااانا اعمل ايه طيب
يسرى : طيب متخليك معاها وكملو
عمر : لا يا ماما انا بحب بنت تانيه وفكرة انى افضل معاها دى يبقى حرام عليا اتجوزها ع غش
يسرى : مش يمكن ربنا عمل كدة عشان تحبو بعض وتتجوزو
عمر : لا لا بصى خلاص انا هتصرف
احمد : خد هنا انا بنصحك لو عملت حاجة او تصرف غلط انت حر انت دلوقتى راجل
عمر : حاضر يابابا ... تصبحو ع خير
يسرى : يعنى ايه هتسيبو يعمل اللى هو عايزة
عمر : ابنك كبير يا يسرى سبية هو عارف مصلحتة فين
اما عند يوسف وقف بسيارتة امام الفيلا
ثم جلس يفكر كثيرا حتى ان اصابت راسة بصداع قوووى من كثرة التفكير وبكاءة وبعد فترة طويله من الوقت دخل فلتة راتة والدتة هاله
هاله : اتاخرت ليه يا حبيبى
يوسف : كنت ...... كنت مع عمر
هاله : اه اتقدم للبنت خلاص
يوسف نظر بحسرة : اه خلاص خلاص اتقدم
احست والدتة بة فتابعت نظراتة ثم قالت : حبيبى مالك
يوسف : مفيش يا ياماما عندى صداع
هاله : يالهوووى صداع استنى اجبلك مسكن
يوسف : ياريت ياماما لحسن هموووت
هاله : بعد الشر يا حبيبى ثوانى اجبلك الدواء وجايه
ثم جرت والدتة واخذت المسكن ثم ركدت اليه بسرعة ومعها ماء
هاله : اتفضل يا حبيبى
يوسف : شكرا يا ماما
هاله : العفووو يا حبيبى بالشفا
واخذت منة المياه ووضعتها على الترابيزة ثم قالت : مالك بقا
يوسف : ماانا قولتلك عندى صداع
هاله : تؤتؤ حاجة تانية
يوسف : حاجة تانية زى ايه ياماما
هاله : انت اللى تعرف يلا اعترف
يوسف : بصراحة يا ماما البنت اللى اتقدملها عمر .....
سكت يوسف لانة ليس متعود ان يحكى لوالدتة عن اسرارة ولا يريدها ان تعرف لانها هتخبر عمر بالحدث
هاله : ها كمل سكت ليه
يوسف فى نفسة : اقولها ايه اقولها ايه
يوسف : البنت اللى اتقدملها عمر...
هاله : ههههه ياابنى كمل بتيجى عجمله دى وتسكت
يوسف : اه اه صح طلعت معانا فى الجامعة
هاله : والله المفروض اصدق
يوسف : طبعا لازن تصدقى عشان دى الحقيقة
هاله : الحقيقة هه الحقيقة فيها ان
فى غرفة نورهان ونيرة
نورهان : ها ايه رايك فى العريس
نيرة : اه كويس
نورهان : يعنى هتقبلية
نيرة : مش عارفة بس هتاكد من حاجة وبعدين هرد
نورهان : هتتاكدى من ايه
نيرة : هقولك بعدين يلا نامى
نورهان : شاكة فيكى
نيرة : اخلصى نامى علينا محاضرة بكرة
نورهان : اوك
تانى يوووم
فى الجامعة
تجلس نورهان ونيرة فى الكافتيريا
لتجد عمر امامها
عمر : لو سمحت يا نيرة عايزيك دقيقة
نيرة : لو هتسالنى ع ردى انا لسه مفكرتش
عمر : لا دة موضوع تانى
نيرة : مينفعش يا استاذ عمر
عمر : ارجوكى لازم احكى معاكى
نيرة : مش معنى انك اتقدمتلى يبقى تفتكر هكلمك عادى لا انا لسه مقولتش ردى
عمر : طيب خدى اخر كلامى هى دقيقة مش هاخد منك وقت كتير دة موضوع مهم جدا
نورهان : طيب روحى شوفى عايز ايه يا نيرة
نيرة : اوووك انا موافقة .... خليكى هنا متتحركيش
نورهان : اوك
ذهبت نيرة مع عمر
عمر : انا اسف ع طريقتى
نيرة : ولا يهمك ممكن تحكى الموضوع المهم اللى حضرتك عايزنى فيه
عمر : حاضر بصى انا مش عارف هقولك ازاى بس الموضوع دة مينفعش اسكت عليه
نيرة : قلقتنى
عمر : بصى انا عارف انى هجرحك بكلامى دة بس ربنا يستر
نيرة : اتفضل احكى مت غير لف ودوران
عمر : من غير لف ودوران كدة انا جيت اتقدمتلك بالغلط
نيرة : نعمممممم
عمر : انا اسف جدا بس والله مقصد
نيرة : اتفضل كمل
عمر : انا كنت جاى اتقدم للبنت اللى قاعدة معاكى هناك دى بس انا معرفش ايه اللى وداكى عندها ف البيت ولا هى عشان صحبت شوفتها مرة عندكو افتكرت دة بيتها
نيرة : هههههههههههه على فكرة دى مش صحبتى
عمر : امال مين
نيرة : دى اختى
عمر : بجد
نيرة : اه والله
عمر : انا معرفش اسمها بس ايه اللى خله البواب يقولى اسمها نيرة
نيرة : مش عارفة بس هى اسمها نورهان
عمر : امممممم نورهان
نيرة : معجب بالاسم ولا ايه
عمر : نعم لا لا المهم يا نيرة انا جاى نفكر نعمل ايه ياريت تفكرى معايا
فى هذة اللحظة جاء يوسف
يوسف : اممممم وكمان روميو قاعد مع جوليت
عمر : يوسف انت مش قولتلى مش جاى انهاردة
يوسف : غيرت راى يا عمر فى حاجة
تمالك عمر اعصابة بغضب وقال : انا اسف يا انسة نيرة نتكلم فى وقت تانى ممكن رقمك
نيرة : اوك اكتب 011.........
يوسف : حلوو الرقم دة
نيرة : عن اذنك
عمر : عجبك اسلوبك دة
يوسف : زعلان ع ست جوليت يا سى روميو
عمر : الله فى ايه يا يوسف
يوسف : فى ايه شايفنى مجنون
عمر : انت شارب حاجة ولا ايه
يةسف : واول مرة اعملها بسببك انت
عمر : بسببى انا انت اصلا جيت الجامعة ازاى وانت سكران كدة
يوسف : ههاهاها فاكرنى عيل
عمر : تعالى
يوسف : هتعملى ايه
اخذ عمر بيد يوسف وادخله دورة المياه الموجودة بجامعة وانزل براسة تحت الصنبور واخذ يوسف يزعق
عمر : فوووووووق بقااا
يوسف : كفاااااااااايه خلاص يا عمر فوق والمصحف
عمر : بتحلف فى الحمام يبقى لسه ما فوقتش
يوسف : فووووووووووقت
عمر : خلاص اهو
يوسف : دة انت طلعت ايدك جامدة جدا
عمر : احسن اياااك اشوفك سكران
يوسف : خلاص يا صحبى متزعلش بقا
عمر : اوك خلاص
يوسف : تعالى فى حضنى يا صديقى
عمر : امشى قليل الربايه عايز تحضنى وانت مبلول
يوسف : ههههههههههههههه
عمر : ههههه يلا نطلع
يوسف امسك بيد عمر
يوسف : عمر متزعلش منى
عمر : ازعل منك ليه عشان بتحبها انا اتقدملها بالغلط
يوسف : بجد والله يعنى مش بتحبها
عمر : اه وربنا بحب واحدة تانيه ... وبعدين شكلك واقع
يوسف : هو واضح عليا كدة
عمر : انا حسيت عشان انت صاحبى
يوسف : حبيبى ... انت كنت بتقول اتقدمتلها بالغلط
عمر : ايوة طلعت عندها اخت وهى دى اللى بحبها
يوسف : طيب ليه قالولك نيرة
عمر : هو دة اللى هيجننى
يوسف : طيب كنت قاعد معاها ليه ؟
عمر : كنا بنفكر نشوف حل عشان اهلها
يوسف : اممممم عندى الحل
عمر : طبعا عندك الحل مش لنيرة قول يا معلم
يوسف : بص قولها هى تقول لاهلها انها رفضاك وانت اتقدم تانى لاختها وقولهم ساعتها
عمر : يابن الايه يا لذينة جبتها منين دى ؟
يوسف بغرور : بدماغى
عمر : يالهوى ايه الدماغ دى ابوس الدماغ
يوسف بيقلد البنات : لا الناس تدخل علينا تقول ايه ياعمر
عمر : هههههههههههههههه يلا نطلع
يوسف : يلا
عند نورهان ونيرة
نورهان : كان عايز ايه
نيرة : ها لا ملحقش يقول حاجة صاحبة جة وخدة
نورهان : ماشى
نيرة : استنى الموبايل فين ؟؟
نورهان : مش كان معاكى
نيرة : اه بس مش لاقياه
وفى نفس اللحظة ظهر شاب طويل القمة وعينة بنى غامض وجذاب للغاية ويقول
..... : موبايلك اهو
نيرة : شكرا جدا
..... : الشكرلله
نيرة : لقيتة فين ؟
.... : ها اه فى الارض هنا
نيرة : اممم ماشى
.... : انا هيثم وانتى
نيرة : اهلا بيك انا نيرة
هيثم : اتشرفت بيكى
نيرة : الشرف ليا انا
هيثم : لو احتجتى لاى حااجة انا موجود
نيرة : شكرا ليك جدا ان شاء الله مش هحتاج حاجة
هيثم : اتمنى ذلك ... عن اذنك
نيرة : اتفضل
من ناحية اخرى
يوسف : شايف يا عم هيثم شكلو بيلف ويدور ع نيرة
عمر : يالهوى هو مش هيبطل لعب العيال دة
يوسف : انا هروح اقولها
عمر : خد هنا تقولها ايه
يوسف : اقولها ملكيش دعوة بيه
عمر : يا سلام بصفتك ايه
يوسف : مش عارف
عمر : خلاص اسكت وانا هكلمها تانى عشان الموضوع المهبب دة واقولها ساعتها
يوسف : اشطا
عمر : اشطا!؟.... بالذمة فى راجل فى اخر سنة ليه فى الجامعة وبعدين يا محامى تقوله اشطا
يوسف : خلاص رز باللبن
عمر : انت عبيط يابنى
يوسف : ايه مش بتحبة طب خلاص محل الالبان كله
عمر : شكلك جعان
يوسف : اه والله مكلتش من امبارح
عمر : اه عشان نيرة المهم هعمل فيك معروف واعزمك ع بيتزا
يوسف : وكانز
عمر : يعنى جاى سكران ومش واكل من امبارح وانا اللى هعزمك وكمان بتتأمر
يوسف : عاجبك ولا
عمر : عاجبنى اتفضل قدامى
نورهان : هو احنا هنفضل كدة كتير
نيرة : عايزانا نعمل ايه ؟
نورهان : مش عارفة انا زهقانة اوى
نيرة : ليه كدة
نورهان : مش عارفة حاسة ان ف حاجة هتحصل
نيرة : فال الله ولا فالك ع العموم طالما انتى خايفة تعالى نروح
نوورهان : اه يااريت
وفى نفس اللحظة جاءت فتاه وخبطت فى نورهان
الفتاه : ااااااااه مش تحاسبى
نورهان : انا انا اسفة جدا
الفتاه : اعمل ايه بأسفك دة دلوقتى
نورهان : طيب حضرتك عايزانى اقولك ايه
نيرة : احنا اسفين يا انسة
الفتاه : اااااه مش قادرة مش عارفة انتى عاميه يعنى ولا ايه اهههههه دراعى
نورهان بزعل : انا اسفة انا عاميه فعلا
وكان يوجد شاب يقف مع هذة الفتاه عندما راى رد فعل نورهان اعجب بها كثيرا واشفق عليها عندما علم انها لا ترى
الشاب : خلاص يا سوسن هى اعتزرت
سوسن : ماشى يا حبيبى عششان خاطرك بس
ثم تابعت : يلا بااى باى
وعندما ذهبت سوسن والشاب قالت نورهان
نورهان : مش قولتلك قلبى حاسس ان فى حاجة هتحصل
واخذت تبكى
نيرة : طيب انتى بتعيطى ليه دلوقتى
نورهان بزعييييييق : عشااااان انا عاميه انا مش شايفة الناس وبخبط فيهم كل يوووم وكل الناس بتهنى عشان مش بشوف لا لكن انا بشوف وكويس اوى كمان
نيرة : حببتى انا قولتلك قبل كدة بلاش تدخلى الجامعة دى وادخلى الجامعة اللى متخصصة للى زيك
نورهان : وانا مش بحب كدة انا بنادمة الحمدلله بعرف ازاكر زيك بالظبط بس الفرق يوم الامتحان
نيرة : خلاص متزعليش وبعدين دى ارادة ربنا مش انتى بتحوشى عشان العمليه
نورهان : شكلى مش هعمل عمليات وهفضل طول عمرى عاميه
نيرة : مفيش حاجة بعيد عن ايد ربنا وانا كمان بحوش واهو نحط اللى معاكى ع اللى معايا وشوية من فلوس ماما وان شاء الله هتعمليها وهتنجح بس محتاجة صبر
نورهان : يااااااااااارب يارب انا اسحملت كتير ياااااااارب
نيرة : امسحى دموعك دى ويلا نروح
نورهان : حاضر يلا
الفصل السادس
يسرى : نعم ؟؟؟
عمر : زى ما قولتلك بالظبط
يسرى : ومقولتش ليه جاى تقول دلوقتى
عمر : انا مكنتش اعرف غير لما شوفتها انهاردة
يسرى : عايزنى ااعمل ايه ؟؟
عمر : نقولهم قبل مايردو علينا
يسرى : لالالالا مينفعش انت فاكرها حاجة عادية
خرج احمد وقال : يعنى ايه اللى بتقوله دة ؟
عمر : انا والله معرفش انا ايه اللى حصلى بس متاكد دة نفس البيت وربنا
احمد : لا لا انت بتستعبط انا مقدرش اتصل بيهم واقولهم حاجة زى كدة
عمر : امال ااانا اعمل ايه طيب
يسرى : طيب متخليك معاها وكملو
عمر : لا يا ماما انا بحب بنت تانيه وفكرة انى افضل معاها دى يبقى حرام عليا اتجوزها ع غش
يسرى : مش يمكن ربنا عمل كدة عشان تحبو بعض وتتجوزو
عمر : لا لا بصى خلاص انا هتصرف
احمد : خد هنا انا بنصحك لو عملت حاجة او تصرف غلط انت حر انت دلوقتى راجل
عمر : حاضر يابابا ... تصبحو ع خير
يسرى : يعنى ايه هتسيبو يعمل اللى هو عايزة
عمر : ابنك كبير يا يسرى سبية هو عارف مصلحتة فين
اما عند يوسف وقف بسيارتة امام الفيلا
ثم جلس يفكر كثيرا حتى ان اصابت راسة بصداع قوووى من كثرة التفكير وبكاءة وبعد فترة طويله من الوقت دخل فلتة راتة والدتة هاله
هاله : اتاخرت ليه يا حبيبى
يوسف : كنت ...... كنت مع عمر
هاله : اه اتقدم للبنت خلاص
يوسف نظر بحسرة : اه خلاص خلاص اتقدم
احست والدتة بة فتابعت نظراتة ثم قالت : حبيبى مالك
يوسف : مفيش يا ياماما عندى صداع
هاله : يالهوووى صداع استنى اجبلك مسكن
يوسف : ياريت ياماما لحسن هموووت
هاله : بعد الشر يا حبيبى ثوانى اجبلك الدواء وجايه
ثم جرت والدتة واخذت المسكن ثم ركدت اليه بسرعة ومعها ماء
هاله : اتفضل يا حبيبى
يوسف : شكرا يا ماما
هاله : العفووو يا حبيبى بالشفا
واخذت منة المياه ووضعتها على الترابيزة ثم قالت : مالك بقا
يوسف : ماانا قولتلك عندى صداع
هاله : تؤتؤ حاجة تانية
يوسف : حاجة تانية زى ايه ياماما
هاله : انت اللى تعرف يلا اعترف
يوسف : بصراحة يا ماما البنت اللى اتقدملها عمر .....
سكت يوسف لانة ليس متعود ان يحكى لوالدتة عن اسرارة ولا يريدها ان تعرف لانها هتخبر عمر بالحدث
هاله : ها كمل سكت ليه
يوسف فى نفسة : اقولها ايه اقولها ايه
يوسف : البنت اللى اتقدملها عمر...
هاله : ههههه ياابنى كمل بتيجى عجمله دى وتسكت
يوسف : اه اه صح طلعت معانا فى الجامعة
هاله : والله المفروض اصدق
يوسف : طبعا لازن تصدقى عشان دى الحقيقة
هاله : الحقيقة هه الحقيقة فيها ان
فى غرفة نورهان ونيرة
نورهان : ها ايه رايك فى العريس
نيرة : اه كويس
نورهان : يعنى هتقبلية
نيرة : مش عارفة بس هتاكد من حاجة وبعدين هرد
نورهان : هتتاكدى من ايه
نيرة : هقولك بعدين يلا نامى
نورهان : شاكة فيكى
نيرة : اخلصى نامى علينا محاضرة بكرة
نورهان : اوك
تانى يوووم
فى الجامعة
تجلس نورهان ونيرة فى الكافتيريا
لتجد عمر امامها
عمر : لو سمحت يا نيرة عايزيك دقيقة
نيرة : لو هتسالنى ع ردى انا لسه مفكرتش
عمر : لا دة موضوع تانى
نيرة : مينفعش يا استاذ عمر
عمر : ارجوكى لازم احكى معاكى
نيرة : مش معنى انك اتقدمتلى يبقى تفتكر هكلمك عادى لا انا لسه مقولتش ردى
عمر : طيب خدى اخر كلامى هى دقيقة مش هاخد منك وقت كتير دة موضوع مهم جدا
نورهان : طيب روحى شوفى عايز ايه يا نيرة
نيرة : اوووك انا موافقة .... خليكى هنا متتحركيش
نورهان : اوك
ذهبت نيرة مع عمر
عمر : انا اسف ع طريقتى
نيرة : ولا يهمك ممكن تحكى الموضوع المهم اللى حضرتك عايزنى فيه
عمر : حاضر بصى انا مش عارف هقولك ازاى بس الموضوع دة مينفعش اسكت عليه
نيرة : قلقتنى
عمر : بصى انا عارف انى هجرحك بكلامى دة بس ربنا يستر
نيرة : اتفضل احكى مت غير لف ودوران
عمر : من غير لف ودوران كدة انا جيت اتقدمتلك بالغلط
نيرة : نعمممممم
عمر : انا اسف جدا بس والله مقصد
نيرة : اتفضل كمل
عمر : انا كنت جاى اتقدم للبنت اللى قاعدة معاكى هناك دى بس انا معرفش ايه اللى وداكى عندها ف البيت ولا هى عشان صحبت شوفتها مرة عندكو افتكرت دة بيتها
نيرة : هههههههههههه على فكرة دى مش صحبتى
عمر : امال مين
نيرة : دى اختى
عمر : بجد
نيرة : اه والله
عمر : انا معرفش اسمها بس ايه اللى خله البواب يقولى اسمها نيرة
نيرة : مش عارفة بس هى اسمها نورهان
عمر : امممممم نورهان
نيرة : معجب بالاسم ولا ايه
عمر : نعم لا لا المهم يا نيرة انا جاى نفكر نعمل ايه ياريت تفكرى معايا
فى هذة اللحظة جاء يوسف
يوسف : اممممم وكمان روميو قاعد مع جوليت
عمر : يوسف انت مش قولتلى مش جاى انهاردة
يوسف : غيرت راى يا عمر فى حاجة
تمالك عمر اعصابة بغضب وقال : انا اسف يا انسة نيرة نتكلم فى وقت تانى ممكن رقمك
نيرة : اوك اكتب 011.........
يوسف : حلوو الرقم دة
نيرة : عن اذنك
عمر : عجبك اسلوبك دة
يوسف : زعلان ع ست جوليت يا سى روميو
عمر : الله فى ايه يا يوسف
يوسف : فى ايه شايفنى مجنون
عمر : انت شارب حاجة ولا ايه
يةسف : واول مرة اعملها بسببك انت
عمر : بسببى انا انت اصلا جيت الجامعة ازاى وانت سكران كدة
يوسف : ههاهاها فاكرنى عيل
عمر : تعالى
يوسف : هتعملى ايه
اخذ عمر بيد يوسف وادخله دورة المياه الموجودة بجامعة وانزل براسة تحت الصنبور واخذ يوسف يزعق
عمر : فوووووووق بقااا
يوسف : كفاااااااااايه خلاص يا عمر فوق والمصحف
عمر : بتحلف فى الحمام يبقى لسه ما فوقتش
يوسف : فووووووووووقت
عمر : خلاص اهو
يوسف : دة انت طلعت ايدك جامدة جدا
عمر : احسن اياااك اشوفك سكران
يوسف : خلاص يا صحبى متزعلش بقا
عمر : اوك خلاص
يوسف : تعالى فى حضنى يا صديقى
عمر : امشى قليل الربايه عايز تحضنى وانت مبلول
يوسف : ههههههههههههههه
عمر : ههههه يلا نطلع
يوسف امسك بيد عمر
يوسف : عمر متزعلش منى
عمر : ازعل منك ليه عشان بتحبها انا اتقدملها بالغلط
يوسف : بجد والله يعنى مش بتحبها
عمر : اه وربنا بحب واحدة تانيه ... وبعدين شكلك واقع
يوسف : هو واضح عليا كدة
عمر : انا حسيت عشان انت صاحبى
يوسف : حبيبى ... انت كنت بتقول اتقدمتلها بالغلط
عمر : ايوة طلعت عندها اخت وهى دى اللى بحبها
يوسف : طيب ليه قالولك نيرة
عمر : هو دة اللى هيجننى
يوسف : طيب كنت قاعد معاها ليه ؟
عمر : كنا بنفكر نشوف حل عشان اهلها
يوسف : اممممم عندى الحل
عمر : طبعا عندك الحل مش لنيرة قول يا معلم
يوسف : بص قولها هى تقول لاهلها انها رفضاك وانت اتقدم تانى لاختها وقولهم ساعتها
عمر : يابن الايه يا لذينة جبتها منين دى ؟
يوسف بغرور : بدماغى
عمر : يالهوى ايه الدماغ دى ابوس الدماغ
يوسف بيقلد البنات : لا الناس تدخل علينا تقول ايه ياعمر
عمر : هههههههههههههههه يلا نطلع
يوسف : يلا
عند نورهان ونيرة
نورهان : كان عايز ايه
نيرة : ها لا ملحقش يقول حاجة صاحبة جة وخدة
نورهان : ماشى
نيرة : استنى الموبايل فين ؟؟
نورهان : مش كان معاكى
نيرة : اه بس مش لاقياه
وفى نفس اللحظة ظهر شاب طويل القمة وعينة بنى غامض وجذاب للغاية ويقول
..... : موبايلك اهو
نيرة : شكرا جدا
..... : الشكرلله
نيرة : لقيتة فين ؟
.... : ها اه فى الارض هنا
نيرة : اممم ماشى
.... : انا هيثم وانتى
نيرة : اهلا بيك انا نيرة
هيثم : اتشرفت بيكى
نيرة : الشرف ليا انا
هيثم : لو احتجتى لاى حااجة انا موجود
نيرة : شكرا ليك جدا ان شاء الله مش هحتاج حاجة
هيثم : اتمنى ذلك ... عن اذنك
نيرة : اتفضل
من ناحية اخرى
يوسف : شايف يا عم هيثم شكلو بيلف ويدور ع نيرة
عمر : يالهوى هو مش هيبطل لعب العيال دة
يوسف : انا هروح اقولها
عمر : خد هنا تقولها ايه
يوسف : اقولها ملكيش دعوة بيه
عمر : يا سلام بصفتك ايه
يوسف : مش عارف
عمر : خلاص اسكت وانا هكلمها تانى عشان الموضوع المهبب دة واقولها ساعتها
يوسف : اشطا
عمر : اشطا!؟.... بالذمة فى راجل فى اخر سنة ليه فى الجامعة وبعدين يا محامى تقوله اشطا
يوسف : خلاص رز باللبن
عمر : انت عبيط يابنى
يوسف : ايه مش بتحبة طب خلاص محل الالبان كله
عمر : شكلك جعان
يوسف : اه والله مكلتش من امبارح
عمر : اه عشان نيرة المهم هعمل فيك معروف واعزمك ع بيتزا
يوسف : وكانز
عمر : يعنى جاى سكران ومش واكل من امبارح وانا اللى هعزمك وكمان بتتأمر
يوسف : عاجبك ولا
عمر : عاجبنى اتفضل قدامى
نورهان : هو احنا هنفضل كدة كتير
نيرة : عايزانا نعمل ايه ؟
نورهان : مش عارفة انا زهقانة اوى
نيرة : ليه كدة
نورهان : مش عارفة حاسة ان ف حاجة هتحصل
نيرة : فال الله ولا فالك ع العموم طالما انتى خايفة تعالى نروح
نوورهان : اه يااريت
وفى نفس اللحظة جاءت فتاه وخبطت فى نورهان
الفتاه : ااااااااه مش تحاسبى
نورهان : انا انا اسفة جدا
الفتاه : اعمل ايه بأسفك دة دلوقتى
نورهان : طيب حضرتك عايزانى اقولك ايه
نيرة : احنا اسفين يا انسة
الفتاه : اااااه مش قادرة مش عارفة انتى عاميه يعنى ولا ايه اهههههه دراعى
نورهان بزعل : انا اسفة انا عاميه فعلا
وكان يوجد شاب يقف مع هذة الفتاه عندما راى رد فعل نورهان اعجب بها كثيرا واشفق عليها عندما علم انها لا ترى
الشاب : خلاص يا سوسن هى اعتزرت
سوسن : ماشى يا حبيبى عششان خاطرك بس
ثم تابعت : يلا بااى باى
وعندما ذهبت سوسن والشاب قالت نورهان
نورهان : مش قولتلك قلبى حاسس ان فى حاجة هتحصل
واخذت تبكى
نيرة : طيب انتى بتعيطى ليه دلوقتى
نورهان بزعييييييق : عشااااان انا عاميه انا مش شايفة الناس وبخبط فيهم كل يوووم وكل الناس بتهنى عشان مش بشوف لا لكن انا بشوف وكويس اوى كمان
نيرة : حببتى انا قولتلك قبل كدة بلاش تدخلى الجامعة دى وادخلى الجامعة اللى متخصصة للى زيك
نورهان : وانا مش بحب كدة انا بنادمة الحمدلله بعرف ازاكر زيك بالظبط بس الفرق يوم الامتحان
نيرة : خلاص متزعليش وبعدين دى ارادة ربنا مش انتى بتحوشى عشان العمليه
نورهان : شكلى مش هعمل عمليات وهفضل طول عمرى عاميه
نيرة : مفيش حاجة بعيد عن ايد ربنا وانا كمان بحوش واهو نحط اللى معاكى ع اللى معايا وشوية من فلوس ماما وان شاء الله هتعمليها وهتنجح بس محتاجة صبر
نورهان : يااااااااااارب يارب انا اسحملت كتير ياااااااارب
نيرة : امسحى دموعك دى ويلا نروح
نورهان : حاضر يلا
الفصل السابع
تانى يووووم
عمر نايم وبيصحية يوسف
يوسف : انت يلا قوووووووم قوووووم
عمر : اسكت سبنى انام عندى شغل
يوسف : لا هتقوووم قوووووووم بقا
عمر : شششششش حبة وهصحى
يوسف : قووووم والله هرش عليك مايه
عمر : اعمل اللى تعمله
يوسف : هرش عليك مايه وربنا
عمر : سبنى انام
يوسف اخد المخدة منه
عمر : يووووووو عايز ايه
يوسف : قوم كلم نيرة
عمر : ليييييه ؟؟
يوسف : ع هيثم وبالمرة تعرف تحل مشكلتك
عمر : حاضر هات المخدة بقا
يوسف : هدهالك وتقوم
عمر : ماشى هات بقا
يوسف : خد اهى
عمر : اخرج انت وانا هحصلك
يوسف : موووشى
خرج يوسف وعمر نام تانى
دخل يوسف تانى
يوسف : يا ابن الـــ قووووووووووم
عمر : اهو قومت
يوسف : خد كلمها
عمر : استنة شويه
يوسف : اخلص جرس .... خد بترد اهى
عمر : الو
نيرة : ايوة مين معايا
عمر : انا عمر يا انسة نيرة
نيرة : اه عمر
عمر : انا اسف لو بزعجك
نيرة : لا اسف ولا حاجة انا فكرت ولقيت حل
عمر : وايه هو بقا
نيرة : مفيش غير انى اقول لاهلى انى مش موافقة عليك وهم اكيد هيقولولك وبعدين تعالى وقت تانى واتقدم لنورهان
عمر : غريبة دى نفس فكرة يوسف
نيرة : يوسف ؟! يوسف مين ؟
عمر : دة زميلى اللى جة معايا عندكو
نيرة : اه اه افتكرتة
عمر : ع العموم انا متشكر جدا
نيرة : العفو
عمر : اه نسيت اقولك فى شاب كان واقف معاكى امبارح اسمة هيثم معرفش قالك اسمة ولا لاء
نيرة : هيثم اه اه ماله
عمر : نصيحة اخ لاخته بلاش تتكلمى مع الانسان دة
نيرة : اولا مكنتش بتكلم معاه دة موبايل كان ضايع وهو لاقاه وجة ادهولى وثانيا مش محتاجة نصايح انا عارفة بمشى وبروح واجى واصد واتكلم مع مين وازاى
عمر : انا اسف بس مكنتش اقصد انا بس ....
نيرة : لا بس ولا مبسش انا قولتلك اللى عندى ومتشكرة جدا يا استاذ عمر سلام
عمر : متزعليش ي......
قفلت نيرة فى وجة عمر الهاتف
عمر : الو الو
يوسف : فى ايه ؟
عمر : قفلت فى وشى
يوسف : هههههههههه
عمر : اضحك انت براحتك
يوسف : ههههه هى هههه قفلت فى وشك ليه ؟
عمر : بقولها متتكلميش مع هيثم زعلت وفهمت انى بعتبرها واحدة مش كويسة بتكلم اى شاب
يوسف : ليه كدة دة حتى طريقتكفى الكلام حلوة
عمر : معرفش بقا هبقى اشوف الحكايه دى
يوسف : اممممم سمعتك بتقولها نفس خطة يوسف
عمر : اه بتقولى انا فكرت وقالتلى نفس فكرتك
يوسف بأعجاب : والله .. دة احنا بقينا فى حاجات بينا مشتركة
عمر وضع ايدة ع خدة : ياسلام ع الحب لما يدق بابك فجأة
يوسف : ثوانى اروح افتح
عمر : تفتح ايه يابنى
يوسف : الباب مش بتقول الحب بيخبط ع الباب هههههههه
عمر : والله الشبشب كان هنا مش عارف راح فين ؟
يوسف : هتضربنى يعنى هتعورنى هعورك
عمر : وانا بقا هبوظلك منظرك
يوسف : هههههههههه
عمر : ههههههههههه
فى الجامعة
نورهان : انا مش عارفة انتى جيبانا الجامعة ليه انهاردة وقولتى لماما عندنا محضرتين واحنا اصلا معندناش محضرات
نيرة : بينى وبينك اتخنقت من قاعدة البيت
نورهان : يا سلام كن ممكن تقولى لماما عادى ونخرج
نيرة : كان ساعتها ابية ابراهيم هيقولى معاكى فلوس وبتخرجى ويقر فيها
نورهان : مش مطمنالك
نيرة : شششششش استنى هيثم جاى
نورهان : هيثم مين
نيرة : بعدين بعدين
اتى هيثم
هيثم : هاى يا بنات
نيرة : هاى
هيثم : ازيك يا نيرة
نيرة : الحمدلله وانت
هيثم : تمام ايه عندك محضرات انهاردة
نيرة : اه اصدى معدناش بس جايه هنا عادى
هيثم : انا خلصت محاضراتى.... ممكن اطلب منك طلب ؟
نيرة : اتفضل
هيثم : ممكن نقعد فى كافية اعزمك ع فنجان قهوة
نيرة : والله مش هينفع خالص اصل ....
هيثم : اصل ايه بليز دة اول طلب اطلبو منك
نيرة : ماشى بس ممكن اطلب انا منك طلب
هيثم : اكيد
نيرة : هروح اختى ونتقابل فى الكافية
هيثم : ماشى عن اذنك هستناكى
نيرة : اوك
نورهان : انتى هتخرجى معاه
نيرة : لا احنا هنقعد فى كافية
نورهان : لا انتى بتهزرى انتى ازاى تفكرى كدة
نيرة : بليز يا نورهان متقوليش حاجة لماما
نورهان : ماشى بس انا مش موافقاكى ع اللى بتعمليه دة
نيرة : يلا عشان نلحق نروح
نورهان : يلا هاتى ايدك
عادل : ايه يا عمر سمعت امتحانات الترم قربت
عمر : فعلا ادعلنا والنبى
عادل : انت واخد عليا اوى
عمر : اسف يا متر
عادل : بص يا عمر انا مش بقولك كدة عشان تعتزر بالعكس انا بفرح جدا بيك بعتبرك زى ابنى
عمر : ربنا يخليك ا فندم
عادل : اديك شوفت ابنى مشى وسافر مع والدتة فى المانيا
عمر : ربنا يجعهولك ان شاء الله مع انى الواد دة واحشنى اوى
عادل : كان نفسى يطلع محامى ويشيل اسمى بعد ما اموت بس امة ربنا يباركلها بقا كبرتها فى دماغة وخليته يبقى صحفى
عمر : يا متر انا شايف ان صحفى دة مش حاجة وحشة وتبقى احلى لما حضرتك تبقى محامى ويوهان يبقى صحفى وماشاء الله يوهان صحفى مشههور جدا فى المانيا وفى مصر
عادل : نظرية حلوة .... الـ قولى عملت ايه فى موضوع الخطوبه
عمر : والله يا متر حصلت مشكله وخايف منها اوى
عادل : تعالى اقعد واحكيلى
عمر بعد ان جلس : بعد ما اتقدمتلها اكتشفت ان البنت دى مش هى اللى عايز اخطوبها
عادل : ازاى انت مش متأكد من البيت كويس
عمر : ايوة يا متر ماهى طلعت اخت البنت اللى اتقدمتلها بالغلط
عادل : غريبة طالما اختها ليه مقلوش ان فى اخت تانية ليها
عمر : اهو دة اللى هموت واعرفة
عادل : طيب خالى بالك بقا اكيد فى سر
عمر بتساؤل : ازاى يا فندم سر زى ايه ؟
عادل : الله واعلم بس احساسى عشان محامى والخبرة وكدة بعتقد ان فى سر
عمر : ربنا يستر يلا دوشت حضرتك معايا
عادل : لا دوشتنى ولا حاجة المهم انت تروح دلوقتى وتاخد الاسبوعين دول اجازة تقعد تذاكر فيهم تشوف حل للبنت دى
عمر : انا مش عارف اشكر حضرتك ازاى
عادل : مش عايز شكر زى ما قولتلك بعتبرك زى يوهان
عمر : بس اسبوعين كتير اوى
عادل : مش كتير عليك وقبضك هيوصلك مش هينقص ربع جنية
عمر : لا يا فندم دة كتير اوى
عادل : مش هعيد كلامى مرتين معنديش وقت اضيعة ويلا قربت توصل للكرسى وتقعد بدالى عليه
عمر : ان شاء الله تؤمرنى بحاجة يا متر
عادل : متشكر يا عمر اتفضل انت
عمر : عن اذنك
فى غرفة نورهان ونيرة
تدخل نورهان الغرفة وتقول
نورهان : بتعملى ايه يا نيرة
كانت نيرة تمسك بيديها طقم خروج وتضعة ع جسديها وتقيسة
نيرة : بغير هدومى
نورهان : ليه ماانتى كنتى لابسة
نيرة : لا اصل الهدوم اتوسخت
نورهان : امممممم
نيرة : اعمل تسريحة ايه فى شعرى
نورهان : معرفش انا مش فايقة انا هنام شوية
نيرة : ماشى
نورهان : نيرة
نيرة : امممم
نورهان : متتأخريش
نيرة : متخفيش
يوسف : ايه يابنى لحقت خلصت شغل
عمر : انت ايه اللى مقعدك عندنا
يوسف : ايه قاعد مع مراتى
عمر : مراتك
يوسف : اه انت متعرفش انى اتجوزت مامتك
يسرى : هههههههههه جتك ايه يا يوسف
عمر بابتسامة: والله .... انت شكلك رايق بقا
يوسف : اه رايق وعشان رايق انا عازمك ع فنجان قهوة
عمر : معقول انت يوسف بية هيقوم ويعلمنا قهوة بنفسة
يوسف : لا يا حبيبى انا مبعملش احنا هنروح الكافيه اللى قريب من هنا
عمر : ودة من امتى ؟
يوسف : عايز اتكلم معاك فى موضوع ضرورى
عمر : اممم قول كدة بقا عشان مصلحتك يا معفن
يوسف : بقا كدة مووشى انا بقا صرفت نظرى عن القهوة دى
عمر : وانت قولتها والراجل اللى مش بيرجع فى كلامة
يوسف : وانا راجل ومرجعتش فى كلامى
عمر : موووشى يلا
ساميه : نيرة رايحة فين ومتشيكة كدة
نيرة بأرتباك : انا انا رايحة اقابل صحبتى
ساميه : رايحة تقابلى صحبتك ومتشيكة كدة
نيرة : الله يا ماما وانا كنت معفنة فى الاول
ساميه : نيرة انتى عارفة انى مش قصدى كدة خالص
نيرة : حببتى يا ماما
ساميه : متكليش بعقلى حلاوة يابت وقوليلى
نيرة : معاش ولا كان اللى ياكل بعقل امى حببتى حلاوة
ساميه : ماانتى كلتى بيها حلاوة خلاص
نيرة : لا اانا مكلتش بيها حلاوة
ساميه : امال كلتى بيها ايه
نيرة : كلت بيها جبنة و لانشون هههههههههه
ساميه : ههههههههههههه
نيرة : يلا يا ماما سلام
ساميه : نيرة انتى يابت
نيرة : بااى
وقفلت الباب
ساميه : يا حيوانة استنى عليه لما تيجى بس
فى الكافيه
نيرة : سورى اتاخرت عليك
هيثم : انتى تتاخرى براحتك
نيرة بدلع : ههههه
هيثم : ايه القمر دة
نيرة : ميرسى
هيثم : تشربى ايه
نيرة : فنجان قهوة
هيثم : اوك ... جارسون
الجارسون : اتفضل يا فندم
هيثم : عايزين 2 فنجان قهوة لو سمحت
الجارسسون : اى اوامر تانيه يا فندم
هيثم : لا شكرا
الجارسون : عن اذن حضرتك
هيثم : قوليلى بقا انتى مرتبطة
نيرة : تؤتؤ
هيثم : مش معقول
نيرة : هو ايه اللى مش معقول
هيثم : مش معقول واحدة بالجمال والحلاوة والقمر دة ومش مرتبطة ايه الشباب اتعمت ولا ايه
نيرة : هههههههه ميرسى خالص
هيثم : امال ايه حكايه حبيبك دة
نيرة : حبيبى مين ؟
هيثم : يوسف
نيرة : يوسف مش حبيبى
هيثم : والله ولا حتى متصحبين
نيرة : لا خالص احنا منعرفش بعض اصلا
هيثم بيغمزلها : اصلا
نيرة : احم احم
اتى الجارسون ووضع القهوة وذهب
هيثم : اتفضلى اشربى
نيرة : اوك
هيثم : اهى اهى
نيرة بابتسامة : ايه مالك
هيثم : القهوة سادة مرة
نيرة : هههههه هههههه
وصل عمر ويوسف للكافية
دخل عمر اولا
ونظر حوله التقى بنيرة تجلس مع هيثم حملق بشدة وشهق ثم قال بارتباك : لا يا عمم يلا تخرج دة كافيه وحش
يوسف : يابنى انت دخلتوا تعال بس دة تحفة
عمر : لا لا تعال نروح كافيه تانى
يوسف : بس انا عاجبنى دة وهندخل فيه يعنى ندخل فيه
وسحب يوسف بيد عمر وقال : يلا يلا
استسلم عمر ودخل ثم نظر لابعد منضدة ليجلس بعيدا حتى لا يراهم يوسف
عمر : اهى دى ترابيزة حلوة
يوسف : ماشى تعا........
صمت يوسف عند كلامة
خاف عمر كثيرا وقال : ايه سكت ليه
يوسف : مش دى نيرة
عمر : فين دى
يوسف : دى اللى هناك اهى
عمر :لا ياعم مش هى
يوسف : لا انا متاكد لان اللى قاعد معاها هيثم
عمر : فوكك بقا يعنى هتعملهم ايه
يوسف : هعملهم ايه دة انا هروح اطلع ميتين ابوهم هناك
عمر : استنى بس يا يوسف احنا فى كافيه وانت راجل محترم
يوسف : سيب ايدى يا عم
عمر : لا مش هسيبك تعال نخرج برة
يوسف بزعيق : مش هاااااخررررووووج
نظر الجميع اليهم حتى نظرت نيرة وهيثم
هيثم :فى ايه وايه اللى جاب يوسف هنا
نيرة : معرفش
هيثم : انتى قولتيله اننا هنا
نيرة : هو انا اعرفة هروح اقولو احنا هنا
هيثم : طب استنى ماتمشيش
نيرة : اوك
ذهب هيثم اليهم وقال
هيثم : فى ايه يا زميلى
يوسف : انت ايه اللى مقعدك مع نيرة
هيثم : وانت مالك هى تقربلك
يوسف : لا متقربليش بس انت تقربلى وانا خايف عليك فتمشى دلوقتى حالا بدل منعمل معاك الصح
هيثم : وانا مابتهددتش واعلى ما فى خيلك اركبه
عمر ؛ اهدو يا جماعة احنا فى مكان عام ماينفعش كدة
هيثم : اسكت انت ولم صاحبك ووعية وقولو اننا رجاله مش عيال صغيرة
وكاد هيثم ان يذهب فرجع ثانيتا
وقال : اه وقبل ما تيجى حط توكة فى شعرك ولمة بدل مانت سايبة كدة هه
عمر : اما انت طلعت متربتش صحيح
وهوب نزل عمر ويوسف الاثنين على هيثم واخذو يضربوا ولم يلفت من يديهم الا وامن الكافيه طردوهم فى الخارج
هيثم نزف من فمة ويدة وانفة واخذ لوكاميات فى وجهة
جرت نيرة اليه سريعا وقالت
نيرة : انت قولتلهم ايه عشان يضربوك كدة
هيثم : اقولك ايه بلاش تعرفى
نيرة : لا قول انا عايزة اعرف
هيثم : الاستاذ يوسف والتانى البية عمر بيقولوا عليكى كلام مش كويس ولما زعقتلهم ضربونى زى ماانتى شايفة
نيرة : ايه كلام عنى انا طب وحيات ربنا ماانا سيباهم
وجرت نيرة خارج الكافيه
الفصل الثامن
هيثم بتعب : نيرة يا نيرة استنى اه رايحة فين ؟
فى الشاااارع
نيرة : انت بتستعبط ازاى تتكلم عنى بالطريقة دى انت اتجننت
يوسف : انا اللى اتجننت وكلام ايه اصلا اللى بتقولى عليه
نيرة : استعبط استعبط يا عمر خلى صحبك يبعد عنى
يوسف : طيب لو مبعدتش هتعملى ايه
نيرة : سبنى فى حالى احسنلك يا يوسف لاما والمصحف .....
يوسف مقاطعا لها : لاما ايه هاا كملى انتى ايه اللى مقعدك مع هيثم
نيرة : وانت مالك سبنى فى حالى
وقف عمر بعيدا عنهم لانه غضب كثيرا ولم يعرف ان يفكر فى شئ
يوسف : انا خايف عليكى الواد دة مش كويس انتى متعرفهوش
نيرة : اللى مش كويس دة انهاردة كان بياخدلى حقى منكو لما اتكلمتو عليه كلام مش كويس
يوسف : كلام ايه وزفت ايه مين اللى قالك الكلام الفارغ دة
نيرة : اللى قالى اللى ضربتوة جوة ياعينى عليه محترم ع قد الكلمة واكتر كمان
يوسف :الواد دة كداب مش قولتلك انة مش كو.....
صمت يوسف د صفعة نيرة ليوسف صفعة ع وجهة
نظر لها يوسف بغضب
نيرة : انا بحذرك ابعد عنى احسنلك
وكادت نيرة ان تذهب حتى امسك بها يوسف وصفعها صفعتين على وجهها الذى تحول للون الاحمر وامسك بشعرها وجر بها فى الارض وقال :انتى تعملى فيا كدة يا و..... انتى حيوانة يابنت ال....
نيرة : اه اه سبنى الحقنى يا هيثم
جرى عمر سريعا حتى يهدى يوسف من انفعاله وقال : انت مجنون يا يوسف ازاى تمد ايدك عليها سبها
يوسف : امشى يا عمر من قدامى لحسن اموتها
عمر : ورحمة حبيبة عندك يا يوسف سبها ويلا نمشى الناس بتتلم
نيرة : اه ااااه سبنى يا يوسف شعرى اااه
هدا يوسف قليلا حتى فاق من غضبة وسحب يدة سريعا وابعد عنها وامسك عمر بيد نيرة واسندها حتى قامت من الارض وقال : انا اسف معلش انتى حصلك حاجة
نيرة بعياط : لا لا انا عايزة اروح
عمر : طب تحبى اروحك
نيرة : لا لا سبنى انت كمان
وذهبت سريعا نيرة وظلت تجرى حتى وصلت الى منزلها
كان هيثم يشاهد الحوار من داخل الكافيه وهو يضحك كضحة ابليس
عندما وصلت ودخلت لمنزلها
القت بها ساميه
ساميه : ياالهووى ايه اللى عمل فيكى كدة
نيرة بتعب : مفيش يا مامة
ساميه : مفيش ايه ووشك وشعرك دة فيكى ايه يابت
نيرة : اتخنقت مع صحابى وشدينا معبعض شويه
ساميه : كداابه يابت انا كنت حاسة ان فى حاجةمش طبيعية انهاردة وخصوصا لما سالت نورهان امبارح ع محاضرتكم قالتلى مفيش انهاردة محاضرات
نيرة : لا يا ماما امتحانات الترم قربت وبقينا نروح المحاضرات بزيادة
ساميه : واتخنقتو مع بعض ليه انتى وصحابك
نيرة : اصل اصل بصى هم شايفنى لابسة انهاردة احلى منهم واتغاظو اول ما شفوتى داخله عليهم فضلو يلقحو عليه بالكلام لغايه مامسكنا فى بعض بس
ساميه : يا سلام والمفروض انى اصدق
نيرة : ايوة عشان دة اللى حصل بالظبط
ساميع : ماشى يا نيرة هسيبك المرادى بس المهم ابراهيم بيقولى الناس اتصلو انهاردة وعايزين ردك عا نقولهم ايه
نيرة بانفعال : عايزة ردى يا ماما قوللهم مش موافقة
ساميه : ليه كدة يا بنتى الواد كويس ومحترم وكلها السنادى وهيبقى محامى اد الدنيا
نيرة : ماما مش انتى عايزة ردى هو دة من الاخر ويلا بقا سبينى انام عشان اصحصح للمذاكرة
ساميه : ربنا يهديكى يابنتى وافرح بيكى انتى ونورهان لما ربنا ينورلها طرقها يااارب
دخلت نيرة الغرفة حتى القت بنورهان نائمة فى سبات عميق
فتحت الخزانة ببطئ حتى اخرجت منة ملبسا وذهبت لدورة المياه لتتحمم
الإثنين 7:56م
عند عمر ويوسف
عمر : انت مجنون يابنى ازاى تمد ايدك ع بنت
يوسف بعصبية خفيفة : اهو اللى حصل بقا
عمر : طيب ايه اللى خلاك تضربها
يوسف : ضربتنى بالقلم
عمر : ماانت اكيد عملتلها حاجة
يوسف : والله ابدا الزفت هيثم قالها انا بتكلم عليها كلام مش حلو وهو بيدافع عنها روحنا انا وانت ضربناه
عمر : يا بن الكلب يا هيثم
يوسف : بقولك ايه انا عايز رقمها
عمر : رقم مين
يوسف : رقم نيرة يا عمر
عمر : اه ان شاء الله
يوسف : مبهزرش انا عايز رقمها
عمر : لا يا حبيبى انا مضمنش تعمل فيها ايه تانى
يوسف : والله هعمل خير
عمر : طب قولى ايه اللى فى دماغك الاول
يوسف : هتأسفلها
عمر : والله المفروض اصدق بعد العلقة دى
يوسف : والله هتأسفلها
عمر : بص يا يوسف اهدء احسنلك وفكرة انى اديك رقمها دى تنساها خالص لانة مش هيحصل
يوسف : بقولك ايه يا عمر هتدينى رقمها ولا اجيبة بطريقتى الخاصة
عمر : للاسف هتضطر تجيبة بطريقتك الخاصة
يوسف بغضب : ماشى ماشى يا عمر الساعة كام ناو
عمر : 3 وربع ليه
يوسف : متهيألى الجامعة فاتحة انا رايح الجامعة سلام
عمر : خد هنا ياض هتعمل ايه
يوسف : هجيب رقمها بطرقتى الخاصة
عمر : بص انا هديك رقمها عشان انت صاحبى بس تكلمها قدامى
يوسف : اوك هاتو بقا
عمر : 011........
يوسف : جرس اهو
نيرة : الووو
يوسف : الو انسة نيرة معايا
نيرة : ايوة انا مين معايا
يوسف : هقولك انا مين بس متقفليش
نيرة : اتفضل
يوسف : انا يوسف
نيرة : نعم انت بتتصل ليه دلوقتى مش كفايه اللى حصل
يوسف : انا اسف جدا والله انا اتعصبت جدا ومحستش بنفس.....
نيرة : انا مالى بدة كله تحس متحسش انا اعمل ايه فيك بعد اللى عملته دة
يوسف : انا بعتذرلك بشدة وانا موجود اهو لو عايزة تيجى تضربينى انا موافق وموافق على اى عقاب
نيرة بابتسامة : لا انا عشان متربية مش هقبل امد ايدى ع شاب مش زى ماانت عملت
يوسف : طب اعمل ايه قوليلى وانا موافق ع اى حاجة
نيرة : اى حاجة هقولها هتعملها
يوسف : اه والله موافق
نيرة : اقفل دلوقتى حالا ومتتصلش بالرقم دة تانى
يوسف : حاضر يعنى هو ظة عقابى
نيرة : لا دة مش عقاب العقاب جاى قريب متستعجلش
يوسف : نيرة انا بحبك
وقفل الهاتف سريعا
سمعت نيرة اخر جمله قلبها دق بشدة ولم تقدر تسيطر ع حالها
توقفت عن السمع والنطق الا ان توجهت نحو المرئاه واخذت تنظر لحالها امامها باعجاب شديد
وقالت : وانا كمان بحبك وعشان بحبك لازم ازلك واخد حقى من الضربة دى...... اوووف وشى اتبهدل خالص وعينى وارمة اعمل ايه ياربى
عند يوسف وعمر
فى الشارع
عمر : الله الله دة احنا طلعنا بنحب ونقول كلام جامد وانا معرفش
يوسف : بس الله يخليك معرفش قولتها ازاى ؟
عمر : لا بس كلامك جامد
يوسف : دة مش كلام دة اللى حاسس بية
عمر : الله مخلاص ياعم عبد الحليم عرفنا انك بتحب
يوسف : فصلتنى انا هروح بقا مش عايز مكالمة منك متصدعنيش
عمر : كدة انا غلطان يا زباله امشى
يوسف : هتروح
عمر : اه وانت
يوسف : تعالى فى عربيتى اوصلك
عمر :اوك يلا
فى شقة عمر
دخل عمر شقتهم
قابل والدة فى الصاله
احمد : اخيرا جيت تعالى عايزك
عمر : خير يا بابا
احمد : خير خير .... عملت ايه فى موضوعك
عمر : كل خير ان شاء الله
احمد : انا لسه قافل مع والدها دلوقتى
عمر : ليه يابابا مش احنا متفقين بلاش تتصل هيفتكرو عايزنها
احمد : يا حبيبى افهم انا كنت بتصل اقفل الموضوع واقول احنا اتقدمنا غلط بالاسم
عمر : المهم قالك ايه ؟
احمد : اتصلت امبارح بيه واول ماتكلمت افتكرنى بستعجل ع الرد وقالى هرد عليك انهاردة
عمر : وبعدين
احمد : بصراحة اتكسفت اتكلم وقفلت معاه وجيت انهاردة وقالى رفضت
عمر : اه ماانا عارف انها هترفض المهم وبعدين
احمد : وانت عرفت منين
عمر : بص يا ابى اللى حصل روحت كلمتها وفهمتها انى اتقدمتلها باسم وطلع غلط وكدة وهى تقبلت ووافقت وساعدتنى
احمد : والله جدعة
عمر : فعلا جدعة جدا
احمد : اقولك مفاجاة
عمر : جول
احمد : بص يا صعيدى باشا اتصلت بوالدها وجالى رفضت وخدت منهم ميعاد انهاردة نقعد معاهم بس مجولتش ليه
عمر : يا ابوى واحنا هنروح نعمل ايه ؟
احمد : هنروح نتجدم لنورهان
عمر : اشطة عليك يا والدى
احمد : احترم نفسك ياض
عمر : اسف يا ابى هنروح امتى
احمد : دلوقتى امك بتلبس جوة
عمر : احلف
ظهرت يسرى وقالت : اه والله اوانا كمان خلصت اهو
عمر : الله عليكو شكلها هتحلو وهتبقا فله
يسرى : ان شاء الله مع ان عاجبانى نيرة بس يلا اكيد اختها زيها
عمر : واحلى يا ماما والله
يسرى : اما نشوف
احمد : يلا بقا
يسرى : استنو
عمر : ف ايه رايحة فين ياماما؟
احمد : تكنش هتجيب ملح تانى
عمر : لالالالالالالالالا اجرى يا والدى
احمد : هههههه
نزل احمد وعمر سريعاع الدرج ووصلو للشارع
خرجت يسرى من المطبخ وهى تقول : متخفش المرادى مش هيدخل ف عينك ملح
.... ايه دة راحو فين
ههههههه ههههههههههه
نزلت يسرى والقت بهم
يسرى : مااااااشى مش قادرين لما انزل معاكو
عمر : معلش يا ماما كدة حلو
يسرى : يلا بينا
احمد : يلا
هاتف عمر صديقة ليخبرة عما حدث
يوسف : انت يا زفت مش نهبتك متتصلش بيا
عمر : خلاص احسن انا غلطان
يوسف : كنت عايز ايه
عمر : خلاص دة حتى كنت هخدك معايا عند نيرة نيرة ها
يوسف : استنى انا جاى معاك
عمر : مش من شوية قولت متتصلش
يوسف : لا خلاص دة انت الكبير هستناك تحت بيتها
عمر : ماشى متطلعش غير لما اجى
يوسف : sure
عمر : سلام
فى شقة نورهان ونيرة
فتحت ساميه الباب واستقبلتهم استقبالتهم استقبال رائع
ساميه : اهلا وسهلا نورتونا
يسرى : الله يخليكى
ساميه : هو عمر مجاش معاكو ليه
يسرى : عمر بيجيب حاجة هو وزميلة وطالعين
ساميه : يشرفونا والله
هاتف عمر صديقة يوسف وانتظرو فى المكان المحدد ثم صعدو للاعلى وطرقو الباب عدة مرات
ساميه : اهم جم
ذهبت ساميه فى اتجاه الباب ثم فتحت لهم واستقبلتهم واعطى عمر لساميه الجاتوة و
جلسو جميعا يتحدثون
استغل يوسف انشغالهم بالحديث ثم اخرج هاتفو وبعث لنيرة جوابا يحمل الحديث ذلك (( نيرة انا يوسف انا دلوقتى فى صاله شقتكوا اطلعى هموت واشوفك لاما هدخلك انا .... وحشتينى ))
ورجع ثانيا وتدخل ف الحديث مرة اخرى معهم
كانت نيرة تجلس فى الغرفة وجاء لها مكالمة من هيثم فاجابت
نيرة : الووو
هيثم بتمثيل : كنتى فين اااه دورت عليكى فى كل حتة اختفيتى مرة واحدة اااه
نيرة : مالك فيك حاجة
هيثم : جسمى مكسر من العلقة
نيرة بابتسامة : معلش الف سلامة
هيثم : يلا مش مهم كنتى فين بقا
نيرة : اه طلعت هزقت الواد الرخم اللى اسمة يوسف دة ومشيت
هيثم بخبث : بجد هزقتيه يلا يستاهل
نيرة : هضطر اقفل ناو نتكلم بعدين
هيثم : اشطة سلام يا قمر
نيرة : سلام
بعد ان اغلقت نيرة المكالمة
رن هاتفها بابلاغها عن وصول رساله جديدة ففتحت الرساله وقراتها ثم قالت ايه دة موجود فى الصاله هنا فى شقتنا يالهوى ازاى لحسن يكون جاى يقول لماما ع اللى حصل ياالهوى انا هتصل بية والحقة
هاتفت نيرة يوسف ولم يستجاب فى الرد ف المرة الاولى والمرة الثانية اغلق عليها لاحظت ساميه ذلك وقالت يوسف لو حابب تتكلم وتاخد راحتك اقف فى البلكونة
يوسف : اه ممكن تقوليلى فين
ساميه : امشى شويه قدام وادخل شمال
يوسف : ماشى شكرا يا طنط
ساميه : العفو يا حبيبى
دخل يوسف داخل البلكونة واجاب عليها
يوسف : عايزة ايه
نيرة : والله انا مش قولتلك متتصلش بيا تانى
يوسف : والله انتى اللى متصله مش انا
نيرة بابتسامة : وبالنسبة لمااستدج
يوسف : انتى لما كلمتينى قولتيلى متتصلش بيا تانى وانا وفيت بوعدى وعقابى مع انى معرفش ايه هو العقاب
نيرة : طب ايه الكلام اللى ف الماستدج دى
يوسف : هو باللغة الهيروغلفية
نيرة : مبهزرش انت جيت تحكى لماما ع العلقة بتاعت الصبح
يوسف : لا طبعا
نيرة بارتياح : اووف الحمدلله ... طيب انت بتكلمنى ادام ماما عادى
يوسف : لا ياختى انا بكلمك وانا فى البلكونة وعمر ووالدة والدتة موجودين مع والدك ووالدتك برة
نيرة : ع فكرة انت كداب وبعدين انكل ابراهيم مش بابايا انا بابا متوفى
يوسف : والله مش كداب انا فى البلكونة بتاعاكو فعلا وع العموم الله يرحم والدك ياستى بس مش داخلة دماغى
نيرة : طيب من الاخر عايز ايه
يوسف : تعاليلى ع البلكونة
نيرة : نعم لاطبعا
يوسف : خلاص يبقى هدخلك
نيرة : تدخل فين مش كفايه اللى عملته فيا
يوسف : اه قولى بقا انك خايفة اشوفك وانتىمشوهة هههه
نيرة : انا مش مشوهة وبعدين انا لسه هاهد حقى منك مش بنسى ع فكرة وانت كمان متنساش
يوسف : تعالى لاماا هحكى لوالدتك ع اللى حصل انهاردة
نيرة : لا خلاص هقفلك فى شباك الاوضة اللى جمب البلكونة
يوسف : اوك وخلى الخط مفتوح
فتخت نيرة شباك الغرفة ونظرت منه
يوسف : هههههه ههههه مشوهه هههه
نيرة بغيظ : والله ادخل
يوسف بضحك : هههه لا خلاص وحشتينى
نيىة : نعممم
يوسف : اطرشيتى بقولك ايه قولتى ايه بقا
نيرة : قولت ايه فى ايه
يوسف : فى بحبك بقا ووحشتينى وكل حاجة
نيرة : لا طبعا انا احبك انت
يوسف : ليه ياما انتى تطولى وبعدين سعنى هيثم دة اللى يتحب
نيرة : ع الاقل دافع عن كلامك عليه وراجل
يوسف : ليه مصممة تزتفزينى والله دة كداب احنا بنتكلم عادى هو اللى قال لعمر حط توكة فى شعرك ولمة قبل ماتيجى
نيرة بتصديق من غير ماتبين : بردة كداب
يوسف : ماشى انا كداب وعايز اصلح الغلطة دى واتقدملك وناو ايه رايك بقا
نيرة بابتسامة : هه لا طبعا انت نسيت دة انا لسه هاخد حقى منك
يوسف : موافق بس بعد الخطوبه
نيرة : اقفل يا يوسف
يوسف : قوليها والنبى تانى
نيرة : اقفل اقفل
يوسف : لا يوسف
نيرة دخلت واغلقت الشباك وقالت : سلام
واغلقت الهاتف
يوسف : بردو بحبك
اخرج يوسف من البلكونة وذهب للصاله وجلس معهم
الفصل التاسع
تانى يووم
دخلت نيرة لتخبر اختها
نيرة : قومى يا نورهان
نورهان : سيبينى انام شويه
نيرة : اصحى فى موضوع مهم جدا لازم نتكلم فيه
نورهان :فى ايه
نيرة : بصى يا نورهان عايزة اخد رايك فى موضوع صحبتى
نورهان : احكى
نيرة : صحبتى جالها عريس وهو بيموووووت فيها بيعشقها عشق محدش عشقه لحد قبل كدة بس هى متعرفوش خالص وشكلها كدة مش موافقة عليه
نورهان : طب انا اعمل ايه فين المشكله
نيرة : المشكله بقا انها عندها مشكله كبيرة شويه وهو موافق عليها بمشكلتها بس هى مش موافقة قوليلى لو كنتى مكانها كنتى عملتى ايه
نورهان : انا دايما بسمع عن الحب والعشق دول فى الافلام بس وكان نفسى من زمان اتحب زيها كدة قوللها انتى محظوظة ومتضيعيش الحب دة
نيرة : عين العقل يا نونو
نورهان : بس هى مشكلتها ايه
نيرة : احم احم
نورهان : الا بقا لو مشكلتها زية دى صعبة شوية ويبقى ليها حق لو مش وافقت
نيرة : ليه كدة كنتى كويسة دلوقتى
نورهان : انا بقول الصح
نيرة : بس حرام تضيعى الحب دة
نورهان : اضيععع وانا مالى
نيرة : نورهان الواد بيحبك جدا وهيموت بجد عليكى
نورهان : يعنى انتى كنتى بتحكى عليا
نيرة : اه ابوس ايدك توافقى
نورهان : بليز يا نيرة محدش بيحب واحدة عندها اعاقة
نيرة : مين قالك كدة ؟
نورهان : انا عارفة يا نيرة اكيد بيشفق عليا
نيرة : لا لا دة بيحبك جدااا
نورهاان : لو سمحت يا نيرة انا مش موافقة خالص ع الكلام دة
دخلت ساميه وقالت : ليه يا حببتى دة عمر بيحبك اووى
نورهان : انتو بتقولو ايه زهقتو منى ؟
ساميه : لا طبعا يا قلبى دة انا نفسى فرح بيكو
نورهان : هتفرحى بينا يا ماما ان شاء الله بشهادتنا وبأذن الله لما نيرة تتجوز وانا اعمل العمليه
ساميه : يعنى ايه مش هتتجوزى طول عمرك
نورهان : فكرة الجواز دى للى زيى اتقفلت من زمان
ساميه : ليه يا حببتى مش عايزة تخلفى وتوفى عيالك
نيرة : عشانى وافقى والنبى
نورهان بعياط : لالالا مش هوافق انتو بتتكلمو ف ايه عارفة يعنى ايه يا ماما اتجوز واحد مش هشوفو طول عمرى واخلف منة ومش اشوف عيالى طول عمرى هفضل مستنية الناس ف الشارع واقول لو سمحت اوصفلى شكل ابنى او بنتى عاملين ازاى اصلى عاميه ومش بشوف ونفسى اتخيلهم
جرت ساميه ع ابنتها وحضنتها واخذو الثالتة يبكون
نيرة : خلاص بقا يا نورهان ان شاء الله تعمليها قبل ماتتجوزى
نورهان ببكاء : معتقدش انى هعمل العمليه خلالاص الوقت راح والفلوس ع اد حالنا
ساميه : دايما قولى الحمدلله وادعى وربنا هيبعتلك صدقينى
نورهان : ياااااااارب يااارب حرام اللى بيحصلى دة
نيرة : ومش حرام عليكى تضيعى الواد من ايدك دة لو قولتو انك مش موافقة هيموت فيها
نورهان : قوليلو ماتت
وفى نفس اللحظة رن هاتف نيرة بلاغها عن المتصل هو عمر
خرجت نيرة من الغرفة
نيرة : الووو
عمر : نيرة انا اسف لو كنت صحيتك
نيرة : لا يا عمر انا كنت صاحية
عمر : الحمدلله طيب انا كنت عندكو امبارح وكن.....
ردت نيرة مقاطعه له : اه عرفت كل حاجة
عمر : طيب نورهان عرفت
نيرة بصوت حزين : لسه عارفة من شويه
عمر بلهفة : طيب قالت ايه ؟
نيرة : مش موافقة خالص يا عمر
عمر : لالا حاولى معاها والنبى
نيرة : حاولت انا ومااما كتير جدا فضلت تعيط
عمر : طيب انتو جاين الجامعة اننهاردة
نيرة : اه عندها محاضرة وانا هفضل مستنياها
عمر : الساعة كام المحاضرة
نيرة : ع 3 وعشرة كدة
عمر : وهى هتخلصها امتى
نيرة : احتمال ع 5 الا
عمر : تمام تسمحيلى اقعد معاكى فى الكافية لغاية متخلص واتكلم انا معاها
نيرة : مفيش مشاكل
عمرر : شكرا جدا جدا يا نيرة
نيرة : الشكر لله يا عمر المهم توافق
عمر : يااارب
بعد ان اغلق عمر هاتفة رن هاتفة ويعلن ان المتصل صديقة يوسف فاجاب عمر
عمر : الوو
يوسف : الغالى ناسينى من امبارح
عمر بصوت حزين : معلش يا يوسف انا اسف جداا
يوسف : مالك ؟؟
عمر ببكاء : مش موافقة يا يوسف
يوسف : اثبت يااض انت راجل متعيطش
عمر : اعمل ايه يا يوسف قولى
يوسف : طيب رايح المحاضرة ولا
عمر : لا انا هاروح الجامعة بس مش هحضر المحاضرة
يوسف : طييب ليه متخليك فى البيت
عمر : طول ماامى قاعدة فى وشى هتفضل تلقح ببالكلام واانا م هستحمل وبعدين انا رايح الجامعة هستنى نورهان تيجى واكلمها
يوسف : تمام هتروح امتى
عمر : الساعة كام ناوو
نظر يوسف فى هاتفة ثم قال
يوسف : 2 الا ربع
عمر : طيب هلبس وهروح
يوسف : اوك وانا هجيلك ونروح سوا
عمر : مستنيك
فى غرفة نيرة ونورهان
خرجت ساميه ونيرة من الغرفة
وظلت نورهان تبكى ف الغرفة
انا كتير .. انا الف حاجه علي بعضها
في حاجه واحده ..
انا واحده عايشه لوحدها .. مش حاسه وحده
في ضحكي حزن غريب اوي .. وفي حزني ضحكه
انا كتير .. انا الف حاجه علي بعضها
في حاجه واحده ..
انا واحده عايشه لوحدها .. مش حاسه وحده
في ضحكي حزن غريب اوي .. وفي حزني ضحكه
بحبني وبكره شعوري بحبي ليه
مش اي حاجه تمسني تأثر عليا
بحبني وبكره شعوري بحبي ليه
مش اي حاجه تمسني تأثر عليا
مصارحه نفسي عيوبي مش نكراها فيه
انا كتير .. انا الف حاجه علي بعضها
في حاجه واحده ..
انا واحده عايشه لوحدها .. مش حاسه وحده
في ضحكي حزن غريب اوي .. وفي حزنيييييي ضحكه
وانا تايهه ببقي مركزه في توهاني توهاني وبسرح فيه
احساسي لو اتأذي ممكن اموت بعديه
وانا تايهه ببقي مركزه في توهاني توهاني وبسرح فيه
احساسي لو اتأذي ممكن اموت بعديه
وعشان كده متحفظه ومش عايزه اغامر بيه
بحبني وبكره شعوري بحبي ليه
مش اي حاجه تمسني تأثر عليا
مصارحه نفسي عيوبي مش نكراها فيه
ابراهيم : نيرة انا شايفك من امبارح وساكت
نيرة : ع ايه يا انكل
ابراهيم : وشك ماله ؟؟
نيرة بأرتباك : أأأ .... أصل اتخانقت مع صحابى
ابراهيم : يااااه وهى ايد صحابك جامدة كدة
نيرة : اه جدا دة انا مش قادرة
ابراهيم : بس دى شكلها ايد راجل ومعلمة فى وشك
نيرة : وانت عايز تسمى صحابى ددول بنات ههههههه
ابراهيم : ههههههه عندك حق
نيرة : انت بقيت تهتم بينا اوى
ابراهيم : عشان بحبكو ولقيت اللى كنت بعمله دة غلط
نيرة : يارب تفضل كويس كدة ع طول
ابراهيم : ياااررب يا حببتى تسمحيلى اقولك حببتى
نيرة : وتسمحلى اقولك يا بابا
ابتسم ابراهيم وفتح زراعيه لها كى تحضنة
جرت نيرة ف حضن ابراهيم واخذو يبكو سوا
نيرة : نفسى ف حاجات كتير اوى تحصل وترجع زى ماكانت
ابراهيم : طول ماانا موجود اى حاجة عايزاها هنساعد بعض فيها
نيرة : بجد يا بابا
ابراهيم : اكيد يا حببتى واطلبى دلوقتى حالا
نيرة : عايزك ترجع خالد تانى
ابراهيم : بس انا معرفش هو فين
نيرة : اكيد عند صحابو والنبى يا بابا انا بجد هستريح لو رجع وماما كمان هتفرح ونورهان اوى
ابراهيم : هفكر واقولك
نيرة : لا تفكر ايه دة عقبال متفكر يكون ضااع صحابو هيبوظو ويضيعوة
ابراهيم : خلالاص ماشى تيجى معايا النهاردة وندور عليه
نيرة : بجد يا انكل
ابراهيم : بابا بقا
نيرة بابتسامة : بجد يا بابا
ابراهيم : اكيد يا حبيبتى بس متقوليش لحد خليها مفاجاة
نيرة : هيييييييييه هروح البس عشان محاضرة نورهان وبعدين نرجع ونروح ندور عليه
ابراهيم : متتاخريش
نيرة : طيارة
دخلت نيرة ووارتدت ملابسها وارتدت نورهان ملابسها ووضعت ميكب حتى تدارى الكدمات فى وجهها وخرجو سوا وطول الطريق نورهان لا تنطق بكلمة وصلو الى الجامعة كان هناك يوسف وعمر واقفين ع باب الجامعة شاورت له نيرة انها توصلها ع محاضرتها ثم تذهب اللى الكافتيريا وفهم يوسف انما عمر لم يفهم شئ.
عمر : فهمت حاجة
يوسف : اه بتقولك هتودى نورهان محاضرتها ومستنياك فى الكافتيريا
عمر : وانت فهمت ازاى
يوسف : 5 فى وشك
عمر : طيب يلا نروح نقعد ف الكافتيريا عقبال ماتيجى
يوسف: تمام
-----------------------
وصلت نيرة اللى قسم المكفوفين واوصلت اختها اللى السكشن واجلست ع المقعد ثم قالت لها
نيرة : انتى معاكى الموبايل خلى حد يرن عليه وانا اجى اخدك
نورهان : حاضر
نيرة : عايزة حاجة
نورهان : لا شكرا
نيرة : سلام
نورهان : سلام
-----------------
وصلت نيرة الى الكافتيريا ثم ذهبت للمنضدة ورحبت بهم وجلست
نيرة : كنت فكراك جاى لوحدك
عمر : لا دة يووسف زميلى مش حد غريب
يوسف : استنى انت بس يا عمر..... ايه يا قمر فين عقابى
عمر : عقاب ايه ؟
نظرت نيرة امامها والقت بهيثم ثم قالت بلهفة حتى ياخذ باله يوسف ويغار
نيرة : عمر انت عايز تقولى حاجة مهمة
عمر : لا انا هستنى لما تخلص المحاضرة وانتى عليكى تجبيها هنا باى طريقة وانا هكلمها
نيرة : يعنى دلوقتى مفيش حاجة نقولها صح
يوسف : ايه يااما هطيرى وانتى قاعدة
نيرة : هستأذن انا دلوقتى
وجرت نيرة الى هيثم
نظر يوسف لها حتى ان وصلت الى هيثم قام سريعا وامسك به عمر وقال
عمر : اقعد والنبى مش ناقصة غيرة
يوسف بعصبية خفيفة : بص عمايلها
عمر : معلش والنبى اصبر انهاردة بس وبعدين اعمل اللى تعمله
اخذ يوسف ينظر لنيرة بحزن
ثم شافتة نيرة وقالت فى نفسها : والله لخليه يغير اكتر
ثم قالت : هيثم تعال نقعد ف كافيه
هيثم : اوك يلا
تفاجئ يوسف من ذهابهم ثم قام وقال : عمر انا رايح اجيب حاجة وجاى
عمر : يابنى استنى حاجة ايه دى
ذهب يوسف قبل ان يتكلم عمر واخذ يراقبهم
دخل هيثم ونيرة الكافية ودخل ايضا يوسف وجلس ع منضدة قريبة منهم
واخذ ينظر لهما ونيرة تضحك وتنظر له بغرور
عدت حوالى ساعة فى الكافيه
امسك هيثم بيد نيرة وقبلها
اتلجلجت نيرة قليلا ثم سحبت يديها بخوف
تفاجى يوسف عندما قبل يديها وعيناه تنسش غضبا
ثم اخرج بهاتفة وبعث لها رساله تحمل ذلك
(( نيرة اللى بتعمليه دة مش هيعاقبنى ودة غلط عليكى انتى بنت ..... انا هطلع برة ومستنيكى ع باب الكافيه تعالى ومتطنشيش بدل ماتخدى علقة تانية وساعتها مش هينفع تروح ولو بكيلو مكياج ))
وصلت الماستدج سريعا قراتها نيرة ثم تفاجات من كلامها وخافت كثيرا ثم قالت : خليك هنا يا هيثم هطلع اعمل حاجة وجايه
هيثم : حاجة ايه ؟
نيرة : خليك هنا متخفش هاجى ع طول
هيثم : اوك
خرج نيرة وبالفعل وجدت يوسف ع باب الكافيه
نيرة : عايز ايه ؟
امسك يوسف بيد نيرة وذهب بها
نيرة : اااى ايدى سبها
يوسف : امشى وانتى ساكتة
نيرة : انت هتودينى فيين ؟؟
يوسف : اسكتى خالص
نيرة : لا والنبى يا يوسف نورهان قربت تخلص مين هياخدها
يوسف : هقول لعمر ياخدها
نيرة : بليز يا يوسف طب قولى هتودينى فين ؟
يوسف : اركبى
نيرة : مش هركب
امسك يوسف بنيرة واغصبها ع الركوب
وركب هو الاخر وساق السيارة
امسك بهاتفة وهاتف عمر
يوسف : من غير مناقشة اول ماارن عليك تاخد نورهان
وتكلمها وروحها البيت نيرة مش هتاخدها
واغلق يوسف
نيرة : احنا هنروح فيييييين ؟
يوسف : هحبسك واضربك واحطك فى اوضة الفيران
نيرة بخوف : يا ماما انا عملتلك ايه ؟
يوسف : من غير سبب اهو مزاجى كدة
نيرة : والنبى يا يوسف والله مش هعمل كدة تانى
يوسف : ششششششش مش عايز صوت
نيرة : طب هى اوضة الفيران دى فين ؟
يوسف : ف جهنم ان شاء الله
نيرة : لالالالالا خلاص يا يوسف والله هعمل اللى انت عايزو
يوسف : لا ماانتى هتعملى اللى انا عايزة بالزوق بالعافية هتعمليه بس لما الفيران ياكلوكى والتعابين
نيرة : ياماما تعابين لا يا يوسف
يوسف : شششششششش
نيرة : يوسف مش هينفع والله انا عندى مشوار ولازم اعملة
يوسف : مع هيثم !
نيرة : انت قليل الادب
يوسف : احترمى نفسك واياكى تقلى ادبك معايا
نيرة : طيب انا اسفة جدا
يوسف : اسفك مش هيفدنى بحاجة
نيرة : طيب اروح مشوارى وجيلك بكرة تحبسنى
يوسف : لا لا لا لا
نيرة ببكاء : اهى هى
يوسف : بتعيطى ليه ؟
نيرة : ملكش دعوة بيا
اوقف يوسف بسيارتة وقال : خلاص مش هوديكى اوضة الفيران
نيرة بفرحة : بجددد
يوسف : اه بس تقوليلى مشوار ايه
نيرة : ماشى
يوسف : واجى معاكى
نيرة : لا انكل ابراهيم جاى معايا
يوسف : وتحكيلى موضوع انكل دة
نيرة : ماشى
يوسف : اتفضلى
نيرة : المشوار اللى هروحة دة لاخويا خالد السنادى ف 3 ثانوى عام وبقالة سنة من يوم ما بابا مات وماما تجوزت بقا صايع وبيشرب مخدرات ومش بيذاكر وبيهرب من المدرسة وشكاوى كتير بتوصلنا فى جوابات من المدرسة وانكل ابراهيم اخر مازهق مسكو ضربو قدامنا كسفو وطردو برة البيت ومن ساعتها عند صحابة وبقا اكتر من الاول
يوسف : لا اله الا الله ..... طيب وانتى هتعمل ايه ؟
ننيرة : محمد رسول الله .... انا اقنعت انكل ابراهيم لغاية ماوافق وهنروح ندور عليه عند صحابة ونجيبة يرجع تانى
يوسف : امممممم تمام انا جاى معاكى
نيرة : مينفعش انكل ابراهيم جاى
يوسف : اتصلى بيه وقوليه انك هتتاخرى واحنا نروح نجيبة
فى نفس اللحظة رن هاتف نيرة وكان المتصل ابراهيم فاجات : الو انكل ابراهيم
ابراهيم : الو نيرة انا عرفت مكان خالد
نيرة : بجد يا انكل
ابراهيم : اه والله وانا بفتش فى اوضتة لقيت نوتة عليها ارقام صحابة اتصلت باول رقم رد عليه والد زميله يحيى انسان محترم جدا وقالى ان خالد عندهم ومتربى احسن تربية وادانى العنوان
نيرة بفرحة : قولى العنوان
ابراهيم : لا مش قولنا هنروح مع بعض
نيرة : اه اه طبعا بس قولى الاول
ابراهيم : شارع ال,........
نيرة : اوك شكرا جدا
ابراهيم : العفو
الفصل العاشر
وبعد فترة من الوقت رن هاتف نيرة وكان المتصل نورهان
نيرة : نورهان رنت عليه
يوسف : كويس هتصل بعمر واقوله يعمل ايه
هاتف يوسف زميلة المقرب عمر واخبرة عما حدث
ذهب عمر الى القسم التى توجد به نورهان تردد قليلا قبل ان يدخل السكشن ثم دخل
عمر : انسة نورهان
نورهان : مييين
عمر : انا عمر متهيألى سمعتى اسمى قبل كدة
نورهان بتردد : انت ال----
عمر : اه انا اللى اتقدمتلك
نورهان : وحضرتك عايز ايه ؟
عمر : انا جاى اخدك نتكلم شويه فى موضوعنا
نورهان بعصبية خفيفة : تاخدنى فين حضرتك بتهزر..... وموضوع ايه االى نتكلم فيه.... الموضوع دة اتقفل وانا قولت اللى عندى
عمر : اسمعينى يا نورهان
نورهان : مش عااوزة اسمعك فين نيرة هى مجتش كل دة ليه ؟
عمر : حصلت مشكله صغيرة وبتحلها
نورهان بخضة : ايبيبه مشكله ايه حد من اهلى حصله حاجة ؟
عمر : لالالا بعد الشر متخفيش محصلش حاجة من دى
نورهان بأرتياح : الحمدلله .... طيب هى هتيجى امتى ؟
عمر : لا هى مش هتيجى هتخلص مشوارها وهتروح
نورهان : وانا هروح ازاى
عمر : متخفيش انا هوصلك
نورهان : نعممم لا طبعا مستحيل
عمر : انا واخد اذن من اهلك وهم موافقين ممكن بقا نقعد فى كافيه نتكلم شويه وبعدين اروحك
نورهان : كافيه ايه وانا اش ضمنى ان انت هتودينى كافيه
عمر : لالا انا مش كدة خالص حرام عليكى محدش ف حياتى قالى كدة خالص
نورهان : معلش من واجب الاحتياط
عمر : ولا يهمك بس احنا مش هينفع نفضل قاعدين هنا ع الاقل نقعد فى الكافتيريا ولا ايه
نورهان : ماااشى
قامت نورهان وعمر وذهبو للكافتيريا
كانت نورهان ع وشك ان تقع لكن الحق بها عمر مرتين
عمر : طيب لو مفيهاش احراج هاتى ايدك اسندك
نورهان : لا انا كدة تمام
عمر : متخفيش والله مش هكلها
نورهان : لا انا بعرف امشى
وقعت نورهان فى المرة الثالثة
انخض عمر عليها كثيرا ونزل الى مستواها وقال : انتى كويسة
نورهان : اه الحمدلله
عمر : قولتلك هاتى ايدك من الاول
نورهان : معلش ممكن تقومنى
عمر : حاضر
وهووب سندها بيدة وقامت لتذهب امسك يديها وقال : لا لحسن تقعى تانى
نورهان : لا مش هقع سيب ايدى
عمر : والله مش هكلها واسكتى بقا لحسن اشيلك انا مجنون واعملها
استسلمت نورهان وذهبو للكافتيريا
وصلت نيرة ويوسف فى العنوان الصحيح وبكل سهوله ثم صعدوا الدرجات ووصلو الى باب الشقة المحددة فى العنوان ثم دقو الباب فتح لهم والد يحيى صديق خالد وصاحب البيت (ياسر)
ياسر : انتى اختو صح
نيرة : صح
ياسر : اتفضلى يا انسه .... اتفضل يابشمهندس
نيرة : شكرا
يوسف : الله يخليك
دخل كلا من يوسف ونيرة البيت ثم جلسوا وخرجت من الغرفة سيدة تبلغ من العمر 43 عاما واعتقدو ان هذة السيدة والدة يحيى
وبعد الترحيب والاستقبال العظيم تحدث ياسر قائلا : لما كلمنى ابراهيم زوج والدتك مصدقتش نفسى
نيرة : انا فعلا مكنتش مصدقة
هند والدة يحيى : امال ابراهيم بية مجاش معاكو ليه
نيرة : انا حبيت اختصر الوقت مش اكتر
ياسر : ومين البشمهندش مش تعرفينا
نيرة بتردد : دة دة دة
هند : ايه يا حببتى مالك
نيرة : لا يا طنط مفيش دة دة يوسف
هند : اهلا وسهلا يقربلك ايه ؟
تكلم يوسف سريعا وقال : انا خطبها
صدمت نيرة من رد فعله ولم تسطيع ان تتحدث
نيرة : احم هو ...هو فين خالد
ياسر : ثانية واحدة هدخل اجيبة واجى
نيرة : اوك
دخل ياسر غرفة ابنة يحيى وتكلم معهم قليلا ع مذاكرتهم ثم
قال : خالد فى ناس بيحوبك اوى جاين عايزين يشوفوك
خالد : ناس بيحبونى انا معنديش حد بيحبنى
ياسر : لا لا دة فى ناس تانية غيرنا كتير بتحبك
خالد : مين ؟
ياسر : تعال وانت تشوف
خرج ياسر من الغرفة اولا ثم خرج خالد فى حاله فضول ليعرف مين من الزياردة
وتفاجى عندما راى نيرة
نيرة بدموع : خاالد وحشتنى اوى
خالد متفأجى : نيررة
نيرة : اه نيرة تعاال فى حضنى ولا موحشتكش
جرى خالد فى احضان نيرة واخذو يبكوا سويا تأثر والد ووالدة يحيى كثير وايضا تأثر يوسف الذى نزلت من عينة دموع وتذكر اختة حبيبة عندما توفت ثم مسح دموعة سريعا وحب ان يغير المود بمزح ثم وقف بجوار نيرة وقال : انت يااخ كفايه كدة ولا استحلتها
نظرت له نيرة بتعجب
قال خالد : اييه الكائن دة
يوسف : كائن
ثم نظر لجسديه وقال بمزح : اه كائن فضائى ابعد عن البت مبحبش حد يحضن خطبتى
نيرة بابتسامة : فى ايه يا يوسف
يوسف : اضحكى ياختى اضحكى وانت كمان اوعى كدة ايوة كدة تعال سلم عليه بقا
سلم خالد ع يوسف وجاء يوسف ان يحضنة ابتعد خالد
يوسف : ايه يابنى انت بتحضن بنات بس ولا ايه
ضحك خالد من مزحة ثم احتضنة بشدة
هند : اتفضلو اقعدو واحنا نسبكو تتكلموا براحتكو
ذهبت هند ثم ياسر
وجلس خالد ونيرة ويوسف
خالد : فين ماما ونورهان
نيرة : نيرة فى الجامعة وماما فى االبيت بس ميعرفوش حاجة انا قولت اعملها مفاجاة
خالد بتشوسيق : وابراهيم مشى من البيت طلق ماما صح
نيرة : لا تخيل دة هو اللى عرف مكانك وقال يرجعك البيت تانى
خالد بأستنكار : فعلا
نيرة : اه والله وكان جاى ياخدك بس انا سبقتة
خالد : يخدنى فين
نيرة : ترجع معانا بيتنا يا خالد
خالد : انا مش هدخل البيت طول ما اللى اسمة ابراهيم دة موجود فى
نيرة بحزن : لا والنبى يا خالد انا مصدقت الاقيك بليز ارجع بيتك وملكش دعوة بيه
خالد بنرفزة : مستحيل
يوسف : استنى انتى يا نيرة .... تعال كدة يابرنس عايزك ... احنا رجاله زى بعض ... يرضيك اخواتك البنات يقعدوا مع جوز مامتك فى نفس البيت لوحدهم
خالد : لا طبعا
يوسف : عين العقل يبقى انت مهمتك كراجل ترجع ببتك وتخلى بالك منهم افرص يعنى
قم مال ع اذنة وقال بصوت منخفض : ولا مستنى لما مامتك تنزل من البيت وابراهيم قاعد مع البنات لوحدهم يدخل يغتصبهم
نظر خالد له بشدة : عندك حق انا لازم ارجع البيت
يوسف : ايوة بقا
ثم نظر لنيرة بغرور مصطنع
ضحكت نيرة كثيرا فأعجبت جدا بيوسف
خالد : هدخل احضر شنطتى وهاجى معاكو
دخل خالد مسرعا ليحضر شنطتة
جلس يوسف بغرور ولا ينظر لنيرة
نيرة : انت قولتلتو ايه خليتة يوافق ع طول
يوسف : كلام رجاله ملكيش فيه
ضحكت نيرة بشدة اعجب يوسف بضحكتها كثيرا ثم قال فى نفسه : لازم ادايقها
يوسف : اضحكى براحتك اوضة الفيران مستنياكى
توقفت نيرة عن الضحك
نيرة بزعل : عايزنى اعمل ايه وانا اعملهولك.
يوسف : حاجات كتير مش هتقدرى عليهم
نيرة : لا هقدر قول
يوسف : ولو مقدرتيش ع طول ع اوضة الفيران
اومأت نيرة براسها بااموافقة
يوسف : اولا ملكيش دعوة بهيثم ولا تردى ع موبايلاتة ولا رسايله ولا ع الفيس ولا اى وسائل التكنولوجيا وثانيا تخرجى معايا بكرة ....وثالثا لا ثالثا سبيها شويه عليكى دى صعبة شويه
نيرة : انا موافقة ع الشرط الاول والتانى بس قولى التالت وحتى لو كان صعب هعمله
يوسف باستنكار : لالا مش هتقدرى
نيرة : لا لا هقدر صدقنى
يوسف : تقوليلى بحبك بصوت عاالى
نيرة : نعممم
يوسف : قبل متكملى انا عارف كدة كدة هتدخلى اوضة الفيران
نيرة : طب خلاص بس مش دلوقتى
يوسف : امتى
نيرة : لما احس انى عايزة اقولها هقولها
نظر لها يوسف وقال : ماشى موافق
عمر : وصلى ردك بدون تفكير
نورهان : ايوة
عمر : ايوة اللى هو ايه يعنى
نورهان : مش موافقة
عمر : طب ممكن تفكرى تانى
نورهان : حتى بعد التفكير ردى مش هيتغير
عمر : انتى كدة عايزة تموتينى
نورهان : انا معملتش حاجة تموتك انا مينفعش ولا اتجوز ولا اخلف ولا اى حاجة كفايه مذاكرتى وجامعتى بعملهم بالعافيه وتعب
عمر : انتى بس وافقى وبجد وان شاء الله انا قد المسؤليه
نورهان : انت عارف انت بتقول ايه انا هبقى حمل كبير اوى عليك وانا مبحبش ابقى حمل ع حد
عمر : هيبقى حمل عليه لما ترفضى
نورهان : عايزنى اعمل ايه اوافق اوك انا موافقة بس هفضل طول عمرى مش شيفاك
عمر : تصدقى كدة احلى بكتير ع الاقل مش هنكون بنحب بعض عشان الشكل والمال
صمتت نورهان
عمر : طب ممكن اسالك سؤال
نورهان : اتفضل
عمر : هو اللى حصل دة بسبب حادثة معينة ولا ايه
تحولت ملامح نورهان للغضب وقالت بحزن : حادثة معينة
عمر : احكيلى ايه اللى حصل
فلاش بااااك
بعد نتيجة الثانويه العامه
وفرحة نورهان ونيرة بنتائجهم المبهرة
قررت نورهان زيارة زميلتها سها
وعندما وصلت عند بيتها جاء مكالمة من نيرة وتخبرها بأن تاتى فورا لان والدها مرض فجأة
ذهبت نورهان لتركب اى تاكسى لكى يواصلها عند بيتها وبالفعل ركبت تاكسى وكان السائق رجلا كبير فى العمر ويمشى ببطئ وقالت له نورهان : كتر السرعة الله يخليك
السائق : حاضر
عندما ارتفعت نسبة السرعة بداء الرجل العجوز يشرد كثيرا لاحظت ذلك نورهان
نورهان : انت شاارب ايه ولا عايز تنام
السائق : مش مش شايف حاجة
نورهان : ايييه طيب وقف الفرامر بسرعة
ولكن الرجل العجوز لم يستطيع وقف الفرامر ولا لم يتعود يمشى بهذة السرعة وفجأة ظهرت سيارة كبيرة الحجم امامهم
نورهان : حاسب حااااسب اااااااااه
فى هذا الوقت كان السائق قد خبط فى هذة السيارة دخل زجاج العربية فى اعين نورهان وفقدت الوعى تماما وسائق السيارة توفى
بااااااك
نورهان بدموع : بس صحيت من النوم لقيت ماما ونيرة قاعدين جمبى والدكتور بيقولهم انى اتعميت ومحتاجة اسافر برة والعمليه محتاجة مليون
اشفق عمر عليها كثيرا ثم امسك بيديها وقبلها وقال : الحمدلله
خجلت نورهان كثيرا وسحبت يديها بهدوء
ابتسم عمر وقال : انا اسف لو دايقتك
نورهان بكسوف : مفيش حاجة
عمر : ها قولتى ايه بقا
نورهان : فى ايه ؟
عمر : موافقة عليه
نورهان بضعف : متضغطش عليه بليز انا مش قد كدة
عمر : ابوس ايدك اضحكى
نورهان : معتقدش ان فى حاجة فى حياتى تضحك
عمر : نورهان بلاش التشاؤم دة انتى هتعملى العمليه قبل الجواز ها ايه رايك
نورهان : وافرض منجحتش
عمر : ياااا متشائمة اوى
ابتسمت نورهان
وابتسم عمر وقال : ايوة كدة اضحكى بفرح لما بتكونى مبسوطة
خجلت كثيرا وصمتت
عمر : هااا قولتى ايه
نورهان : ............
عمر : السكوت علامة الرضا صح
نورهان : لا مش صح انا محتاجة وقت افكر
عمر : اووووف حسى بيا بقا لسه هستنى لغاية ما تردى انا هموت واخرج معاكى ونتفسح
ثم قابل عمر وقال : وااااد يا كامل ... يا كاااااااامل
نورهان : بتنادى ع مين ؟
عمر : استنى هتعرفى
نورهان : اوك
جاء كامل وقال : كل حاجة زى ماتفقنا وكله تمام
عمر : فين المايك ؟
كامل : اهووو
عمر : ماشى شكرا يا كامل
كامل : ياباشا انت تؤمر
وذهب كامل
عمر : اسمعى الاغنية دى
نورهان : انت اللى هتغنى
عمر : اه شوفى صوتى عامل ازاى ؟
ياللي شمس الدنيا تطلع لما تطلع ضحكة منك :)
حسي بالناس الغلابه اللي زيي بعد اذنك
بطلي تحلوي أكتر واوعي وشك يوم يكشر
واضحكي دايما يا سكر ياللي سابقه بجد سنك
اضحكي خليني أضحك
ضحكتك بترد روحي
ربنا وحده اللي يعلم
بعشقك ازاي يا روحي
اضحكي خليني أضحك
ضحكتك بترد روحي
ربنا وحده اللي يعلم
بعشقك ازاي يا روحي
ياللي لما بتبقي جنبي بنسى بيكي كل تعبي
ياللي احتليتي قلبي قلبي فرحان باحتلالك
ياللي لما بتبقي جنبي بنسى بيكي كل تعبي
ياللي احتليتي قلبي قلبي فرحان باحتلالك
اضحكي خليني أضحك
ضحكتك بترد روحي
ربنا وحده اللي يعلم
بعشقك ازاي يا روحي
اضحكي خليني أضحك
ضحكتك بترد روحي
ربنا وحده اللي يعلم
بعشقك ازاي يا روحي
ياللي شمس الدنيا تطلع لما تطلع ضحكة منك
حسي بالناس الغلابه اللي زيي بعد اذنك
بطلي تحلوي أكتر واوعي وشك يوم يكشر
واضحكي دايما يا سكر ياللي سابقه بجد سنك
الفصل الحادي عشر
فقال عمر فى المايك : نورهان اسمعينى كويس اولا اتمنى ان تكون الاغنية عجبتك ثانيا انا بحبك جدا ومقدرش اعيش ثانية من غيرك ...دلوقتى احنا قدام الجامعة كلها وبطلب توافقى ع طلبى .... تقبلى تتجوزينى .... فى الحلال طبعا
ثم ذهب ناحيتها واخرج خاتم والبسها اياه
بكت نورهان كثيرا
قال عمر : اظن كدة وافقتى ... الخاتم لايق فى صباعك .... بتعيطى ليه دة انتى لو شوفتى البنات هيموتو مننا ازاى كنتى ضحكتى بهستريه ع منظرهم
نورهان ببكاء : عايزة اروح
شعر عمر بخيبة الامل وقاال بحزن : يعنى مفيش فايدة
نورهان : لو مفيش فايدة.... يبقى مفيش فايدة فيك انت يا عمر .... عماله اقولك مش هينفع ... حاولت كتير تقرب منى .... بس انا مش هقدر
عمر بحزن : نورهان جربى مش هتخسرى ولا انتى عايزة تكسفينى قدامهم .... اكيد مش ههون عليكى
ثم تابع بعين مدمعة : صح
نورهان : انا قولتلك من الاول انت اللى صممت تعمل كدة
ثم خلعت الخاتم واعطتة اياه وقالت : ممكن تروحنى
عمر بدموع : حاضر
فى بيت يحيى
رن هاتف نيرة بابلاغها عن المتصل
فنظرت نيرة بشدة فى الهاتف ثم اغلقتة سريعا
لاحظ يوسف ذلك وقال : هو
نيرة بتردد : ه هو هو مين
يوسف : هيثم
صمتت نيرة ونظرت للجانب الاخر
فرن هاتفها مرة اخرى
وكادت نيرة ان تغلق الهاتف الحق بها يوسف واخذ الهاتف ونظر لشاشة الهاتف ووجد انة المتصل
نيرة : امانة عليك ما ترد سيبك منو
يوسف : اه عشان تردى عليه انتى
نيرة : لا والله مش هرد عليه صدقنى
يوسف : هو قفل اصلا ... خدى موبايلك
نيرة : اوك
خرج خالد بعد ان حضر شنطتة والبس وخرج ثم شكرت نيرة والد زميله وودع خالد زميله يحيى واتفقو ان يروا بعضهم مرة اخرى ثم خرجوا من البيت
ف الشارع
خالد : ع فكرة انا عارف كل حاجة
نيرة : عارف ايه
خالد : عارف ان انتو مش مخطوبين الا قولى يا كابتن انت مين
نظر يوسف لنيرة بحب وقال : انا اللى بحبها ومقدرش استغنة عنها
خالد : انا هنا ع فكرة .... بس قديمة شكلكو باين مش مخطوبين
يوسف : بجد والله طب قولى عرفت ازاى
خالد : يابنى انا عارفك اصلا وعارف هيثم وعارف صاحبك عمر
يوسف : يا راجل وعرفت منين
خالد : انا اصلا كل يوم فى جامعتكم وعارف كل واحد فيكو
نيرة كادت ان تغيظ يوسف : خالودة تعرف ايه عن هيثم
نظر لها يوسف بغضب وقال : وحيات خالتو .... عايزة تعرفى ايه عنة ... انا هقولك ... صايع ورخم ودمة تقيل وبيضحك ع البنات و واطى وو...
نيرة بضحكة : خلاص خلاص ايه كل دة
يوسف : لا ولسه بتعرفى تعدى لحد كام
اخذو يضحكون ويمزحون فى الطريق
وعند نورهان وعمر
لم ينطقوا بأى كلمة وهم فى الطريق
حتى ان وصل بها عمر عند المنزل وقال ان يصعد بها الى منزلها حتى لحق بنيرة ويوسف وشخصا اخر لم يعرفة يخرج من السيارة
عمر بحزن : كويس انك جيتى دلوقتى اختك اهى .... استاذن انا دلوقتى
يوسف : استنى يا عمر ... يابنى رايح فين اصبر .... طيب يا جماعة اروح الحقو بالعربية لحسن دة مجنون سلام
نيرة وخالد : سلام
نورهان بحزن : كان شكله زعلان صح
نيرة : انتى عملتيلو ايه
خالد : اوعى يكون دايقك
تنبهت نورهان عن الصوت فان هذا الصوت تعرفه كثيرا
نورهان : هو انتى جاية مع حد
خالد : مش عارفة صوتى يا وحشة
نورهان : خالد خااالد وحشتنى اوى
خالد : انتى اللى وحشتينى
اخذو يبكوا سويا حتى ان خالد احتضن نورهان بشدة فترة قصيرة
نيرة : قلبى الصغير لا يتحمل ... مش وقتة عياط يلا نطلع احنا فى الشارع
خالد : اه صح يلا
فى الشارع
يوسف يلحق بعمر بسيارتة
يوسف : انت يابنى.... يابنى اقف .... طب مالك .... عمر اركب
ركب عمر السيارة وهو فى قمة غضبة
يوسف : اخيرا .... عملت ايه ؟
صمت عمر بدموع
يوسف : ايه مالك ؟
عمر : مردتش
يوسف : يابنت الرخمة
عمر : احترم نفسك
يوسف : انا غلطان .... انت قولتلها ايه ؟
اخرج عمر من جيبة علبة بداخلها خاتم واعطاه اياه
يوسف : اوبا الخاتم دة شكله غالى اوى
عمر : جداا
يوسف : انت جبتهولها
عمر : اه ومردتش تاخدة ولا موافقة
يوسف : جبت تمنة منين دة غالى اوى
عمر : استلفت
يوسف : نعمممممم !؟
عمر : اعمل ايه كنت عايزها توافق وافرحها بس للاسف
يوسف : وعملت الخطة اللى اتفقت عليها مع كامل
عمر : عملت كل حاجة وغنيت وكان ناقص ارقص
يوسف : سبها عليا
عمر : هتعمل ايه ؟
يوسف : هتشوف بكرة
فى بيت نورهان
تدخل نيرة بعد ان فتحت لهم الباب ثم دخلت نورهان وهى فى قمة فرحها
ثم دخل خالد
نيرة : ماما ... يا ماما
ساميه : ايوة جاية مش قادرة تصبرى
خرجت ساميه من المطبخ وخرج وراها ابراهيم
ساميه : عايزة اي....... خالد .... مش معقول
خالد بدموع : وحشتينى اوى يا ماما
ساميه بدموع وفى زهول : خالد ... خالد ..... ايوة انت خالد ابنى
خالد : ايوة انا خالد يا ماما
احتضنوا بعض ببكاء شديد
نورهان : كفايه كدة انا هعيط
وكان ابراهيم يقف خلفهم وكاد ن يموت من الغيظ ويقول فى نفسة
ابراهيم فى نفسة : يارتنى ماكنت قولتلك ع العنوان كان لازم ابين قدامهم انى بقيت كويس
ابراهيم : كدة يا نيرة مش قولتلك استنى اجى معاكى
نيرة : سورى يا بابا مقدرتش استنه اكتر ن كدة
ابراهيم بابتسامة صفراء : ماشى يا حبيبه بابا
وفى نفسة : هتشوفو ايام سودة
ساميه : انت كنت عارف يا براهيم
ابراهيم : كنت هعملهالك مفأجاة
ساميه : ربنا يخليك ليا يارب
ابراهيم : مش هتسلم عليا ولا ايه يا خالود
خالد : شكرا مبسلمش على اللى كان هيضيعنى وحرمنى من اهلى
ابراهيم : دة كان زمان اوى يا خالد انسى يابنى انا عرفت بغلطى
خالد : مهما تقول انا بكرهك وهفضل اكرهك وعمرى ما هسمحك ابدا
ابراهيم : جرى ايه يا خالد دة انا اللى رجعتك تانى
خالد : اوعى .... اوعى تكون فاكر اللى انت اللى رجعتنى .... اللى انت متعرفوش انا كدة كدة كنت هرجع سواء
انت رضيت او رفضت
ابراهيم : يااااااه دة انت زودتها اوى
نيرة : عيب كدة يا خالد احنا اتفقنا ع ايه ؟
خالد : لو سمحت يا نيرة سبينى .... سبينى اطلع اللى جوايا انا مخنووق منه
ابراهيم : هه اوعى تكون فاكر انك بقيت راجل دة انت عيل صغير .... صرصار ادوس عليه برجل واحدة من رجلى
اموت
خالد : لالالالا انا مش صغير يا ابراهيم بيه ولا صرصار .... كون حذر منى نهايتك على ايدى
وذهب خالد الى غرفتة
ابراهيم بزعييق : اوعى تكون فاكر بالكلمتين دول خوفتنى
خالد بعد ان فتح الباب : انت كدة كدة هتخاف وهنتقابل وهتيجى تقولى ابوس ايدك سبنى
غضب ابراهيم كثيرا واخذ يوغر فى صدرة
اما نيرة تداايقت من رد فعل خالد وقالت تعمل كل مابوسعها لتحقيق المحبة بينهم
اما نورهان كانت فرحة كثيرا بأخيها وانة اصبح رجلا تعتمد عليه وتسند ظهرها بامان
اما ساميه كانت فرحة كثيرا برجوع خالد وغضبة فى نفس الوقت بسبب المشاجرة التى دارت بينهم ومع ذلك
لم تستطيع التحدث
وبعد مرور اسبوع
فى هذا اليوم قرر عمر ان يجلس فى البيت ويذاكر كثيرا حتى يلهى نفسة عما حدث ولاجل الاختبارات الذى سوف تأتى قريبا
عمر : ماما متشوفى الجماعة ردو قالو ايه
يسرى : لا مش هتصل وانا مش موافقة يا عمر
عمر : عشان خاطرى يا ماما
يسرى : لا يمكن تتجوزها ابدا
عمر : يا ماما مش انتى عايزانى مرتاح ومبسوط
يسرى : اكيد طبعا
عمر : وهى دى اللى هتحققلى اللى عايزو
يسرى : انت مجنون رسمى ... انت مش طبيبعى ازاى تتجوز واحدة مش بتشوف
عمر : يووو يا ماما بقا بقولك بحبها
يسرى : يابنى ركز كويس وفكر بعقل دى مش هتعرف تربيلك عيالك ولا تنفع تبقى ام وشايله مسؤوليه
عمر : امال انا فى الحوار دة كله روحت فين
يسرى : انت ساعتها هتكون فى شغلك ولسه راجع تعبان محتاج اللى يقف جنبك
عمر : يا ماما ساعتها ربنا هيسهلها وتعمل العمليه
يسرى : يا سلام وافرض منجحتش العمليه
عمر : يا ساتر يارب لا ان شاء الله هتنجح
يسرى : مفيش فايدة فيك هتفضل طول عمرك مستهتر ومش بتفكر بعقل ابدا
عمر : تانى يا ماما
يسرى : تانى وتالت ورابع وعاشر يا عمر وهفضل اللى فى دماغى فى دماغى ومش موافقة يا عمر
ومشيت يسرى
فى الجامعة
تجلس نورهان ونيرة فى الكافتيريا، كانت نورهان تتعلق بعمر كل يوم اكثر مما قبلة
وقالت فجأة : هو عمر مش بيجى الكليه ولا بيجى
نيرة : مش عارفة
نورهان : اممم ... طيب انتى مش شوفتيه تانى خالص
نيرة : لا شوفتة مرتين وسلم عليا كمان
نورهان : امتى دة احنا ع طول مع بعض سلم عليكى امتى
نيرة : مثلا واحنا قاعدين زى كدة وهو معدى يشاورلى كدة يعنى
نورهان بزعل : ومش بيسلم عليا
نيرة : وانتى زعلانة ليه مش انتى اللى طلبتى كدا
نورهان : لا مش زعلانة ... طيب هو مجاش انهاردة خالص
نيرة : معرفش .... اه استنى يوسف صاحبة جة اهو اساليه
نورهان : طيب الحقية ناديله
نيرة بابتسامة : لا ماهو جاى علينا اصلا
نورهان : طيب كويس
اتى يوسف ثم سلموا ع بعضهم وجلس يوسف معهم ثم طلب يوسف منهم ان
سيفتح موضوع عمر ووافقوا التحدث فى هذا الموضوع
يوسف : نورهان انا صاحب عمر 4 سنين وعارف كل حاجة عنة.... وكمان بفهم هو عايز يقول ايه قبل مايتكلم
نورهان : مظبوط
يوسف : عمر عمل كل دة عشانك واتغرم فلوس كتيرة اوى عشان توافقى
نورهان : اها انا مكنتش اعرف
يوسف : عارف ..... نورهان عمر ظروفة صعبة جدا .... اانا م عارف المفروض اقولك الكلام دة ولا لاء
بس لازم تعرفى دة كويس .... فاكرة الخاتم اللى لبسهولك وانتى رفضتى تلبسية
نورهان بزعل : فاكرة
يوسف : ساعتها استلف فلوس انتى متعرفيش الخاتم دة بكام .....غالى جدا واللى عمله كله فى الجامعة دة .... كان كله بفلوس يعنى هو ظروفة
زى الزفت وبيشتغل وبيتعب عشان يبقى راجل ويقدر يتحمل المسؤليه
صدقينى عمرك ماهتلاقى زيه
نورهان : هو ... هو عامل ايه ... اصدى مش بيجى الكليه ليه
يوسف : فضل يومين تعبان وجبناله دكتور وادوية .... حتى مامتة قالتلى كان عمال يقول اسمك وهو نايم
نيرة : يا حرااااااام ... اخص عليكى يا نورهان
نورهان : انا اسفة جدا ... يعنى هو انا ممكن اكلمة
يوسف بأبتسامة : مش عارف هو مش بيتكلم مع حد خالص ولا بياكل ولا بيشرب
نورهان : ولا حتى فى الموبايل
يوسف بعد ان غمز لنيرة : هجرب
هاتف يوسف صديقة
يوسف : اتفضلى هو كدة بيرن
نورهان : شكرا
يوسف : العفو .. يارب يرد بس
نورهان : اييييييه دة .... دة رد خد موبايلك
نيرة : ههههههههههه
يوسف : الو.... حبيبى ايه الاخبار ..... لا مفيش بس فى واحدة عايزة تكلمك .... خد معاك اهى
واعطاها الهاتف
نورهان بصوت منخفض : الووو
عمر : نورهان
نورهان : ايوة
عمر : كح كح كح
نورهان : الف سلامة عليك .... اصدى عرفت انك عيان
عمر : الله يسلمك .... اه يلا الحمدلله
نورهان : هو هو انت مش هتيجى الكليه
عمر : لا هقعد ازاكر فى البيت عشان الامتحانات
نورهان : اه ربنا يوفقك
عمر : يارب .... وانتى كمان زاكرى كويس
نورهان : اكييد
عمر : شكرا ع سؤالك
نورهان : الله يسلمك
عمر : يلا سلام
نورهان : عمراستنه
عمر : اتفضلى عايزة حاجة
نورهان : ااه . كنت عايزة اقولك يعنى ... كنت عايزة اقولك انى موافقة
عمر : ايييييييه
نورهان : احم خلاص
عمر : لا خلاص ايه ..... انا مش مصدق نفسى
نورهان بكسوف : طيب يوسف عايزك
عمر : لا يوسف مين سيبك منة دلوقتى
نورهان : هههههه مش انت كنت تعباان
عمر : انا خفيت اصلا
نورهان : طيب الحمدلله
الفصل الثاني عشر
بعد ذاك المكامله التى دارت بينهم
كانت تشعر بأرتياح شديد
كانت تنتظرة بفارغ الصبر حتى يأتى
كانت تتمنى ان تراه بعينيها
كانت تتأمل ملامحة
هل عيناه ملونة ام لا
كانت تسال نفسها
هل احبيتك بل اعشقك
وفى هذا كل الشرود تفيق ع صوت نيرة
نيرة : هااااى روحتى فين
نورهان : انا اهو
نيرة : كنتو بتقولو ايه
نورهان : مك مكناش بنقول حاجة
قالتها بتردد وخجل
نيرة : يا سلام عايزة تفهمينى طول المكالمة دى ومكنتوش بتقولو حاجة
يوسف : ماتسبيها يا نيرة متغاظة ليه
نيرة : وانا هتغاظ ليه
يوسف : عشان معندكيش boy freind وكدة
قالها وهو يغمز لها
نيرة : هههههه انا معنديش boy freind دة انت غلبان اوى والله
قالتلها حتى تحسسه بوجود شخص بحياتها وتشعل الغيرة فى قلبه
يوسف : نعممم
قالها بحدة خفيفة
نيرة تنظر خلفها حتى ترا هيثم واقفا مع احدى اصدقاءة
نيرة : اومال دة يبقى ايه ؟
قالتها وهى تشير ع هيثم
يوسف : هو دة اللى فرحانة بيه وبتعتبرية حبيبك و boy freind
قالها بغضب وتعصب وبصوت عال
حاولت نيرة ان تزتفزة وقالت
نيرة : اها هو دة
يوسف : دة انا هخليه girl freind دلوقتى
قالها وهو يشمر احدى كمام قميصة ويقف ويستعد للمشاجرة
نيرة : انت هتعمل ايه
قالتها بخضة شديدة
جرى يوسف سريعا حتى وصل اليه وامسك بياقة قميصة وقال
يوسف : وحيات امك لخليك سوسن دلوقتى
اخذ يضرب به حتى سالت دمائه ارضا وجميع الطلاب يتجمعون
كانت نيرة تصرخ بشدة ولا تستطيع التحدث ابدا
جاء الامن وامسكو بهم ولكن هرب منهم يوسف سريعا الى خارج الجامعة
نيرة : يلا يا نورهان يلا بسرعة
قالتها ببكاء شديد وبصراخ عال
نورهان : فى ايه ايه اللى حصل
نيرة : يلا بعدين
اخدتها من يديها وذهبت خارج الجامعة
(طبها كلكو استغربتو بتسألو دلوقتى نورهان مسمعتش حاجة ازاى انا هقولكو كانت فى احلام اليقظة ابسطهالكو كانت بتحلم احلام خياليه مع حبيبها ابسطهالكو كانت سرحانة وخلاص هههه)
فى الشارع
نورهان : انتى بتعيطى ليه
نيرة : انتى بجد متعرفيش
نورهان : لا معرفش
نيرة : يوسف راح ضرب هيثم وعورة والطلاب كلهم اتجمعو والدنيا اتقلبت والامن مسكوهم
شهقت نورهان بشدة
نورهان : يالهوى وصلت للامن اكيد وداهم لرئيس الجامعة
نيرة : لا هرب من ايديهم وجرى
نورهان : كويس يارب محدش يقول ع اسمة
نيرة : ماهو لو محدش قال ع اسمة اكيد هيثم هيقول
نورهان : هيكون مفيش دليل وخصوصا الامن ميعرفوش اسمة
نيرة بعتاب : انا السبب انا اللى عملت كل دة
نورهان : ليه وانتى مالك بالموضوع
نيرة : انا اللى استفزيتة وقولتله انى بحب هيثم عشان اشوفة هيعمل ايه
نورهان : يااه يا نيرة شوفتى عملتى ايه بسبب تفكيرك
نيرة : الله يخليكى مش ناقصة انا هتصل بية واشوفة راح فين
هاتفت يوسف
نيرة : الو يوسف انت فين
قالتها ببكاء شديد
يوسف : هههه فى ايه يابنتى متخافيش
نيرة : يعنى ايه انت فين
يوسف : انا قابلت عمر فى الطريق وقاعدين فى كافيه معلش اعتذرى لنورهان
نيرة : والله... انت مستفز وبارد
قالتها ببكاء خفيف بعد ان اطمئنت عليه
ثم اغلقت الهاتف قبل ان يتحدث
نيرة : يلا يا نورهان
وصلو البيت وبعد ان دخلو جميعا
كان خالد يذاكر
خالد : شكلكو عامله كدة ليه
نورهان : مفيش يا حبيبى بس تعبنا من مشوار الجامعة
خالد : ايه الجديد ماانتو كل يوم بتروحوها
نيرة : خالد الله يخليك انا دماغى هتنفجر من الصداع ارجوك سبنى
كانت ساميه فى المطبخ
سمعت ساميه هذا الحوار ثم خرجت
ساميه : مالكو يا بنات
نيرة : مفيش يا ماما شويه صداع وهيروحو عن اذنك
ثم دخلت غرفتها
ساميه : حببتى فى ايه
نورهان : مفيش يا ماما
خالد بشك : حد من الولاد دايقكم والله اروح اولع فى ام الجامعة دى
نورهان : خالد مفيش حاجة صدقنى وبعدين فى راجل عاقل متربى يقول كدة ركز انت فى مذاكرتك وملكش دعوة
خالد : ماشى لكن انا مش صغير
ساميه : خلاص يا خالد
نورهان ؛ ماما انا فكرت فى العريس وو
ساميه : ايه موافقة ؟
جمعت قوتها وقالت
نورهان : اه موافقة
بعد موافقة نورهان لخطبتها
اخبرت ساميه ابراهيم وابراهيم اخبر عمر
وعمر اخبر اهله وكادت يسرى ان تولع بها
يسرى : انا مش موافقة ابدا
عمر : بليز يا ماما
يسرى : انا مش موافقة ابدا
عمر :طيب تعالى معانا بس
يسرى : ابدا انا مش هروح ولا موافقة ولا اى حاجة خالص
عمر : لو بتحبينى بجد ياماما تعالى
يسرى : انا عشان بحبك مش هروح ومش موافقة
عمر : عشانى يا ماما
يسرى : انا قولت اللى عندى كلامى خلص
عمر : خلاص انا لما اتجوزها من وراكو محدش يلومنى بقا اففف
احمد : استنى ياابنى انا جاى معاك
فرح عمر كثيرا
عمر : بجد يا بابا
احمد : ايوة يابنى جاى معاك
عمر : هييييييه
يسرى : انت بتسمع كلام ابنك الطايش دة
عمر : عشان هو بيحبنى وحاسس بيا سمع كلامى
يسرى : اففف انا غلطانة والله بجد تعبت منكو ويارب تحصل مشكله ومتتفقوش ع حاجة
وصل عمر واحمد الى بيت نورهان
واتفقو ع عمل خطوبة بعد امتحانات الترم الاول
وفى اليوم التانى
فى الجامعة
يجلس عمر ونورهان ونيرة ف الكافتيريا
عمر : عاملين ايه يا بنات
نورهان ونيرة : الحمدلله تمام
عمر : يارب دايما
نيرة : هو يوسف فين
عمر : اكيد مش هيجى انهاردة
نيرة : لييييه
عمر : الامن عارفينة مش هيدخلو واول مايشوفوا مش هيسكتو
نيرة : طيب هروح اجيب حاجة واجى
نورهان : استنى رايحة فين
نيرة : مش هتأخر متخفيش
ومشيت نيرة
عمر : اخيرا بقينا لوحدنا
نورهان : احنا مش مش لوحدنا يعنى فى ناس وكدة يعنى
قالتها بتردد وخجل
لا حظ عمر ذلك
عمر : انتى خايفة من ايه ... طب ماانا عارف ان فى ناس كح كح حوالينا
نورهان بتردد : اه اه صح
عمر : مالك فيكى حاجة
نورهان : لا اصل عندى صداع
عمر : الف سلامة عليكى طيب تحبى اجبلك دوا كح كح
قالها بخوف شديد
نورهان : لا لا انا شوية وهبقى تمام متقلقش هات لنفسك الاول
قالتها بمزح بسيط
عمر : ان شا الله انا وانتى لاء
نورهان : لا بعد الشر عليك
عمر : خايفة عليه
قالها بأبتسامة وفرح
نورهان : مش كفايه اللى فيك
عمر : لا لا انا عايز اخرجك انهاردة
نورهان : لا مش هينفع
عمر : ليه كدة
نورهان : اولا احنا لسه مش اتخطبنا ثانيا انت تعبان ولسه عايزين نذاكر الامتحانات قربت
عمر : بالنسبة لينا انا وانتى فاحنا متقرى فاتحتنا امبارح ولا نسيتى .....وبالنسبة ليا انا خلاص كح كح بقيت كويس عن الاول ..... وبالنسبة للمذاكرة مش هتفرق من يوم راح قدامنا اسبوع بحالو
نورهان : امممم افهم من كدة مش هعرف اخلع منك
قالتها بمزح وضحك
عمر بابتسامة : لا مش هتعرفى تخلعى منى ابدا انا لما صدقت قربتلك
نورهان : ههههه ماشى .... هى نيرة راحت فين
عمر : مش عارف بينى وبينك عندى احساس انها بتكلم يوسف لانها خدت الفون معاها
واثناء حديثهم والدة عمر تتصل به عمر : اووووة سورى يا نورهان هرد ع ماما اشوفها عايزة ايه متمشيش ها خليكى مكانك
نورهان : اوك متتاخرش
من ناحية اخرى
يدخل يوسف الجامعة لكن يمنعة رجل من رجال الامن
احد رجال الامن : رايح فين
يوسف : ايه داخل كليتى
رجل الامن : هههه انت فاكرها ساهله لا طبعا مش هتدخل
يوسف : انت مش شوفت الكارت عايز ايه تانى
رجل الامن : اه شوفتة .... مش انت ياض اللى مسكت الراجل امبارح وضربتة
يوسف : انااا
رجل الامن : ايوة انت ولا تكونش فاكرنى عبيط
يوسف : اناااا
رجل الامن : ماقولنا ايوة انت علقت ولا ايه
يوسف : لا معلقتش بس اصلا انا مجتش الجامعة امبارح
رجل الامن : انت فاكرنى ايه دة انا اللى كنت ماسكك امبارح بس خلعت منى
يوسف : ياعم اوعى انت ماسكنى كانى متلبس فى تهمة وواخدنى للسجن اوعى ايدك دى بقولك
رجل الامن : بقولك ايه انت تحمد ربنا ان الراجل مرداش يقول اسمك امبارح بس متنبة عليه اول ما اشوفك مدخلكش الجامعة
يوسف : امممم وهو اللى قالك تعمل كدة
رجل الامن : اه هيثم بية
يوسف : بية المعفن دة بقى بيه ... ادالك كام
رجل الامن : ادانى ايه يا ياض انت عبيط
يوسف : ياااض وكمان عبيط ... اوعى ايدك دى كدة ووسع واحترم نفسك عشان معملهاش معاك
رجل الامن : هتعملى ايه يعنى .... بقولك ايه هو انا ماليش شغل غيرك انت يلا روح
يوسف وضع يدة ع كتف رجل الامن وقال له
يوسف : تعالى بس اقولك حاجة ... انت اسمك ايه
رجل الامن : اسمى عبدالله
ثم اخرج يوسف سيجار وقبل السيجار وهو يقول
يوسف : صباح الفل ... خد السيجارة دى هتروقلك دماغك اشربها وادعيلى
عبدالله : ايه دة انا مابشربش سجاير انا عايز حشيش
يوسف : هههههه دة انت طلعت عزة هههه خد دى بس واوعدك بكرة هلفلك علبه ع حسابى
عبدالله : ماشى مقابل ايه
يوسف : ادخل الجامعة
عبدالله : يابا السكة سالكة اتفضل ادخل
الفصل الثالث عشر
دخل يوسف الجامعة بعد ان سمح له رجل الامن واثناء دخوله رن هاتفة باعلانة عن المتصل هى نيرة رقص قلبة عندما قراء اسمها ع شاشة الهاتف
يوسف : الووو
نيرة : يوسف مجتش ليه
يوسف : عادى مشغول شويه
نيرة : مشغول ف ايه يعنى
يوسف : اصل ماما قالتلى وانا نازل امبارح ربنا يوعدك بالبنت اللى شعرها لونة بنى
نيرة : والله ياترى لقتها
قالتها بغيرة وحرقة دم
واثناء حديثهم رائها واقفة وتتكلم معة فى الهاتف وقال
يوسف : اه طبعا لقتها معلش هكلمك بعدين اصلى رايحلها حالا وحشتنى ولازم اشوفها
نيرة : يارب تموت
وهى تغلق هاتفها وجدت احد يضع يدة ع عيناها فأعتقد انة هيثم فقالت
نيرة : هيثم انا مخنوقة دلوقتى سبنى بليز
يوسف بعد ان شال يدة من ع اعينها
يوسف : لا انا مش هيثم
قالها بخنقة وغضب
نيرة بفرحة : يوسف انت مش قولت مشغول
يوسف : عادى كنت بهزر
نيرة : طب والبنت اللى شعرها بنى
يوسف : انتى .... مانتى اللى اقصد عليها
نيرة : بجددد
قالتها بفرح شد
يوسف : بس يا خسارة بقا اروح ادور ع بنت تانية شعرها بنى
واخذ ينظر حوله حتى راى فتاه ذاهبه من امامهم وشعرها بنى فقال
يوسف : اووبا شوفى القمر دى
نيرة : احترم نفسك انت قليل الادب اوى
يوسف : انتى ايه اللى مدايقك
نيرة : لا وانا هدايق من ايه
يوسف : خلاص اسكتى .... انتى يا قمر تعالى اقولك
اتت الفتاه له وقالت بدلع : هاااى
يوسف : هااى ورحمة الله وبركاتة .... انتى اسمك ايه
الفتاه : سندس
يوسف : وانا يوسف
سندس : واو انا بحب الاسم دة اوى
يوسف : وبالنسبة لصاحب الاسم
سندس : ههههههه هههه انت دمك خفيف خالص يا يويو
نيرة بغيرة : والله انا بردو بقول كدة مش يلا نمشى بقا يا يويو
يوسف ينظر خلفة وامامة ويقول
يوسف : يويو مين
نيرة : انت يا يويو مش يلا بقا
فرح كثيرا لانة عرف انة اشعل الغيرة فى قلبها وكاد ان يشعلها اكتر واكتر فقال
يوسف : لا روحى انتى انا قاعد مع سوسن شويه
سندس : لا اسمى سندس مش سوسن
يوسف : معلش سورى يا سوسن
سندس : بقولك سندس .... بص انت فصلتنى انا ماشية
نيرة : ههههههههههه
يوسف : بتضحكى ع ايه
نيرة : بضحك ع سوسن هههههه باااى يا يويو
وذهبت نيرة
جرى وراها يوسف وامسك بيديها وقال : بلاش يويو دى بتعصبنى
نيرة : هههههه حاضر مش هقولك يويو تانى يا يويو
يوسف : اممممم بصى كدة من اول اليوم لو شوفتك بتتكلمى مع هيثم الزوفت دة مش هيحصل كويس اشطا
وصل كلا منهم الى ترابيزة نورهان وجلسو وسلمو ع نورهان
نيرة : امال عمر راح فين
نورهان : معاه تليفون
نيرة : اوووك
يوسف : ايه دة خالد اخوكى ايه اللى جابوة هنا
نورهان : خالد
خالد : اهلا دورت عليكو كتير
نيرة : انت ايه اللى جابك
خالد : مش مطمن لموضوع امبارح جيت اشوف بقا اللى حصل
نورهان : وبعدين بقا يا خالد وسبت دروسك ومذاكرتك عشان تعرف الموضوع
خالد : يعنى اهو فى موضوع فعلا ... وبعدين انا مش صغير خلصت دروسى وجيتلكو
يوسف معجب بشخصية خالد جدا
يوسف : اوبا يا وحش ودخلت ازاى
خالد : حركة من بتوعنا والامن وافق
يوسف : يابن اللذينة اصلى وربنا انت راجل اديتة كام
خالد : لا مش فلوس
يوسف بصوت منخفض : اديتة حشيش
خالد : الله عليك تسلم دماغك
نيرة : انت بتقولو ايه
يوسف : ششش خليكى فى حالك
جبتة منين ياض دة انا بدور ع حتة
خالد : كنت عامل حسابى
خالد : وانت ايه اللى مقعدك معاهم
يوسف : يعنى ينفع بعد كلامنا الحلو دة تقلب عليا كدة
خالد : لا مؤخزاه يا زميل بس لازم نضع اعيننا فى نصف وجهنا عشان نعرف ناخد بالنا من البنات
يوسف :هههههه وربنا انت راجل ياض ... لف وتعال اقولك حاجة
خالد : هتقولى ايه
يوسف : مش عايز تعرف موضوع امبارح تعال اقولك
اخذة يوسف ع جنب ووضع يدة ع كتف خالد وقال
يوسف : بصراحة كدة يا معلم فى واد هنا بيعاكس اختك وانا لما عرفت مسكتة ضربتة امبارح وكسرتله دراعة وشوهتلو وشة
خالد بعضب : انهى اخت فيهم
يوسف : اختك نيرة
خالد : فين هو الزفت دة
يوسف : ايه دة سبحان الله انا بقول بردو عليه زفت
خالد بعصبية : اخلص يا يوسف فين الجدع دة
يوسف : لا شكلو من علقة امبارح كش وخاف يجى انهاردة
خالد : الواد اللى هناك بيبصلك كدة ليه
يوسف : فين دة
خالد : ابو دراع مكسور وواخد بوكسين فى وشة
نظر له يوسف وراى نظرة مدى الكره والحقد لكنة لم يتعرف عليه
يوسف بمزح : هههه اه والله هم بوكسين بس دة مركب كوابيس ههههه
خالد : ههههههه
نظر له يوسف لثانى مرة واخيرا تعرف عليه
لكن هيثم اخذ يضحك بهسترية
هيثم : ههههههههه هههههههه ههههههه باصصلى كدة ليه ههههههه هتشوف منى ايام سودة ههههههههه
خالد : ايه دة بيقولك انت الكلام دة
يوسف : لا سيبك منة دة مش طبيعى كل يوم يقول نفس الكلمتين
خالد : انت كداب يا زميل دة الواد اللى ضربتة امبارح
خاف يوسف لان خالد من الممكن يتهور ويضربة
يوسف : لا اعم شهو صدقنى ... تعالى نقعد بقا البنات لوحدها
خالد : اشطا
ورجعو لطرابيزة الفتيات
عمر : ايه يا ماما حنيتى اخيرا
يسرى : حنيت ايه وزفت ايه انت فين
عمر : ماانتى عارفة انى فى الجامعة
يسرى : بتعمل ايه هناك
عمر : لا اله الا الله هو اللى بيروح الجامعة بيعمل ايه فيها غير ان يحضر محاضرات
يسرى : والله يعنى انت دلوقتى فى محاضرة
عمر : لا دلوقتى خلصت
يسرى : طيب تعالى متتاخرش
عمر : سورى يا امى انا قاعد مع يوسف
يسرى : قاعد مع يوسف ولا معاها يا عمر
عمر : يووو بقا يا ماما قاعد معاها فى حاجة بقا
يسرى : انت مجنون تعالى حالا
عمر : الو الو ماما امى يا اماى اووة شكل الشبكة واقعة هكلمك تانى سلام
يسرى : آآآ ... حيوان اااااه
كاد عمر ان يذهب القى بفتاه تنادى عليه
الفتاه : عمر عمر
التفت عمر وقد علم ان هذة الفتاه هى هبه جارتهم
عمر : اووف عايزة ايه دى ..... نعم يا هبه
هبه : ايه المقابله دى ... انا كنت جايه اعتذرلك عن اخر مرة
عمر : لا مين قالك انى زعلان ... انا مش زعلان خالص انتى اللى زعلتى انا اللى اسف
هبه : لا انا عمرى مزعل منك يا عمر
عمر : ربنا يخليكى يا هبه دايما اقول معزتك ف قلبى معزة اختى بالظبط
هبه : معزة ؟ واختك
عمر : اصدى ميعزة سورى مقصدش خروف خالص ههههه وبعدين اه هو انتى مش اختى ولا ايه
هبه : اه اه اختك
عمر : عن اذنك بقا
هبه : ع فين
عمر : خطبتى قاعدة لوحدها مينفعش اتاخر اكتر من كدة عن اذنك
ذهبت خلفة دون ان يعلم حتى وصل المنضدة وقالت
هبه : يوووو فى بنتين اعرف منين انهى واحدة فيهم .... طنط يسرى قالتلى انها عاميه ..... انا هشوف مين فيهم اللى عاميه واكيد هعرف
بعد ان وصل عمر للمنضدة وجلس
عمر : ايه دة جيت امتى ودخلت ازاى ياض
يوسف : حركة من بتوعنا ودخلت
عمر : اه وايه هى الحركة دى
يوسف : جرى ايه يا عمر هقولك بعدين مش قدام البنات
عمر : اه اه سورى انت مش عايز تقول انك ظبتة بسجارة حشيش ودخلت
نورهان ونيرة ؛ اييييييه ايييه
يوسف : يا رخم عجبك كدة
خالد : مين الغبى دة
نظر له عمر
عمر : غبى ... انت اللى مين يا حبيبى
خالد : انا اللى بسالك ترد وتقول
نيرة : عيب كدة يا خالد دة اكبر منك
عمر : لا سيبية يا نيرة .... ع فكرة انا خطيب نورهان
خالد : خطيب مين ههههه وانت فاكرنى عبيط
عمر : للاسف
خالد : والله ...احترم نفسك
عمر : انا اللى احترم نفسى ولا انت
يوسف : اهدو يا رجاله .... يا عمر دة خالد اخو نيرة ونورهان
عمر : اخوهم ازاى مشوفتكش فى قرايه الفاتحة يعنى
نورهان : اصله كان فى درس امبارح وجة بليل ملحقناش نقولو حاجة
خالد : دة الموضوع جد بقا
عمر : اه والله جد وانا خطيب العسل دى
خالد : احترم نفسك عسل مين ... وانا اخر من يعلم فى البلد دى .... والمفروض تيجى وتتقدملها منى
عمر : والله انا لما جيت طلبتها من باباها معرفش ان ليها اخ بيزعل كدة
خالد : باباها مين احنا ابونا مات
عمر : نعممم امال ابراهيم دة مين
نورهان : عمر انا كنت هحكيلك بس مجتش الفرصة
عمر : تحكى ع ايه
نورهان : انا بابايا ميت من سنة ونص وابراهيم دة جوز ماما
عمر : نعم وازاى عايشين معاه كبنات فى بيت واحد مع راجل غريب
نيرة : لا يا عمر دة بيحبنا زى ولادة بالظبط
خالد : لا متقوليش كدة انا بكرهة وموتة هيبقى ع ايدى
يوسف : اهدى كدة يا زميل ووحد الله
خالد : لا اله الا الله ... المفروض تتقدملها تانى
عمر : نعم
الفصل الرابع عشر
عمر : ماشى ... السلام عليكم ازيك يا عمى انا جاى بطلب ايد نورهان ها موافق
نورهان ونيرة ويوسف : هههههه
خالد : لا مش موافق
عمر : نعم ... يعنى اعمل ايه عشان توافق
خالد : تيجى البيت وتجيب اهلك وتتقدم من الاول تانى
عمر : لا ابوس ايدك انا اتقدمت كذا مرة والله المرادى هطرد من بيتكو
خالد : انا قولت االلى عندى
عمر : حرام عليك تضيع عصفورين بيحبة بعض شايف هى بتحبنى ازاى وانا بعشقها ازاى حس بينا ارجوك
يوسف : هههه انت عصفور ههههه
خالد : خلاص موافق اعم استاذن انا لازم اروح
عمر : ربنا معاك ابطل
خالد : يلا قومو
نورهان : هنروح فين
خالد : هتروحو معايا
يوسف : معلش ازميل لو تكرمت سيدتك ممكن اوصلكم بعربيتى بربطة المعلم كدة
خالد : لا احنا هنركب مواصلات
يوسف : وليه الشحططة والعربية موجودة
خالد : مش عايز اتعبك ازميلى
يوسف : ولا تعب ولا حاجة شو رايك
خالد : اشطا ازميلى
وخرجو جميعا
نظرت نيرة ع سيارة يوسف
نيرة : هها هها يالهوى شوف عربيتك بتطلع دخان كدة ليه
يوسف : هههه اصلها بتدخن حشيش ههه
عمر : خف العسل يا يوسف وشوف عربيتك
يوسف : لا متخافش دة تلاقى عيل ابن حرام حط فيها حاجة خلتهاكدة كل يوم ع هذا الحال اوبا يا مسهل يارب
وفجأة جاء عدة رجال واخذ
يضربون فى يوسف حاول ان يدافع عنو خالد وعمر لكنهم وقعو فى الفخ واضطر الرجال الى ضربهم الثلاثة
نيرة ونورهان : ااااه الحقونا يا ناس اااه
سيبوهم يا كلاب سيبوهم
وجاء امن الجامعة للدفاع عما حدث ولكن الرجال هربوا
خالد وعمر فاقو من الضرب واستطاعو التحمل اما يوسف نزف كثيرا وغاب عن الوعى
لم تتحمل نيرة ان ترى حبيبها بهذا المنظر واخذت تصرخ تصرخ
نيرة : اااه يووسف يا عمر الحقو دة بينزف الحقو بسرعة
ساند عمر وخالد يوسف ووضعة فى السيارة و
ركبت الفتيات واخذ عمر مفتاح السيارة من جيب يوسف وانطلق بالسيارة
فى السيارة
يوسف يضع راسة ع قدم نيرة وهو ينزف ونيرة تصرخ
نيرة : فوووق يا يوسف ارجوك فوووق بقا
خالد لم ينطق بكلم ة واحدة من بشع المنظر
ونورهان فقط تبكى
وعمر كان يزود فى سرعة السيارة حتى يلحق بصديقة
الحب
ليس الحب فقط بشخصين من جنسين مختلفين
ومن الممكن ان يكون الحب بين صديقين يعشقون بعضهم بشدة
عندما وصلو الى المشفى استقبلة الطبيب وادخلو غرفة العمليات
خرجت الممرضة
الممرضة : محتاجين دم حالا تكون فصيلتة A
عمر : ايوة انا فصيلة دمى A
الممرضة : انت بتاخد اى نوع دوا مخدر اوى بتشرب حاجة
عمر : لا انا مبشربش بس الدكتور كان كاتبلى ع دوا مخدر
الممرضة : لا مينفعش خالص حد فصيلتة A
نيرة : انا فصيلتى A
الممرضة : تعالى حالا
اخذت الممرضة منها حوالى كيس دم واعطتها بعض العصائر
وبعد ساعة بالظبط
خرج الطبيب
عمر : دكتور يوسف عامل ايه
نيرة : طمنا ارجوك يا دكتور
الطبيب : لا متخافوش اوى كدة احنا بس جبسنالو دراعة واضح ان الضرب كان شديد اوى عليه ووشوة فى ضرب كتير احتاج بس تظبيط واحنا عملنالو كل دة بس الحمدلله قدرنا نلحق النزيف اللى نزل من دماغة
الجميع : الحمدلله الحمدلله
عمر : هو هيفوق امتى
الطبيب : نص ساعة وهيبقى تمام ... بس احنا لازم نعمل محضر للضربو دول مكنش ينفع لاى مستشفى تستقبل اى من الحالات دى غير بمحضر
عمر : دكتور دى خناقة عاديه بين شباب متخدش ف بالك حضرتك
نيرة : لا فى يا دكتور انا عارفة مين اللى عمل كدة
عمر : خلاص يا نيرة دلوقتى ربنا يفوقة بالسلامة وهنبقى نشوف الحوار
الطبيب : براحتكو عن اذنكو
نيرة : ممكن ادخل اشوفو
الطبيب : هو فى البنج دلوقتى بس لو عايزة تدخلى ياريت مش كتير عن اذنكو
دخلت نيرة ليوسف وجلست ع احدى الكراسى ووضعت راسها ع السرير واخذت تبكى
اما ف الخارج
خالد قرر الذهاب بعمل مشوار وياتى
نورهان فقط تبكى وواقفة ومستندة ع الحائط
ذهب لها عمر واخذها بين احضانة وهى فقط تبكى ولكن عندما وجدت نفسها بين احضانة احست براحة كبيرة وهاءت قليلا
نورهان : ليه بيحصلنا كل دة
عمر : اهدى يا حببتى الواد بخير موتية وهو عايش
نورهان : بعد الشر عليه
عمر : لا انا كدة بداءت اغير ادخل اموتة يعنى
ضحكت نورهان رغما عنها
عمر : ايوة كدة اضحكى ... اضحكى خلينى اضحك ضحكتك بترد روحى فاكراها ولا نسيتى
نورهان : لا مش ناسياها اكلمهالك ... ربنا وحدة اللى يعلم بعشقك ازاى يا روحى
عمر : انتى حفظتيها من اول مرة هههه يخربيتك هتخلينى ارتكب جريمة هنا
نورهان : ههههه
ابعدت نفسها عن حضنة بخجل
عمر : ماكنا كويسين
نورهان : تعالى ندخل نطمن ع يوسف
وقبل ان يدخلو اتى خالد واعطاهم بعض العصائر والسندويتشات ودخل اخذ اختوة نيرة
خالد : خدى كلى واشربى العصير دة
نيرة : مليش نفس
خالد : لازم تاكلى .... تصورى مكنتش اعرف انك بتحبية اوى كدة
نيرة : لا انت فهمت ايه انا بس صعب عليه بالمنظر اللى شوفتة
خالد بابتسامة : انتى هتقوليلى الكلام دة تقوليه لواحد اعمى ها اعمى دة لو اعمى هيعرف ويحس
ابتسمت نيرة واخذت السندويتش واكلتة
خالد : ع فكرة ماما كلمتنى
نيرة : اوعى تكون قولتلها حاجة
خالد : تؤ تؤ مقولتش حاجة ... موبايلك مقفول ليه
نيرة : اكيد فاصل شحن
خالد : ع العموم انا قولتلها انى خرجتكم وساعة بالكتير وهنروح
نيرة : جدع ياض فى الساعة دى يكون يوسف فاق واطمن عليه
خالد : لا يا ختى فى الساعة دى نكون فى المحلات بندور ع طقم ليكى بدل هدموك اللى مليانة دم فى كل حتة
نظرت نيرة الى ملابسها وابتسمت
نيرة : عادى انا ممكن اروح كدة
خالد : انتى عبيطة ماما متعرفش حاجة
نيرة : اممم خلاص انا هدخل اشوفه فاق ولا لسه وبعد كدة نروح ندور ع طقم
خالد : بسرعة بقا اليوم ضاع عليه ومفتحتش كتاب
نيرة : حاضر طيارة
دخلت نيرة الى يوسف وسحبت كرسى ووضعتة امام السرير وجلست ثم امسكت بيدة وقالت
نيرة : الف سلامة عليك يا حبيبى .... انت خوفتنى عليك .... انت سامعنى مش كدة ... فوق بقا يا يوسف ....وحشتنى اوى .... طيب شوفت دمك ع هدومى ازاى .... هقولك حاجة ... انا مش هغسل الطقم دة ابدا .... هفضل محتفظة بية فى دولابى....يلا بقا عشان انا عايزة اشوفك وانت بتكلمنى .... فاكر سندس ههههه
يوسف بابتسامة تعب : اصدك سوسن
شهقت نيرة عندما راتة استيقظ ومبتسم
نيرة : يوسف انت فوقت
يوسف : سؤال غريب والله
نيرة : يا رخم ... انت عامل ايه
يوسف : دماغى وجعانى اوى
نيرة : الف سلامة اندييلك الدكتور
يوسف : لا متنديش حد ... قبل ماتروحى هاتى طقم غير دة ... عشان محدش يفهم غلط
نيرة : حاضر
يوسف : كنتى بتقولى ايه بقا وانا نايم
نيرة : مقولتش حاجة
يوسف : لا قولتى ... قولتى وحشتنى ... وحبيبى
نيرة بابتسامة : انا قولت كدة... كنت بتحلم ولا ايه
يوسف : لا قولتى كده
دخل خالد وهو يقول
خالد : مش كفايه ك..... ايه دة انت فوقت
يوسف : نفس السؤال الغريب
خالد : الله يخربيت فقرك ... استنى انادى صاحبك
ذهب خالد وقال لعمر
ثم دخل عمر ونورهان بفرحة
عمر : جووو الف سلامة عليك
يوسف : الله يسلمك يا مانو
خالد : ايه مانو وجوو دة
عمر : خلاص يا عم خالود ولا تزعل
نورهان : الف سلامة عليك يا عمر
عمر : ههههه انا بخير يا حببتى والله
نيرة : حرام عليكى الواد كويس هتموتيه وانتى واقفة
نورهان : انا اسفة جدا ... الف سلامة عليك يا يوسف
يوسف : الله يسلمك .... معلش يا جماتة تعبتكم معايا
عمر : انا مش هرد
الجميع : ههههههه
الفصل الخامس عشر
يوسف : بس والله مش هيهدالى بال غير وانا مموتة فى ايدى
نيرة : خلاص بقا يا يوسف انت ضربتة الاول وهو بعتلك ناس ضربوك .... يعنى انتو خالصين
عمر : انتى فاكراها سهله والله ماهنسكت غير وهو متكسر
نورهان : كفايه بقا مشاكل لغاية كدة .. وبعدين انتو ناس بتوع قانون وكلها السنادى وهتبقو محامين بلاش اللى بتعمله دة
خالد : سيبك منها يا عمر دى غلبانة وع نيتها ... وانا معاكو ع فكرة مش كفايه دراعى ورجلى متعورين
نورهان : حتى انت يا خالد يا عاقل
خالد : بصى يا نورهان .... انا عشت سنة عند صاحبى ... يعتبر كنت لوحدى .... اى حد كان بيكلمنى كنت بسكت وعامل زى الاهبل .... وكنت بشيل فى قلبى واسكت .....لغايه ما جيت فى يوم ومسكت كل واحد من اللى هانونى وضربتهم... تعالى شوفيهم دلوقتى بيعملولى الف مليون حساب
نيرة : خلاص بقا فكو من الموضوع دة .... عمر هو هيخرج امتى
عمر : وانا نازل عشان ادفع الحساب كلمتة وقالى لو بقا كويس عادى يروح انهاردة
نيرة : كويس
يوسف : طب يلا بقا يا خالد خد اخواتك وروحهم ... بس وانت فى الطريق هات لختك طقم
خالد : حاضر من غير ماتقول
يوسف : بتعرف تسوق ياض
خالد : يعنى كلابى كدة
يوسف : كلابى ايه هو انا سالت بتعرف تعوم ... بتعرف ولا لاء
خالد : مبعرفش يا عم
يوسف : خد يا عمر معلش مفاتيح عربيتى ووصلهم البت دى مينفعش تطلع برة فى الشارع كدة
نيرة : بت ... بت مين ياض
عمر : هههه خلاص هات المفاتيح وانا هتصرف متخفش اجى القيك لابس عشان اوصلك تروح بيتك
يوسف : ماشى صح انا مش لاقى المفاتيح
عمر : اه صح معايا خلاص اشطا... يلا سلام
يوسف : سلام
اخذ عمر حبيبتة نورهان واخذ خالد ونيرة وركبوا السيارة وتوقفت عند محل ملابس ثم نزل خالد وعمر
الى المحل
خالد : طيب ايه الغباء دة هتلبس فين فى العربية مثلا
عمر : تصدق مفكرتش فى الموضوع دة خالص
خالد : هنعمل ايه
عمر : مفيش غير حلين مع العبدلله اللى واقف قدامك دة
خالد : قول يا سيدى
عمر : بص يا خالود مفيش غير اننا نجبلها اللبس ونروح عندى البيت تدخل تغير وانا هظبط امى وابويا واشوف حجة تنزلهم من البيت ودة شكله مستحيل اصلا ..... اما الحل التانى نروح المستشفى تانى وتغير هناك هنعمل ايه بقا
خالد : ماشى ياعم نروح المستشفى تانى هو كدة كدة اليوم ضاع ومفيش نذاكرة انهاردة .... يلا ايه رايك فى دة
عمر : ايه ياعم القرف دة ... وربنا لو اختك شافتو لتروح وهى كدة عندها احسن من القرف دة هههه
خالد : طيب دة
عمر : اهو دة معقول شويه ... لا لا ياعم بص دة اووبا تحفة
خالد : يا عم اى حاجة وخلاص
عمر : لا لا دة حلو اوى ... لوسمحت بكام دة
صاحبة المحل : ب....
عمر : اشطة .... تعرف مقاس اختك ايه
خالد : مانت شايفها اهى رفيعة اى طقم ليه اصغر مقاس هاتو وهيجى عليها
عمر : ماشى لو سمحت هاتى اقل مقاس عندك من الطقم دة بس هاتى اتنين
صاحبه المحل : امرك يا فندم
خالد : اتنين ليه ياعم
عمر : لختى ياعم
خالد : انت عندك اخت
عمر : اه
خالد : بس ايه ياعم زوقك حلو مع انك راجل يعنى
عمر : كنت بنزل مع اختى وهى بتشترى الهدوم واختار معاها
خالد بخبث : امممم اختك عندها كام سنة
عمر : لا يا حبيبى دى متجوزة وعايشة برة بس هتيجى الاسبوع اللى جاى
خالد : احم ماشى
واخذة الملابس وخرجو وركبو السيارة واعطاها الطقم واتجة نحو المستشفى
ثم دخلت نيرة الى الحمام وبدلت ملابسها وخرجت واوصلهما عمر الى البيت
تحت بيتهم فى العربية
عمر : معرفناش نتكلم مع بعض انهاردة كله من يوسف
نورهان : مش مشكله متستعجلش كلها اسبوعين بتوع الامتحانات وبعدين هنتخطب وهنخرج ونتكلم كتير
عمر : يارب يا قمرى
ونزلو جميعا
واوصل عمر صديقة يوسف الى الفيلا
وضرب الباب حتى ان فتحت خلود والدة يوسف
خلود : يالهوى ابنى انا كان قلبى حاسس والله مين اللى ضربك كدة
عمر : متخفيش يا طنط اسنديه معايا نوصلة الاوضة وبعدين نتكلم
خلود : حاضر
اسندتة خلود وعمر وصعدو بيه الى غرفتو
خلود : مالك يا حبيبى
يوسف : مفيش يا ماما عملت حادثة بس
خلود : لا دى مش حادثة دة حد ضربك وشك وارم اهو
عمر : متخفيش يا طنط هو عمل حادثة بسيطة مش اكتر
نظرت خلود الى عمر
خلود : يالهوى يا عمر وانت كمان مضروب زيه ومتعور
عمر : انا متعور
خلود : ايوة وشك اهو بص فى المرايا
عمر : ايوة صح ماانا كنت معاه فى نفس الحادثة
خلود : مش مطمنة خالص
عمر : لا اطمنى يا طنط ... انا لازم امشى الساعة بقت 11 والوقت اتاخر
يوسف : عايزك بكرة
عمر : ماانا هجيلك
يوسف : هستناك
عمر : اوك كل ونام ....سلام
يوسف : حاضر ....سلام
ذهب عمر ووصل الى بيتة
يسرى : كنت فين يا خويا
عمر : ابوس ايدك يا ماما انا تعبان مش قادر
يسرى : اه قومتك عليه الهانم
عمر : ماما مليش مزاج اتخانق انا تعبان جدا ابوس ايدك سبينى مستريح بدل ماالم هدومى وامشى
يسرى : انت بتهددنى
ذهب عمر وبكل عصبية وامسك شنطة سفر ووضع ملابسه فى الشنطة واخذها وذهب
نزل عمر من الشقة
ونزل ع الدرج
فتحت هبه الباب وقالت
هبه : عمر فى ايه
عمر : مفيش حاجة يا هبه
هبه : ايه دة انت مسافر
عمر : لا مش مسافر
هبه : اومال ايه الشنطة دى
عمر بعصبية : ملكيش دعوة عايزة منى ايه
خافت هبه كثيرا
هبه : خلاص انا انا انا اسفة
عمر : معلش يا هبه انا مخنوق دلوقتى سامحينى
هبه : انا مسمحاك يا عمر وعمرى مزعل منك ابدا
عمر : شكرا يا هبه ربنا يرزقك بالشخص اللى يريح بالك وتحبية
هبه : هو موجود بس عامل نفسة مش فاهم
عمر : خلاص قوليلو انتى يمكن ميعرفش وانتى ظلماه
هبه : بجد يعنى اقوله عادى
عمر : اكيد ... عن اذنك
وكاد عمر ان ينزل ولكن لحقت به هبه
هبه : عمر انا بحبك
تصمر مكانة ولم يستطيع التحرك
هبه : انت قولتلى اقوله وانا قولتله
عمر : هبه انا انا بحب خطبتى
هبه : متقولش بحبها وبعدين انتو لسه متخطبتوش
عمر : هبه انا بحبك زى اختى
هبه : لا متقولش اختك انا بحبك يا عمر
عمر : ادخلى يا هبه اللى بتعمليه دة غلط
هبه : مش انت اللى قولتلى اقوله
وضع عمر يدة ع راسه وقال
عمر : اااااه
هبه : عمر عمر انت تعبان تعالى ادخل هتقع من ع السلم
عمر : اه مش قادر
هبه بخضة : يالهوى.... يا طنط طنط يسرى يا ماما تعااى الحقى
جرت يسرى ووالدة هبه ع الصوت
يسرى : ف ايه يا هبه.... يالهوى عمر عمر مالك
والدة هبه : تعالى دخليه يا يسرى هيقع من السلم
ادخلتة والدة هبه وهبه يسرى
واجلسوة ع المقعد
اتصلت هبه بالطبيب
وجاء الطبيب وفحصة
وعندما كان يفحصة كان عمر يقول كلام غير مفهوم الا كلمة واحدة فقط كانت مسموعة هى نورهان
غضبت كثيرا هبه عندما سمعتة ينادى باسمها
وبعد ان فحصه الطبيب
هبه : عندو ايه يا دكتور
الطبيب : شويه ارهاق وبعدين وشة وارم اوى هو كان ببتخانق
يسرى : لا مش عارفة
الطبيب : هو بس محتاج ياكل كويس ويبعد عن اى حاجة بتدايقو وياربت تيجبو اللى بينادى باسمها اكيد هيخف ع ايديها
والدة هبه : شكرا يا دكتور
وذهب الطبيب
يسرى : هو بيقول ايه مش فاهمة حاجة
والدة هبه : بيقول نورهان وبعدين يضحك
يسرى : انا مش عارفة عملاله عمل دى ولا ايه
هبه : اه والله يا طنط هتجنن ابنك
وبينما كانو يتحدثوا رن هاتف عمر
اخذتة يسرى وردت
يسرى : الووو
يوسف : الو يا طنط
يسرى : ازيك يا حبيبى
يوسف : الحمدلله ... هو عمر نام
يسرى : اه تعب شويه وجبنالو دكتور
يوسف : ليه كان كويس
يسرى : عندة ارهاق بقولك ايه عمر وشة وارم انتو اتخانقتو ولا ايه
يوسف : لا احنا عملنا حادثة وانا اتجبست
يسرى : يالهوى حادثة
يوسف : ايوة حادثة بالعربية بس الحمدلله ربنا كتبلنا عمر جديد
يسرى : يا حبيبى يابنى ومقليش حاجة وانا فضلت اتخانق معاه
يوسف : يا طنط عمر بيحب نورهان وهى كمان بتحبة .... حضرتك انا عارفة انك مش طايقاها وهى حست بكل دة ... وقالتله كذا مرة نبعد ... وابنك اللى بيتعب ويرجع تانى .... عشان خاطرى يا طنط ...سبية براحتة يتجوزو وهو يتحمل نتيجة غلطة
يسرى تأثرت بكلامة
يسرى : حاضر يابنى وانا موافقة
وبعد اسبوعين
بعد انتهاء امتحانات الترم الاول
لقد انتهى امتحانات الترم الاول بنجاح
اليوم هو يوم خطبة نورهان وعمر
نورهان طلبت من عمر ميعملوش فرح فى نادى او قاعة
هيعملو فرح فى شقتهم ومش هيعزموا غير القريبين اوى
فى شقة عمر
دينا اخت عمر رجعت من سافرها هى واولادها الاثنين ( جاسر ، جاسمن )
وزوجها حامد
جاسر : مامى مامى فين خالو
دينا : زمانو جاى يا حبيبى
جاسمن : مامى هى العلوسة هتلبث فثتان
دينا : اه يا حببتى
جاسمن : طب انا عايزة البس فثتان زى العلوسة وزيت
دينا : ماشى انا جبتلك فستان من انجلترا فى الشنطة جوة
جاسمن : هيييييه
جاسر : وانا يا مامى عايز البس بدله زى خالو
دينا : يا حبيبى انا جبتلك بدله جميله اوووى
جاسر : هييييه انا هبقى عليس وانتى علوسه
دق الباب جرى جاسر ليفتح الباب
جاسر : خاااالو وو
عمر : حبيبى هات بوسه اموووواه
جاسر : خالو انا هلبث بدله زيت
عمر : الله طب يلا اجرى البس بسرعة عشان تشوف العروسة
جاسر : ماثى
جاءت مسرعة جاسمن اليه
جاسمن : خالو خالو انا لبثت علوسة
عمر : علوسة وست العلايس كمان ايه القمر دة
جاسمن : عيب يا خالو عيب
عمر : ههههه هاتى بوسة
جاسمن : هالوح اثلح شعرى واكى
عمر : ماشى
الفصل السادس عشر
دخل عمر وجلس ع الكرسى
دينا : عمر مالك
عمر : لا يا حببتى مفيش خايف بس لماما تعمل حاجة فى الفرح
دينا : ليه بتقول كدة
عمر : عشان ماما مش موافقة ع العروسة ووافقت بالعافية
دينا : ومش موافقة ليه هى وحشة
عمر : بالعكس دى قمورة اوى
دينا : امال ايه
وفى اثناء حديثهم دخلت يسرى وقالت
يسرى : اصلها عاميه
نظر عمر ليسرى بغضب
دينا : اييييه ايه الكلام دة
عمر : الموضوع دة شكله مش هيمشى ابدا طول اللى بتعمليه دة ياماما
دينا : هى مش بتشوف يا عمر
عمر بزعل : اه بس بحبها
دينا : ازاى يا عمر يعنى اللى بتقوله دة
عمر : ايه قصتى مختلفة يعنى مسمعتيش عن ناس كتير اتجوزو وهم مش بيشوفوا
دينا : ايوة سمعت بس يا عمر دى مسؤوليه كبيرة اوى عليك
عمر : يا سلام يعنى افرض هى كانت بتشوف واتجوزنا وبعد الجواز عملت حادثة وبقت مش بتشوف ساعتها هقول مسؤوليه واطلقها
دينا : بس دة حاجة واللى بتقوله حاجة تانية خالص
عمر : لا بالعكس وبعدين خلاص الموضوع انتهى وانا هتجوزها ان شاء الله وبعدين انا جاى مش عشان اتكلم انا جاى عشان اخدكم للناس وانتو لسه ملبستوش اخلصوا بقا ولما تخلصو رنى عليه وانا رايح ليوسف عشان العربية سلام
ذهب عمر لصديقة
يسرى : شايفة عمايل اخوكى يا دينا
دينا : سبية يا ماما هو عندة حق ربنا يستر
البسو جميعا
وذهبوا لبيت نورهان
وبالفعل وصلوا سريعا
فى بيت نورهان
نورهان : بقولك ايه يا نونو شكلى حلو
نيرة : قمر
نورهان : بقولك هى مامتة جت
نيرة : كلهم جم
نورهان : انا خايفة اوى من مامتة
نيرة : بطلى عبط دى طيبة اوى وبعدين يعنى هى عفريت
نورهان : مش عارفة حاسة كدة
نيرة : حاسة انها عفريت ههههه
نورهان : لا حاسة انى مش عجباها
نيرة : لالا بقولك ايه احنا انهاردة فى فرح مش عايزين عياط ويلا هاتى ايدك عشان نخرجلهم
خرجو الاختان سويا واعطت لعمر حبيبتة ورحبت بهم جميعا
يوسف : وحشتينى
نيرة : احم دراعك عامل ايه
يوسف : بيوحشك
نيرة : والله طب اهو
ضربتة ع دراعة المكسور
يوسف : ااااه اااه يا بنت ال
نيرة : احسن تستاهل
ساميه : نيررة
نيرة : ايووة يا ماما .... هروح اشوف ماما
يوسف بابتسامة : اوك
ذهبت نيرة لوالدتها
نيرة : نعم يا ماما
ساميه : نعم الله عليكى ياختى واقفة مع الواد دة ليه
نيرة : عادى يعنى ياماما دة زميل عمرو وانا عارفاه
ساميه : وعشان عارفاه تقفى معاه وتهزرى كدة
نيرة : يا ماما فيها ايه يعنى
ساميه : بطلى مسخرة وقله ادب واياكى توقفى معاه تانى
ذهبت ساميه الى والدة عمر
ساميه : مبروك يا يسرى
يسرى : الله يبارك فيكى
ساميه : مالك قاعدة كدة ليه
يسرى : اعمل ايه يعنى
ساميه : سقفى ارقصى اعملى اى حاجة دة فرح ابنك بردو
يسرى : اه ان شاء الله
غضبت ساميه من اسلوبها فذهبت نحو العروسين
واعطت الشبكه لعمر والبس عمر خطيبتة الشبكة وجلسوا يضحكون ويرقصون ويمزحون عدا يسرى الذى كانت جالسة تتحسر ع ابناها
بعد نهاية الخطوبه
دينا : مبروك يا عروسة
نورهان : الله يبارك فيكى ... انتى اخت عمر صح
دينا : اها اختة ... عرفت تختار يا عمر
عمر : طبعا
سلمو جميعا ع بعضهم
وذهبوا اهل عمر وعمر فى اتجاة بيتهم بسيارة يوسف الذى كان مشغول طول الفرح بنيرة الذى لم تتحدث معة مرة ثانية
فى العربية
حامد : مبروك يا برنس
عمر : الله يخليك يا حامد مش عارف ازاى بقالك 4 سنين عايش برة وبتتكلم عربى
حامد : يابنى انا مصرى وابن مصرى الله عليه هو فى احلى من لغة مصر
عمر : الله عليك هههه
دينا : بس ماشاء الله العروسة قمر
عمر : ربنا يخليكى يا دينا
يسرى : ياختى ... الحلو ميكملش
احمد : مبروك يا حبيبى الف الف مبروك
عمر : الله يبارك فيك يابابا
يوسف : عقبال الفرحة الكبيرة ان شاء الله
عمر : يارب وعقبالك بقا يا جووو
يوسف : لا انا خلاص حجزت عروسة وهى موافقة مش كدة يا جاسمن
جاسمن : لا انت لخم
يوسف : هههه ليه كدة فى حد يشتم عريسو
جاسمن : ايوة عثان انت عمال تسد الفثتان بتاعى وكل شويه تبوثنى
شهقت دينا بمرح
دينا : يالهوى بيبوسك
جاسمن بخوف : مامى انا قولتله لا والله وهو لخم
يوسف وعمر واحمد وحامد : هههههههه
ههههه ههههه هههههه
يوسف : كدابه يا دينا هى الى بستنى ومن بوقى كمان
حامد : كمان يالهوى لما نروح البيت وانت انزلى من العربية دة انا هموتو
جاسمن : يالهوى خلاث يا بابى حلام
جميعم : ههههههه هههههه
جاسمن : انت اللى تداب
يوسف : اههههههههه البت دى بتقلب يا حامد خلاص شعايزها
حامد : وانت تطول
ظلوا يمزحون حتى ان وصلوا البيت
نزلوا جميعم من السيارة وصعدوا الدرج
عمر : مش عارف اشكرك ازاى يا جووو بجد انت صديق مخلص اوى
يوسف : عيب ياعم اللى بتقولو دة وبعدين لو عايز العربية خدها
عمر : ربنا يخليك ليا يا جووو واشوفك مع مراتك وعيالك فى بيتكم مبسوطين يارب
يوسف : يااارب بدعى كل يوم والله
عمر : هى نيرة لسه مقلتش حاجة
يوسف : تؤ تؤ وانهاردة كانت مطنشانى خالص
عمر : معلش شويه وهتحن بس انت بطل شوية واتقل
يوسف : ان شاء الله
عمر : يلا انت روح انا مش عارف بتسوق ازاى بايد واحدة.
يوسف : متعود ع كدة وبعدين كلها بكرة وهفكة يلا اطلع انت لاهلك سلام
عمر : سلام
وفى اليوم التالى
هاتف صديقة يوسف
عمر : يوسف انا عارف انى بتقل عليك بس انت صاحبى ومليش غيرك
يوسف : فى ايه يا بنى عايز فلوس
عمر : لا لا مش حكايه فلوس
يوسف : امال حكاية ايه
عمر : اصل انا هخرج مع نورهان وعايز العربية بتاعتك
يوسف : ياعم وقعت قلبى ... تعالى خد المفاتيح واخرج وعيش
عمر : ربنا يخليك يا يوسف طيب انت مش خارج انهاردة بيها
يوسف : لا انهاردة هقديها فيس وواتس وكدة
عمر : انت لسه بتدور ع ايميلها
يوسف : اه ومش لقية خالص
عمر : انا هحاول اجبهولك انهاردة
يوسف : منين يا فالح
عمر : سبها عليه وربك لما يريد
ذهب عمر لياخد السيارة من يوسف ث ذهب لنورهان ليخرجون سويا
الفصل السابع عشر
عمر : تحبى نخرج فين
نورهان : عايزة اروح شجرة الامنيات
عمر : شجرة الامنيات ؟!
نورهان : اها انت اول مرة تسمع عن المكان دة
عمر : بصراحة اه انا معرفش اروحة ازاى
نورهان : انا حافظة العنوان
عمر : طيب قولى يا حببتى
نورهان : شارع ....... .......
انطلق عمر بسيارتة وبعد نصف ساعة وصل المكان المحدد ونزل عمر واتجة نحو باب السيارة اليمنى وفتحة لنورهان
عمر : تفضلى سيدتى
نزلت نورهان وامسك يديها عمر حتى دخلوا المكان الذى يطلق عليه شجرة الامنيات
بعد ان وصلوا الى الشجرة الكبيرة الذى توجد فى وسط حديقة كبيرة مليئة بالزرع والورود
وكانت الشجرة معلق بها صندوقين الصندوق الاول بة شرائط ملونة عبارة عن قماش يشبة طول وعرض المسطرة ولكنة ملون بجميع الالوان والصندوق الاخر بة اقلمة فولومستر بجميع الالوان
عمر : ها ادينا وصلنا هنعمل ايه بقا فى المكان الغريب دة
نورهان : استنى بس اعتقد فى صندوقين هنا
عمر : اه
نورهان : بص انا هفهمك انت تاخد شريطة من اللى موجودة هنا بس تختار لونها حسب امنيتك
وتاخد قلم فولومستر نفس لون الشريطة بردو وتكتب الامنية اللى نفسك فيها وبعدين تعلقها فى فرع من فروع الشجرة بس
عمر : الله جميلة اوى الفكرة دى عرفتيها منين
نورهان : بابا الله يرحمة كان بيجبنا هنا كل سنة فى السنة دى بنجمع كل امنيتنا ونكتبها وفى خلال السنة دى بتكون اتحققت كل امنيتنا الا امنية واحدة كنت بكتبها ومتحققتش
عمر : ايه هى
نورهان بحزن : ان بابا يفضل معانا طول العمر
عمر : حببتى دى اكيد امنية مش بتتحقق لان دة قدر وربنا كاتب كل حاجة عننا هنموت امتى قبل ما نتولد
نورهان بعياط : صح بس كان نفسى يبقى معانا اوى
عمر : بطلى نكد بقا
ثم مسح لها دموعها
عمر : يلا نشوف بقا انتى عايزة شريطة لونها ايه
نورهان : امممم عايزة واحدة سودة وقلم اسود
عمر : ياساتر يارب ليه كدة
نورهان : ههههه ع فكرة انت اللى هتكتبلى امنياتى والمشكله انك هتعرفها بس لازم تعرف
عمر : حببتى لو انا معرفتش مين تانى هيعرف يوسف مثلا
نورهان : اكيد لا وعشان كدة اكتب اول امنية بالقلم الاسود والشريطة سودة زى ما اتفقنا
عمر : اكيد ايه هى الامنية
نورهان : اتمنى ان اشوف اليوم اللى نخلص فيه من ابراهيم جوز ماما
عمر : ليه كدة يا نور
نورهان : بليز عمر اكتب وبلاش نقاش
عمر : حاضر
ثم كتب عمر الامنية الاولى
عمر : كتبت
نورهان : اوك هات بقا شريطة لونها ازرق وقلم ازرق واكتب اتمنى ان اتخرج من كليتى بتفوق ونجاح مبهر
فاخذ عمر شريطة وقلم ازرق وكتب الامنية الثانية
عمر : استفسار بس هو ليه بنختار الشريط والقلم نفس اللون
نورهان : اصل احنا بعد ما نكتبهم ونعلقهم فى الشجرة هتيجى ناس ولاد حلال ويفضلوا يقراو الامنيات
عمر : امممم عندك امنية تانية
نورهان : اه هات شريطة وقلم لونهم لبنى واكتب اتمنى اسافر فى دوله المانيا
عمر : كتبت طيب ااستفسار .... اشمعنا المانيا
نورهان : اولا عشان معايا اللغة ثانيا بابا وعدنى انة هيودينى المانيا بس خلف وعدة
عمر : اممممم طيب فى امنية تانية
نورهان : دى الرابعة والاخيرة .... هات شريطة حمرا وقلم احمر ا - ن - ا - و - م - ب - د
(اتمنى نفضل انا وانت مع بعض دايما)
عمر : اييه مش فاهم حاجة
نورهان : كويس انا مش عايزاك تفهمها اصلا
عمر : ليه طيب
نورهان : كدة
عمر : لا هتقولى
نورهان : هقولك لما تتحقق
عمر : يوووو لسه هستنى بقا
نورهان : ان شاء الله مش بعيدة.... يلا علقهم بقا ... بس بقولك علقهم من اللى فى الافراع اللى فوق
عمر : واشمعنا من فوق
نورهان : عشان الرياح لما تبقى شديدة بتهب ع الشجرة من فوق ف من شدة الرياح تاخد الامنية وتلف بيها فى العالم كله لغاية لما توصلى وانا اشم رياحها وتتحقق
عمر بعد ان علقهم
عمر : ياختى جميله دى تخاريف
نورهان بزعل : لا ياعمر مش تخاريف
عمر : الله انتى زعلتى لا خلاص والله مش تخاريف ... طب استنى انا كمان عايز اكتب امنيات
نورهان : هتكتب ايه ها
عمر : اممم هى لو امنية رومانسية يبقى لون ايه
نورهان بكسوف : احم انا عن نفسى برمز الرمانسية باللون الاحمر
عمر : امممم افهم من كدة الامنية الاخيرة كانت امنية رومانسية
نورهان : لا طبعا
عمر بابتسامة : امال ايه
نورهان : ملكش دعوة
عمر ؛ مااااشى
كتب عمر 3 امنيات وعلقهم
عمر : ههههههههه
نورهان : بتضحك ع ايه
عمر وهو يمسك شريطة معلقة من الشجرة : ههههه شوفى بنت كاتبة اتمنى اشوف صحبتى غادة فى اسوء ايام حياتها ههههه
نورهان : هههههه يالهوى ع البنات
عمر : ههههه وبصى التانية كاتبة ايه كاتبة ربنا رجعلك ليا بالسلامة يا حبيبى ونتجوز
نورهان : بس يا عمر متقراش امنيات الناس حرام عليك
عمر : ههههه خلاص خلاص هههه تحبى نعمل ايه
نورهان : امممم نفسى العب استغماية هنا فى الزرع دة
عمر : بس كدة
اخذ عمر شريطة لونها اسود من الصندوق
عمر : بصى انا دلوقتى بغمى عينى كدة انا وانتى مش شايفين يلا نجرى
نورهان : لا ياعمر احنا الاتنين مينفعش هنخبط فى الناس وهنتوووة
عمر : متخافيش انا معاكى
نورهان : لا لا انا بخاف
شد عمر يديها فاستسلمت له لانها حقا كانت تتمنى هذة اللحظة منذ زمن واخذو يجروا سويا ويضحكون ويمزحون ويمرحون
كانت بعيناها جميع السعادة
وكان بعينة كل السعادة
وبعد قليل من الوقت جلس عمر وبجانبة نورهان
نورهان : ااااه تعبت اوى
عمر : ااااه مش قادر
نورهان : قولى يا عمر
عمر بمزح : واقولك ياعمر ليه دة اسمى انا
نورهان : هههه انا بتكلم جد .... انت بتحب ايه فى حياتك
عمر : بحبك انتى
نورهان : بلاش ياعمر تحرجنى كدة
عمر : طب ممكن اسالك فى سؤال
نورهان : تسألنى فى سؤال ههه مع انها غريبة بس اتفضل
عمر : هو انتى بتحبينى
نورهان :.........
عمر : انا زعلتك
نورهان : لا خالص بس
عمر : بس ايه
نورهان : مممم انا بحبك
عمر : قولى والله
نورهان بابتسامة : والله
عمر مش مصدق نفسة من الفرحة
مسك يديها ووقف بها ثم اخدها بين احضانة وهو فرحان جدا وهى فرحانة مثله وفضلوا ع هذا المشهد مدة طويله وهى مستسلمة للغاية
كان يوسف جالسا ع اللاب توب الخاص به واخذ يبحث عن حساب نيرة حتى ان وجدة وهى تضع صورا لها ايام نجاحها فى الثانوية العامة
تحير يوسف كثيرا هل ابعث لها رساله ام لا
فقرر ان يهاتف صديقة عمر فاتفهة بالفعل
كان عمر سعيد جدا بحبيبتة فى بين احضانة فسمع هاتفة المزعج يرن فبعدت عنة نورهان ببطئ
عمر : هشوف مين الرخم دة
نورهان بابتسامة : ههه ماشى
عمر : الو ي...
قاطعة يوسف : عمر انا لقيت اميلها والله لقيتة
عمر : احم ماشى
يوسف بصوت عال : انا مش مصدق نفسى يا عمر اخيرا لقيتة ياااااه
عمر : متاكد انة هو
يوسف : ايوة ياعم حاطة صوارها هيييييح
عمر : هيص يا عم
يوسف : اااه ابعتلها ماستدج ولا ادد ولا اعمل ايه
عمر : اه اه اى حاجة
يوسف : نعم ما توضح يابنى
عمر : اه بالظبط كدة هكلمك تانى نورهان بتسلم عليك
يوسف : اه هى كدة سورى نسيت انها معاك
عمر : الله يسلمك ... بيسلم عليكى يا نورهان
نورهان : الله يسلمة
اغلق معة عمر ثم قال
عمر : كنا بنقول ايه
نورهان : كنا بنقول يلا نمشى
عمر : تيجى نروح Restruant
نورهان اوك
يوسف بعث لنيرة رساله مضمونها
هااى نيرة انا ايوسف ارجوكى اقبلى الادد
انتظر يوسف دقائق للرد ولكن دون رد فعلم انها ليست فاتحة اخذ يفكر كثيرا حتى اخذ قرار ان يذهب اليها فى بيتهم
ارتدى ملابسة ونزل مسرعا قبل ان تعطله امة بالحديث معة ثم ركب وسيلة مواصله واخيرا وصل لبيتها
عند نيرة
نيرة : ماما مالك
ساميه : قلقانة ع اخوكى اوى
نيرة : ليه كدة يا ماما بس
ساميه : اتاخر ساعة بعد الدرس
نيرة : يا ماما خالد راجل متخافيش عليه ولو جت ع التاخير ممكن تلاقيه قاعد مع صحابة ولا بيشترى حاجة
ساميه : لا انا قلبى مش مطمن
نيرة : خلاص يا ماما انا هروحله بس قوليلى العنوان
ساميه : شاارع .........
نيرة : ماشى كويس انى لابسة
دخلت نيرة غرفتها ومشتط شعرها ونزلت
كان يوسف فى غايه سعادتة عندما وجدها امامة وفى خلال دقيقتين فكر وقال انا هستخبة واشوفها رايحة فين وبعدين افاجئها مشى وراءها فترة طويله فحس يوسف انها قريبة منة جدا ع ان تراة فابتعد قليلا واختبئ وراء عمود كبير حتى اتصدم بشدة
نيرة رات هيثم امامها
هيثم وجد يوسف مختبئ وراء عمود فاستغل الفرصة واخذها فى
عندما راى يوسف المشهد غضب كثيرا وظن انها ذهبت لتقابل هذا الشخص المزعج عديم الاصل والتربية
ابتعدت نيرة عن هيثم ببطئ وقالت
نيرة : هيثم ايه اللى جابك هنا
هيثم : القدر جمعنا عشان نتقابل
نيرة : والله ... اممم ع العموم انا كنت جاية اشوف اخويا معرفش انى هقابلك انا اسفة جدا يا هيثم عن اذنك
هيثم : استنى هنا رايحة فين ... دة انتى وحشتينى اوى فترة الاجازة دى
نيرة : معلش يا هيثم انا لازم امشى دلوقتى
امسكها هيثم من يديها : ارجوكى استنى انا لازم اتكلم معاكى شوية
فسحبها من يديها وانطلق سريعا
ذهب وراءة يوسف وامسك هيثم من ياقة قميصة
هيثم : الله الله الله انت ماسكنى كدة ليه اوعى كدة
يوسف : اخرس يا سوسن يا نايتى
ذهلت نيرة عندما رات يوسف فخافت كثيرا
نيرة : يوسف سيبة متوديش نفسك ف مشاكل
يوسف : ششششش انتى تخرسى خالص ... خايفة عليه ها
فضرب يوسف هيثم حتى سالت انفة بالدماء فتجمعت الناس سريعا فاخذ يوسف بيد نيرة وذهب بها حتى ركب ميكروباص وبلغة ان يوصله الى مكان ما
نيرة : يوسف انت فاهم غلط والله انا كنت ....
يوسف مقاطعا : اخرسى مش عايز اسمع صوتك
نيرة : طيب انت مودينى فين انا مينفعش اتاخر
يوسف : انا مش قولتلك اخرسى انتى مش بتفهمى
نيرة : حاضر
السواق : ايه يابنى انت تقربلها ولا حاجة
يوسف : خليك فى حالك يا سطى ومتتحشرش فى اللى ملكش فيه
السواق : اما انت قليل الادب صحيح ازاى تكلم واحد قد ابوك بالطريقة دى
يوسف : اخلص هتوصلنا ولا ننزل
السواق : يابنتى انتى تعرفية طب هو خطفك ولا حكايتك ايه
يوسف : انت مبتفهمش مش قولتلك خليك فى نفسك وبس
فوقف السواق بالميكروباص
السواق : انت انسان قليل الادب عشان لو انا ابوك مكنتش هتتكلم بالطريقة دى
يوسف : والله لو ابويا بيتحشر زيك كدة كنت موتة وشتمتة
واخذ نيرة من يديها ونزل من الميكروباص سريعا وجريوا
بعد ان وصلوا فتح يوسف باب فيلا كبيرة ودخلوا
نيرة تنظر الى الفيلا باعجاب شديد
نيرة : الله مش كنت تقولى هتجبنى مكان جميل زى دة
يوسف : اه هو جميل فعلا بس من برة
نيرة : انت مودينى فين
يوسف : تعالى بس
دخل بها الفيلا حتى ان وصل غرفة بجوار الفيلا حول الحديقة وفتح بابها ودخلوا
نيرة : يا ماما دى ضلمة اوى انا بخاف من الضلمة
يوسف : ماهى دى اوضة الفيران اللى وعدتك بيها
نيرة بخوف : اييييه يا ماما
يوسف : ششششش وطى صوتك لو حد سمعك من اهلى انتى حرة
نيرة : ليه يا يوسف انا عملت ايه
يوسف : لا انتى مبتعمليش حاجة
نيرة : ماانت لو تشبنى اشرحلك الموضوع
يوسف : تشرحيلى ايه ها
نيرة : طيب بلاش عصبية ووفتح نور عشان بخاف
يوسف : ههههه هى اوضة الفيران بيبقى فيها نور
نيرة : يا ماما انت هتسبنى هنا
يوسف : اى نعم
نيرة : و و وفيها فيران
يوسف : اى نعم
نيرة : لا لا لا يا يوسف ارجوك عشان خاطرى وانا اهون عليك تسبنى هنا كدة
يوسف : اقنعتينى
فرحت نيرة بسماع كلمتة الاخيرة وسكتت
فاشعل يوسف لمبة جاز ووضعها فى الغرفة المظلمة
يوسف بابتسامة : اظن كدة حلو
فخرج واغلق الباب بالمفتاح
نيرة : يوووسف متسبنيش هنا لوحدى انا مينفعش اتاخر ع ماما صدقنى
يوسف : انا قولتلك وهقولك تانى انا ساكن هنا لو اهلى سمعوا حاجة انتى حرة سلام
جلست نيرة ارضا واخذت تبكى وهى تضم جسديها حوليها بخوف
فى المطعم
عمر : جارسون
الجارسون : امرك يا فندم
عمر : ثوانى ....تحبى تاكلى ايه
نورهان : انا مش جعانة بس ممكن اشرب عصير فراوله
عمر : هات اتنين عصير فراوله لو سمحت
الجارسون : تحت امرك يا فندم اى اوانر تانية
عمر : لا شكرا اتفضل انت
الجارسون : عن اذنك
وذهب الجارسون
عمر : احكيلى عنك شويه يا نور
نورهان : حاضر ..... انا زى مانت عارف اسمى نورهان وعندى 20 سنة مرتبطة على فكرة ههههههه
عمر : هههههه لا بجد يعنى نفسك فى ايه بتحبى ايه
نورهان : نفسى اعمل العمليه وتنجح ونفسى اسافر المانيا ونفسى اتخرج من الكليه بتقدير امتياز وبس
عمر : ومش نفسك فى حاجة فى حياتك المستقبليه
نورهان : اكيييد طبعا نفسر اجيب ولد
عمر : بس
نورهان : بحب البساطة ولو بنت وولد حلو اوى
عمر : بس انا عايز دستة
نورهان بكسوف : اللى ربنا عايزو هيكون
عمر : ونعم بالله ... بس قوليلى اشمعنا نفسك ف ولد بالذات
نورهان : اصل طول عمرى اسمع ان تىبية الولاد صعبه اوى وبصراحة نفسى اجرب الصعوبة دى
عمر : وان شاء الله يا نور هنحقق اللى بنتمناه سوا مع بعض وكمان مش انتى لوحدك اللى هتجربى صعوبة تربية الاولاد
دخل يوسف الفيلا وتحدث مع والدتة قليلا ثم تناولوا العشاء وبعد فترة قصيرة دخل والد يوسف
اسامة الكيلانى : يوسف انا شايفان الاوضة اللى فى حديقة الفيلا منورة
يوسف بتوتر : منورة ازاى يا بابا
اسامة : مش عارف حاسس ان فيها نور خفيف كدة لحسن يكون حرامى انا هروح اشوفها
يوسف : لا لا يا بابا اتفضل حضرتك كل وانا بنفسى هروح اشوف ايه الحوار
دخل يوسف الى المطبخ واستغل فرصة الخدامين ليس موجودين واحضر صنية اطعمة وخرج من باب المطبخ اللى بيوصل ع حديقة الفيلا ثم وصل الى الغرفة وفتح الباب ودخل تدايق كثيرا عندما راها بهذا المنظر
وضع صينية الطعام ع الارض واغلق الباب
يوسف : جبتلك اكل اكيد جعانة
نيرة : تؤتؤ مش جعانة انا عايزة اروح
يوسف بحزن : كدة يا نيرة وحشتينى بجد وقولت اجى اشوفك الأقيكى خارج مع الزفت دة
الفصل الثامن عشر
نيرة ببكاء : يابنى افهم انا والله العظيم مكنتش رايحة اقابله
يوسف : امال كنتى رايحة فين
نيرة ببكاء : انا كنت بجيب خالد من الدرس ماما كانت قلقانة عليه نزلت اشوفة اتاخر ليه لكن والله العظيم انا مكنتش بقابله ولا قصدى اعمل حاجة من وراك
يوسف : طب حضنتية ليه
نيرة : هو اللى حضنى والله وانا اللى بعدت عنة افهم بقا يا يوسف انا بحبك انت مش بحبه هو وازاى اروح اخرج مع واحد وانا بحب واحد تانى وازى اخرج معاه وهو ضربك
يوسف مصدوم من اللى بيسمعة
يوسف : قولتى ايه
نيرة : انا عايزة اروح
يوسف : ارجوكى نيرة قولى قولتى ايه
نيرة : بحبك انت مش هو افهم يا حمار
وضربتة ع دراعة
يوسف بسعادة : قوليها تانى
نيرة : بحبك
يوسف : لا مش دى يا حمار
نيرة : هههههه
لم يحس بنفسة يوسف الا وهو يقترب منها حتى ان قبلها وهى استسلمت له فترة طويله
نورهان : مش يلا نمشى بقا
عمر : انتى مستعجله ليه
نورهان : هى الساعة كام
عمر : 8
نورهان : لا يا عمر اتكلمنا كتير وخرجنا كتير لازم اروح دلوقتى
عمر : خلاص ماشى يلا
ركبت نورهان وعمر السيارة حتى ان اوصلها الى بيتها ووصلوا الى الشقة ودخلوا
ساميه : نورهان كويس انك جيتى
نورهان : فى ايه يا ماما
ساميه : اخوكى واختك نزلوا مجوش لغاية دلوقتى
عمر : اهدى بس يا طنط واحكى حصل ايه
ساميه : خالد اتاخر من الدرس قلقت عليه فقولت لنيرة تنزل تشوفة اتاخر ليه راحت ومجتش لغاية دلوقتى ولا هى ولا هو ودلوقتى الساعة 9 ومجوش
عمر : طيب مجربتيش تتصلى بيهم
ساميه : خالد معوش موبايل ونيرة نسيت موبايلها هنا
نورهان : ياربى استرها يارب
عمر : طيب ثوانى اعمل تليفون
هاتف عمر صديقة يوسف
لم يستيقظ يوسف ونيرة من حالهم الا وهاتف يوسف يرن
ذهلت نيرة من رد فعل يوسف معها فحاولت ان تقون فامسك بها يوسف واجلسها
يوسف : استتى ثوانى
فاستسلمت ةجلست بغضب
رد يوسف عليه
يوسف : الو
عمر بصوت منخفض : انت يلا معاك نيرة
يوسف : اه
عمر : مصيبة تاخدك ... وخالد معاك
يوسف : لا
عمر : طيب خليك ومتسبش نيرة تمشى انا جيلك
يوسف : ماشى
نيرة : انت ازاى تعمل كدة
يوسف : انا اسف جدا والله بس محشتش بنفسى
نيرة : انت قليل الادب وحيوان
وكادت ان تذهب
يوسف : استنى بس افهمينى طيب انا اسف
نيرة : ابعد عنى
يوسف : مينفعش تروحى دلوقتى لوحدك
نيرة : انا لو فضلت معاك اخاف ع نفسى اكتر من كدة
يوسف : انا عارف انى غلطت بس والله مقدرتش امسك نفسى
نيرة : انا انا يا يوسف تعاملنى اكنى واحدة من الشارع دة انا كنت فتحتلك قلبى وبدات احبك
ذهل يوسف كثيرا مما سمع
استاذن عمر النزول
وركب السيارة ووصل لفيلا يوسف وجدهم يتشاجرون امام باب الفيلا
نزل من السيارة واتجة اليهم
عمر : ايه فى ايه
نيرة : متقول لصاحبك عملت ايه
عمر : الله ما حد يحكى ويخلص
يوسف : انا اسف
عمر : انتو لسه هتتاسفو يلا امك قلقانة عليكى انتى واخومى وقالبة الدنيا ولعة
نيرة : يااه هو خالد لسه مرجعش
عمر : للاسف
نيرة : ارجوك عمر وصلنى بليز
عمر : تعالى بسرعة
فركب ال سيارة فظلت واقفة لا تتحدث
عمر : متركبى
نيرة : لا انا مش هركب العربية دى
عمر : ليه
نيرة : بليز عمر لو عايز توصلنى تعالى نركب تاكسى
عمر : انا مش عارف والله اووف
فنزل عمر واعطة صديقة مفاتيح السيارة واخذها وذهب وركب وسيلة مواصله حتى ان وصلوا البيت
صعدت نيرة وعمر الى الشقة
ساميه : نيرة كنتى فين كل دة
نيرة : اااا ......
عمر مقاطعا : كانت بتدور ع خالد وشوفتها وجبتها
دخل خالد شقتهم
خالد : ايه دة فى ايه
ساميه : هتشلووونى كنت فين
خالد : الله انا مش قايلك امبارح عندى درسين درس الساعة 3 والدرس التانى 7 وقولتلك بدل مااجى واروح والدرسين فى بيت يحيى هقضى اليوم هناك
ساميه : يالهووى اه صح نسيت معلش يا عمر تعبتك معايا
عمر : لا ولا يهمك يا طنط المهم انهم رجعوا بالسلامة هستاذن انا
ساميه : خليك قاعد شوية يا عمر
عمر : لا معلش اصلا مينفعش ادخل بيت ورجله مش موجود
خالد بغضب :راجل بيت مين اللى مش موجود انا هنا راجل البيت وذا كان ع ابراهيم فهو ممكن ميجيش هنا بايلام ومحدش يغرف عنة حاجة يارب يروح مايرجع
ساميه : كدة يا خالد دى التربية
عمر : انا اسف جدا يا جماعة ع تدخلى واسف لو زعلتك يا خالد سلام
مازال يوسف مصدوم من رد فعل نيرة واخذ يفكر وهو ع حاله حتى جاء له عمر ووجدة ع ما غادرة
عمر : ايه يابنى انت لسه واقف من ساعة ما مشيت لغاية دلوقتى
يوسف : هاا اه لا مش عارف
عمر : مالك انت اتخانقت معها
يوسف : مش عارف
عمر : يابنى انت نايم ولا روحت فين
يوسف : اه صح هى زعلت منى ومشيت
عمر : ليه اكيد فى سبب
يوسف : اااا ..... لا لا مفيش تعالى ندخل
عمر : طيب يلا
دخل عمر ويوسف الفيلا ودخلوا
اسامة : ازيك يا عمر
عمر : اهلا حبيبى عامل ايه
اسامة : كويس ماانت لو بتسال كنت عرفت عامل ايه
عمر : معلش يا عمى مشاغل والله .... ازيك يا طنط
خلود : ازيك يا حبيبى ماما عامله ايه
عمر : تمام الحمدلله
خلود : سلملى عليها كتير
عمر : يوصل ان شاء الله
اسامة : ها يا يوسف طلع مين اللى كان فى اوضة المخابئ
نظر عمر ليوسف بصدمة واعتقد ان يوسف كان حابس نيرة فى هذة الاوضة
يوسف وهو ينظر لعمر : لا لا يا بابا مكنش فيها حد
اسامة : غريبة امال مين اللى كان منور النور
يوسف : مكنش فى نور منور اصلا ... عمر عايزك تعال فى اوضتى
عمر : ماشى ... عن اذنكم
استاذن عمر منهم وصعد خلف صديقة حتى وصلوا الى الغرفة
عمر : انت كنت مخبيها فى الاوضة صح
يوسف : بصراحة اه
عمر : ليه كدة يا يوسف بتعمل كدة فى بنات الناس
يوسف : ماانت لو تعرف اللى حصل هتعذرنى
عمر : وايه اللى حصل
فلااااااش بااااك
نيرة رات هيثم امامها
هيثم وجد يوسف مختبئ وراء عمود فاستغل الفرصة واخذها فى احضانة
عندما راى يوسف المشهد غضب كثيرا وظن انها ذهبت لتقابل هذا الشخص المزعج عديم الاصل والتربية
ابتعدت نيرة عن هيثم ببطئ وقالت
نيرة : هيثم ايه اللى جابك هنا
هيثم : القدر جمعنا عشان نتقابل
نيرة : والله ... اممم ع العموم انا كنت جاية اشوف اخويا معرفش انى هقابلك انا اسفة جدا يا هيثم عن اذنك
هيثم : استنى هنا رايحة فين ... دة انتى وحشتينى اوى فترة الاجازة دى
نيرة : معلش يا هيثم انا لازم امشى دلوقتى
امسكها هيثم من يديها : ارجوكى استنى انا لازم اتكلم معاكى شوية
فسحبها من يديها وانطلق سريعا
ذهب وراءة يوسف وامسك هيثم من ياقة قميصة
هيثم : الله الله الله انت ماسكنى كدة ليه اوعى كدة
يوسف : اخرس يا سوسن يا نايتى
ذهلت نيرة عندما رات يوسف فخافت كثيرا
نيرة : يوسف سيبة متوديش نفسك ف مشاكل
يوسف : ششششش انتى تخرسى خالص ... خايفة عليه ها
فضرب يوسف هيثم حتى سالت انفة بالدماء فتجمعت الناس سريعا فاخذ يوسف بيد نيرة وذهب بها حتى ركب ميكروباص وبلغة ان يوصله الى مكان ما
نيرة : يوسف انت فاهم غلط والله انا كنت ....
يوسف مقاطعا : اخرسى مش عايز اسمع صوتك
نيرة : طيب انت مودينى فين انا مينفعش اتاخر
يوسف : انا مش قولتلك اخرسى انتى مش بتفهمى
نيرة : حاضر
السواق : ايه يابنى انت تقربلها ولا حاجة
يوسف : خليك فى حالك يا سطى ومتتحشرش فى اللى ملكش فيه
السواق : اما انت قليل الادب صحيح ازاى تكلم واحد قد ابوك بالطريقة دى
يوسف : اخلص هتوصلنا ولا ننزل
السواق : يابنتى انتى تعرفية طب هو خطفك ولا حكايتك ايه
يوسف : انت مبتفهمش مش قولتلك خليك فى نفسك وبس
فوقف السواق بالميكروباص
السواق : انت انسان قليل الادب عشان لو انا ابوك مكنتش هتتكلم بالطريقة دى
يوسف : والله لو ابويا بيتحشر زيك كدة كنت موتة وشتمتة
واخذ نيرة من يديها ونزل من الميكروباص سريعا وجريوا
بعد ان وصلوا فتح يوسف باب فيلا كبيرة ودخلوا
نيرة تنظر الى الفيلا باعجاب شديد
نيرة : الله مش كنت تقولى هتجبنى مكان جميل زى دة
يوسف : اه هو جميل فعلا بس من برة
نيرة : انت مودينى فين
يوسف : تعالى بس
دخل بها الفيلا حتى ان وصل غرفة بجوار الفيلا حول الحديقة وفتح بابها ودخلوا
نيرة : يا ماما دى ضلمة اوى انا بخاف من الضلمة
يوسف : ماهى دى اوضة الفيران اللى وعدتك بيها
نيرة بخوف : اييييه يا ماما
يوسف : ششششش وطى صوتك لو حد سمعك من اهلى انتى حرة
نيرة : ليه يا يوسف انا عملت ايه
يوسف : لا انتى مبتعمليش حاجة
نيرة : ماانت لو تشبنى اشرحلك الموضوع
يوسف : تشرحيلى ايه ها
نيرة : طيب بلاش عصبية ووفتح نور عشان بخاف
يوسف : ههههه هى اوضة الفيران بيبقى فيها نور
نيرة : يا ماما انت هتسبنى هنا
يوسف : اى نعم
نيرة : و و وفيها فيران
يوسف : اى نعم
نيرة : لا لا لا يا يوسف ارجوك عشان خاطرى وانا اهون عليك تسبنى هنا كدة
يوسف : اقنعتينى
فرحت نيرة بسماع كلمتة الاخيرة وسكتت
فاشعل يوسف لمبة جاز ووضعها فى الغرفة المظلمة
يوسف بابتسامة : اظن كدة حلو
فخرج واغلق الباب بالمفتاح
نيرة : يوووسف متسبنيش هنا لوحدى انا مينفعش اتاخر ع ماما صدقنى
الفصل التاسع عشر
باااااااك
عمر : ولو يا يوسف بردو هى مش خطبتك ولا مراتك عشان تعمل معاها كدة
يوسف : عندك حق
عمر : متزعلش منى بس هو دة الصح
يوسف : لا انت عندك حق خلاص انا هروح واتاسفلها بكرة لغاية السنادى وبعدين اتقدم رسمى
عمر : صح كدة اخيرا بقا بتفكر صح
ههههههه
وفى اليوم التالى
جاء عمر واخذ نورهان لكى يخرجوا سويا
وكان ابراهيم ليس فى البيت
وخالد فى احد دروسة
وساميه تتسوق وتشترى بعض الاطعمة والملابس
سوى نيرة مازالت تجلس فى البيت وتمسك الريموت بايديها وتقلب وتغير من قناه الى اخرى حتى ان سمعت هاتفها يرن
فنظرت ف شاشة الهاتف وجدتة يوسف فلم تهتم كثيرا ولكن دون ان تشعر ردت عليه ولكن اعطتة بعض الكلامات الذى لو سمعها احد لم يتحدث معاها مرة اخرى ولكنة من شدة حبة بها لم يستسلم فبعث بها رساله وقال بها انظرى من الشرفة
وعندما وصلت الرساله وراءتها قررت ان تتخلص منة وتنظر له ولكن عندما فتحت الشرفة ونظرت منها وجدت اعلان امامها مكتوب به انا اسف وعن يمينها
I Love You وعن شملها سامحينى وارضا يجلس فوق سيارتة الحمراء وهو يمسك ميكرفون ويغنى ويقول
ياللى زعلان مني ومخاصمني ومش عايز تاني تكلمنى
واخد علي خاطرك اوي مني يا حبيبي انا اسف
ده انت عمري وعمري مفيش بعده ومسهر عيني كده في بعده
ومطول ليلي وانا مواعده وعامل مش عارف
سامحنى يا اللى قلبي وعيوني مبطلوش عليك يسألوني بلاش تسيبني وحياة هوانا سماح
يا حب عمري خليك معايا بلاش تروح وتعند كفايه تعالى شوف ايه بعدك حصلي ياللي ياللى ياللى
ياللى زعلان مني ومخاصمني ومش عايز تاني تكلمني
واخد علي خاطرك اوي مني يا حبيبي انا اسف
ده انت عمري وعمري مفيش بعده ومسهر عيني كده في بعده
ومطول ليلي وانا مواعده وعامل مش عارف
لو سمحت سامحنى المرادي يا واحشني بشكل مهوش عادي بقى هنت عليك للدرجادي توبة نبعد توبة
قلبى عاشق على بابك غنى وبيحلم يرجع للجنه وحياه الحب اللى ما بيننا توبه من دي النوبه
اغلقت الشرفة ودخلت جلست فرن جرس الباب فاعتقدت انها ساميه ففتحت الباب وتفاجئت بيوسف شهقت نيرة وقالت
نيرة : انت ازاى تطلع انت مجنون
يوسف : امممم مجنون وبحب جنونى .. ها مسمحانى
نيرة : انزل بسرعة الجيران هيشوفونا
يوسف : انا مش خايف من حد واللى يشوف يشوف
نيرة : حنى لو انت عندك مفيش مشكله انا موقفى هيبقى ايه
دفع يوسف نيرة وادخلها الشقة ودخل واغلق الباب
نيرة : انت بتعمل ايه .... امشى حالا
يوسف : مش همشى غير لما تقولى انك سامحتينى
نيرة : لا طبعا انا مش هسامحك ابدا
يوسف ببرود : خلاص براحتك
ودخل وجلس ع الاريكة وضع رجلا ع الاخرى
يوسف : الله انتى بتحبى فيلم تواى لايت دة فيه كمية رومانسية جميل اوى
نيرة : يوسف بليز ماما جاية ولو شفتك هيبقى نهارنا اسود
وقف يوسف ووقف امامها قريبا ونظر ف عينيها وقال
يوسف بحب : ياريت تيجى وتشوفنا عشان اقولها انا بحب بنتك اد ايه وهى مش مديانى فرصة ومش رادية تصدقنى وبموت فيها بعشقها وبحبها وكل حاجة
ذابت ف نظرات عيناه وضعفت قليلا وقالت
نيرة : انت بجد بتحبنى
يوسف : ياااااااه انت لسه بتسألى يا نيرة
فسمعو احدا بنادى بأسم نيرة خلف الباب ويقول
نيرة اه رجلى مش قادرة تعالى شيلى معايا الشنط دى
فاعتقدت انها ساميه وقالت بلهفة
نيرة : يانهار اسود
يوسف : يالهوووى هعمل ايه
نيرة : مش عارفة مش عارفة
يوسف بخوف : لا ابوس ايدك شوفى اى طريقة
ساميه : يااابت يانيرة كل دة مش سامعة افتحى يابت
نيرة ببكاء : نهار اسود نهار اسود ..... اه اه ادخل ف الاوضة دى ها دى يا يوسف اوعى تدخل اوضة غير دى هتودينا ف داهية
يوسف : حاضر حاضر
نيرة : وادخل تحت السرير
يوسف : بقا انا ع اخر الزمن ادخل تحت السرير
نيرة : انجززز
جرى يوسف ودخل تحت السرير
فتحت نيرة الباب
ساميه : ايه يابت انطرشطى كل دة مش سمعانى
نيرة : معلش يا ماما التليفزيون كان عالى
ساميه : اممممم طب خدى الاكياس دى ودخليها ف المطبخ وتعالى بسرعة
نيرة : حاضر
دخلت نيرة المطبخ ووضعت الاكياس وخرجت واخذت تبحث عن ساميه حتى القت بها ف غرفتها شهقت وجريت سريعا وهى تنظر للارض
نيرة : ماما انتى دخلتى اوضتى ليه انتى نسيتى مكان اوضتك
ساميه : لا تعالى اقعدى
نيرة : ليييه
ساميه : هو ايه اللى ليه فى ايه يابت انتى مش مظبوطة ليه
نيرة بارتباك : لا ابدا يا ماما مفيش حاجة
ساميه : طب خدى قيسى الفستان دة
نيرة : دة عشانى
ساميه : اه فستان سوارية عجبنى جدا قولت ااجبلك واحد وتقسية ولو جة حلو عليكى انزل اشترى واحد لنورهان مانتو مقاسكو زى بعض
نيرة : اه اه طيب ماشى
ساميه : طيب يلا
نيرة : يلا ايه
ساميه : قيسى الفستان
نيرة : ااا ..... طيب يلا عشان البس
ساميه : ماتلبسى طيب
نيرة : يا ماما طب اخرجى عشان البس
ساميه : وانت مكسووفة منى يا نيرة دة انا امك
نيرة : يا حبيبة قلبى معلش انا بتكسف من اى حد معلش اخرجى وانا هلبس واطلع اوريكى عليه
ساميه : ماشى بسرعة ها
نيرة : اووووك
خرجت ساميه واغلقت نيرة الباب بالمفتاح
ساميه : طب بتقفلى الباب بالمفتاح ليه
نيرة : عادى يا ماما
خرج يوسف من تحت السرير بحذر
يوسف : اوووف هخرج ازاى دلوقتى
نيرة : مش عارفة
يوسف : طيب هتعملى ايه دلوقتى
نيرة : المفروض البس الفستان عشان اوريهولها
يوسف بخبث : ومستنية ايه
نيرة : انت قليل الادب .... هلبس ازاى وانت هنا
يوسف : خلاص هغمض عينى
نيرة : لا طبعا انت مجنون
يوسف : مش هبص والله
نيرة : اوووف انت حتى وفى مشكله وبتهزر
يوسف : والله شبهزر خلاص هديكى ضهرى
نيرة : امشى قدامى
ادخلتة نيرة فى البلكونة واغلقت الشباك ودخلت البست الفستان وخرجت
ساميه : الله جميل عليكى يا حببتى
نيرة : حلو اوى يا ماما
ساميه : اه هنزل اشترى واحد لنورهان عشان عيد ميلادها
نيرة : اممممم وفاكرة عيد ميلادها وانا لاء
ساميه : لا يا هبلة ما دة هدية عيد ميلادك
نيرة : بجد دة عشان عيد ميلادى
ساميه : طبعا يلا هنزل بسرعة عشان الحق اجى
نيرة : اوك
خرجت ساميه ودخلت نيرة وبدلت ملابسها واخرجت يوسف من البلكونة
يوسف : مشيت
نيرة : اه وانزل بسرعة بقا قبل ما تيجى
يوسف : انتى لبستى الفستان
نيرة : اه جميل جدا
يوسف : كان نفسى اشوفه عليكى
نيرة : احترم نفسك ... ويلا امشى قبل ما حد يجى
يوسف : ماشى هكلمك ع الموبايل
نيرة : مش هرد ع فكرة
يوسف : انتى لسه مش مسمحانى
نيرة : مش وقتة الكلام دة امشى لحسن حد يجى تانى
يوسف : ماشى ... هفضل وراكى سلام
ذهب يوسف وجلست نيرة وهى خائفة من احد ان يراه
عمر : هنروح فين انهاردة
نورهان : مكان جديد
عمر : اسمة ايه
نورهان : بحيرة الامنيات
عمر : ههههه بتختارى اماكن غريبة
نورهان : مش اى حد يلا عشان نلحق
عمر : قولى العنوان
نورهان : اهو (.........)
عمر : اوك
ذهبوا يبحثون عن العنوان حتى ان وصلو ودخلو المكان وجدو فيه ناس كثيرة
عمر : حببتى هو احنا هنا عشان نرمى فلوسنا ف البحيرة
نورهان : هههههه لا يا حبيبى انا هفهمك
عمر : فهمينى
نورهان : بص دة مكان اسمة بحيرة الامنيات زى مانت شايف كل اللى موجودين هنا دول بيتمنو امنيات نفسها تتحقق بيطلعوا عمله معدنية ويمتنوا امنية و بيرمو عمله معدنية مثلا ربع او نص او جنية مينفعش ترمى اكتر من كدة ولو الراجل اللى ف البحيرة دة نزل وعرف مكان العمله وطلعها يبقى هتتحق ان شاء الله
عمر : طيب لو مطلعهاش
نورهان : يبقى مش هتتحقق
عمر : طيب يلا نجرب
نورهان : يلا
فاخرج عمر من جيبة عمله معدنية تقريبا جنية وقال
عمر : انا عليه الدور
فقال الرجل : اتفضل اتمنى امنية و ارمى العمله
فامتنى امنية ورمة العمله ف البحيرة
ووقفوا ف انتظار الرجل املا حتى يطلع من البحيرة بالعمله المعدنية
وبعد لحظات خرج الرجل بالعمله
صفق الناس جميعا وهم يباركوا له
نورهان : ان شاء الله هتتحقق
عمر : وانتى معايا يارب
خجلت نورهان وابتسمت واخرجت عمله معدنية وقالت انا عليه الدور دة
فقال الرجل : اتفضلى اتمنى امنية وارمى العمله
اتمنت امنية ورمت العمله ف البحيرة وايضا ف انتظار الرجل يطلع بالعمله تاخر الرجل قليلا وزاد توتر نورهان وعمر
فخرج الرجل وليس معة اى عمله فابلغهم انة لم توجد العمله
نورهان : طب ممكن تدور تانى
الرجل : مينفعش حضرتك هى مرة واحدة
نورهان : بليز مرة تانى
الرجل : خلاص حضرتك ربنا يعوضك بامنية احلى منها
فنظر عمر اليها وجدها غاضبة كثيرا انها امنيتها وحلمها فتضايق كثيرا وخلع قميصة واعطاه لها وقال : خليه معاكى
وقفز عمر ف البحيرة ونزل
بداءت الناس تتحدث عما فعله فقال احد الرجال : الواد دة مجنون
فقالت احد امراءة : واو شجاع
فقالت الاخرى : هيييح شايف عمل ايه عشانها
اخذ يبحث عن العمله مدة طويله حتى وجدها واخذها واخرج بها ورفع يدة بالعمله
صفقوا له الناس جميعا
فرحت نورهان كثيرا وانتظرتة حتى خرج واخذ منها القميص والبسة وسمع احد الفتيات تعاكسة وتقول : واو عضلات
نورهان : انت نزلت عشانى يا حبيبى
عمر : لو منزلتش عشانك هنزل عشان مين يا حببتى مش يلا نمشى
نورهان بفرحة : يلا
فقالت احدى الفتيات : مش هينفع حضرتك تمشى وانت مبلول كدة ممكن تدينى القميص انشفة
عمر : شكرا لحضرتك انا مبسوط كدة
واخذ خطيبتة وخرج بها
جاءت ساميه ودخلت ومعها الفستان
ساميه : بصى شوفى لونة
نيرة : جبتية لون غير بتاعى ليه
ساميه : عشان تبدلوا مع بعض
نيرة : طويب هدخل انام شويه
ساميه : ماشى يا حببتى
وظل هذا الوضع كما ما هو حتى جاء يوم
الفصل العشرون
وذات يوووم اراد يوسف التنزة فى احد الشوارع بمفردة واخذ يذهب من احد هذا الشارع وشارع اخر حتى قابل مذيعة تلفاز واقفة ومعها المصور مجدى وطلبت من يوسف تصوير معة لقاء ووافق يوسف انة يوسف اسامة من عائله الكيلانى ووالدة المشهور بشركتة مستحضرات التجميل
المذيعة : ابدا يا مجدى بالتصوير
مجدى : 1...2....3 ابتدى
المذيعة : اهلا وسهلا بكم ايها المشاهدين احنا دلوقتى ف احدى الشوارع وقابلنا شخص يدعى يوسف اسامة الكيلانى نعم انة هو من عائله الكيلانى ودلوقتى هنعمل معاه حوار عن اسباب التلوث .... فتوجهت نحو يوسف وسألتة ... ممكن حضرتك تقولنا سبب من اسباب التلوث
يوسف : والله هو فى اسباب كتير جدا
المذيعة : اكيد طبعا استاذ يوسف بس ممكن تتبرع وتقولنا سبب واحد
يوسف : ااا... دخان الشيشة
المذيعة باستغراب : دخان الشيشة ؟
يوسف : اه اه دخان الشيشة من اكتر المشكلات اللى بتجيب تلوث
فلفت انتباة مجدى المصور وقرب منة الكاميرا اكثر واخذ يصور بانتباه اكثر وهو يضحك
المذيعة بقلق وتحاول الابتسامة : اه اه طبعا استاذ يوسف معاك حق بس ممكن تقولنا سبب تانى من اسباب التلوث ف مصر
يوسف : ااا... دخان السجاير
المذيعة : دخان السجاير ؟
يوسف : اه اه دخان السجاير من اكتر المشكلات اللى بتجيب السرطان
المذيعة : سرطان ايه يا استاذ احنا بنتكلم عن اسباب التلوث موضوعنا عن التلوث مش السرطان
يوسف : انا من رائ نخلى الموضوع عن السرطان
المذيعة : اكيد طبعا يافندم اكيد ف حلقة اخرى هنعمل عن السرطان ... بس ممكن تقولنا سبب اخير ننهى بية الحديث
يوسف : دخان الحشيش دة اخطر سبب والله
المذيعة بعصبية : طب حضرتك هنخلص من الغورزة دى امتى ؟
يوسف : ايوة هو دة السؤال اللى مستنية هنخلص منها امتى بقا
المذيعة : حضرتك انا اللى بسال
يوسف : ايوة وانا كمان بسالك
المذيعة : طب شكرا لحضرتك كتير .... فتوجهت نحو الكاميرا وقالت
المذيعة : واضح ان التلوث ليه اسباب زى ما الاستاذ يوسف قال لكن اكيد ف اسباب تانية هنعرفها ف حديث اخر ومع شخص اخر استنونى معكم مها خالد القاهرة
واعتقدت ان المصور مجدى اغلق الكاميرا ولا تعلم انه يقف بعيدا قليلا ويتابع التصوير
وتوجهت نحو يوسف وقالت : اوعى حضرتك تفكر تسجل حوار مع اى مذيعة تانية لان حضرتك متعرفش تتكلم اصلا واحد غبى
يوسف : اممممم
اخذ طوبه من الارض وكاد ان يرمى بها عليها فجريت المذيعة وهى تقول اجرى يا مجدى ومجدى مازل يصور
يوسف : بت يا مذيعةةةةة انتى يابتتت ... هجيبك والله هجيبك
اخذ يضحك ونظر شماله وجد مجدى مازل يصور اللقاء فأخذ حجر صغير من الارض وقال : انت بتصور ايه يابن اله.....
ههههههههه
وبعد مرور 3ساعات
فى شقة الفتاتان
تجلس نيرة امام التلفاز تشاهد احد البرامج الغنائية ثم تمسك بجهاز التحكم وتغير القناه حتى ان رات قناه بها مذيع ويقول اسم يووسف اسامة الكيلانى
تفاجأت كثيرا وصمتت لتشاهد ما حدث
المذيع : ااا .... جلنا انهاردة تقرير من المذيعة مها خالد .... بتقول واحد من اشهر صحاب الشركات فى مصر والشرق الاوسط ... اا مش هنقول اسم الشركة ولكن تعالوا نشوف التقرير مع بعض
وعندما رات المسجل اخذت تضحك بهسترية حتى انها لم تعرف هل هى تضحك ام تبكى ثم مسكت جهاز التحكم وغيرت القناه لقناه الاخرى ومن قناه الى قناه تجد نغس المسجل وجميع الاعلام يتحدث عما حدث بأتهام انه لم يهتم بالاعلام وانة يستهزء به وغير ذلك قال الفاظ بذيئة للمصور وللمذيعة وتعرض لهم بالاذية
مسكت هاتفها وهاتفتة
وعندما ان راى اسمها ع شاشة الهاتف رقص قلبة فرحا بها
يوسف : الوووو
نيرة : هههه يوسف عامله ايه
يوسف : تمام وانتى
نيرة : ههههه انا تمام
يوسف : وايه اللى يضحك فى كدة
نيرة : ههههه انت ايه اللى عملتة دة
يوسف : انا .. عملت ايه
نيرة : ع الفيديو اللى صورتة مع المذيعة
يوسف : ايه دة وعرفتى منين
نيرة : انت متعرفش بجد
يوسف : معرفش ايه بالضبط وبعدين مين قالك
نيرة : اممممم العصفورة جت قالتلى
يوسف بابتسامة : اه قولى بقا انك مرقبانى
نيرة : نعم مرقبة مين يا بابا
يوسف : امال عرفتى منين
نيرة : يابنى البرامج كلها بتتكلم عنك
يوسف : نهار ابيض فى التليفزيون
نيرة : اه والله
يوسف : يلا ادينى بشتهر
نيرة : ههههه انت مش حاسس باللى عملتة دة انت شتمت المذيعة وضربت المصور وغير كدة نازل تريقة وهزار
يوسف : ههههه بس ايه رايك عجبك
نيرة : هو ايه دة
يوسف : الفيديو وصاحب الفيديو
نيرة : عجبنى الفيديو بصراحة بس انت كدة بتعمل مشاكل لنفسك
يوسف : ياستى ولا مشاكل ولا حاجة ربنا يسترها ان شاء الله .... قوليلى بقا انتى بتتصلى عشان وحشتك مش كدة
نيرة : لا طبعا انا كنت بتصل عادى
يوسف : اممم بس انتى وحشتينى وعايز اشوفك
نيرة : امممم افكر
يوسف : اوكيه هقابلك ع الساعة 6 فى كافيه .... ومفيش اعذار ومتتأخريش سلام
نيرة : استنى بس ماينفعش ا.... يووو اهو قفل
الساعة الان 6
ارتدت ملابسها واستأذنت من والدتها النزول بحجة شراء بعض الاشياء ووافقت الام ونزلت الفتاه حتى وصلت للمكان المتفق عليه ثم دخلت حتى ان راها شاور لها بيدة وشاورت له وذهبت اليه وجلست
نيرة : ادينى جيت اهو
يوسف : ايه الجمال دة
نيرة : ميرسى
يوسف : تشربى ايه
نيرة : لا مش عايزة بس عايزة اطلب منك طلب
يوسف : اكييد
نيرة : عايزة اتمشى
يوسف : اوكيه يلا
خرجوا سويا بفرحة حتى جاء مكالمة ليوسف
فبعد يوسف قليلا ليتكلم وبعد قليل انهى المكالمة ونظر الى نيرة الذى ذهبت الى محل مبيعات الهواتف والتكنولوجيا
يوسف :
جاءت عينيها ع حاسوب المحمول (لاب توب يعنى )
نيرة : الللللله
يوسف : فى ايه ؟؟
نيرة : بص اللاب دة تحفة بجد
قالتها بانبهار واعجاب شديد
نظر لعيناها الذى كانت تشبة هذا ال
ابتسم بخفة وفكر قليلا وقال
يوسف : عجبك مش كدة !
نيرة : جددددااا
يوسف : امممم طب مش يلا نتمشى ولا هنفضل طول الوقت مقضينة هنا
نيرة : يلا
تنزهة كثيرا وهم فى طريقهم قابلوا رجلا يبيع غزل البنات
نيرة : الللللله ... جو انا عايزة غزل البنات
يوسف : يا حببتى مفيش غزل بنات دلوقتى ... اجيبو منين ؟!
نيرة : لا الراجل هناك اهو اهو
يوسف : اه خليكى واقفة هنا اوعى تتحركى عقبال مااجبلك اللى عايزاه
نيرة : ماثى
ظلت واقفة تنتظرة بأبتسامة كبيرة وواضحة وهو هناك
فى ظل سرحانها بة
جاء شابان يستغلون خلو الشارع ويريدون الاعتداء عليها
الشاب : ايه يا جميل واقفة لوحدك ليه الجو سابك كدة
الشاب الاخر : قوللنا واحنا نظبتة
الشاب الاول : او تعالى معانا شقة فى الاسكندرية
الشاب الاخر : بس مقولكيش عليها ايه شقة براحةةةة
نيرة : ابعدو عنى
قالتها بخوف فازع
الشاب الاول : نسيت تقولها دى بتطل ع البحر
الشاب الاخر : وفيها سرير كمان ها قولتى ايه ؟
نيرة بخوف : قولتلكوا ابعدو عنى
الشاب الاول : ياعم دى موافقة بس مكسوفة تقول صح يا موزة
نيرة : الحقنى يا يوووسف
سمع نداء اسمة جرى عليها حتى فزع الشابان وفروا هاربين
يوسف : متخافيش انا معاكى
نيرة ببكاء : ماشى ماشى
يوسف : متعيطيش بقا خلاص ... اه لو كنت مسكتهم
نيرة : كانوا هيموتوك
يوسف : امممم خايفة عليا
نيرة : رخم
يوسف : ههههه خلاص ... يلا حضن كبير لعمو الكبير
ضحكت رغما عنها واستسلمت لحضنة
حتى ان صرخت فجأة
نيرة : حااااسب يا يووووسف
لم يشعر بأى شئ الا وهو فوق سرير المستشفى وجانبة اليمين مربوطة
الدكتور : حمدالله ع السلامة
يوسف : انا فيين ؟!
الدكتور : خير انت فى المستشفى نتيجة حادثة صغيرة والحمدلله عديت منها بخير لولا الانسة اللى معاك لحقتك شكلها بتحبك اوى خلى بالك منها
يوسف وقد انة تذكرها
يوسف : نيرة هى فييين ؟!
الدكتور : متخفش هى بتجيب حاجة وجايه عن اذنك
وبعد دقائق وصلت الى الغرفة ويبدو ع وجهها الشحب والبكاء
نيرة : الف سلامة عليك
يوسف : الله يسلمك
نيرة : عامل ايه دلوقتى
يوسف : اه الحمدلله بخير
نيرة : انا خدت موبايلك عشان اتصل بباباك
يوسف : اوعى تكونى قولتلهم حاجة
نيرة : اه طبعا وزمانهم ع وصول
يوسف : يا شيخة ليييه ليييه
نيرة : مكنتش عارفة اتصرف ومكنتش عارفة انا بعمل ايه غير لما سمعت صوت باباك بيقول الو
يوسف : وملقتيش غير بابا كنتى اتصلتى بعمر
نيرة : انا اسفة
نظر اليها بأسى
يوسف : لا انا اللى اسف
نيرة : اناالسبب فى كل اللى حصلك دة
يوسف : احلى حاجة حصلتلى فى حياتى
نيرة : بعد الشر عليك متقولش كدة
يوسف : خايفة عليها
نظرت ارضا بكسوف وابتسمت
يوسف : قوليها بقا عايز اسمعها تانى
نيرة : لا اول مرة قولتها فاكر عملت ايه
يوسف : ههههه طيب انا دلوقتى تعبان مش هقدر اعمل حاجة يلا قوليها قبل ماحد يجى
ابتسمت ونظرت له وقالت
نيرة : انا ب.ح.....
صمتت بسماع احدهم يفتخ باب الغرفة
خلود : ابنى ابنى حبيبى
يوسف : يا ماما
خلود : حبيبى انت ايه اللى حصلك ها رود عليا مش بترد ليه
يوسف : يا ماما انا بخير مفيش اى حاجة
اسامة : الف سلامة عليك ياابنى
يوسف : الله يسلمك يابابا
اسامة : ايه اللى حصل ؟ ومين انتى !؟
نيرة : انا .. انا ... انا ...
يوسف : دى نيرة اللى قولتلكو عليها
نظرت اليه دهشة
انها لم تكن تعلم انه حكى لوالدية عليها
خلود : ازيك يا حببتى والله زى القمر
نيرة بكسوف : ميرسى يا طنط دة من زوق حضرتك
اسامة : طيب يابنتى انتى دلوقتى مش هينفع تقعدى اكتر من كدة تعالى اوصلك
نيرة : متتعبش نفسك حضرتك يا عمو انا بعرف اروح
يوسف : لا طبعا انتى عايزة اللى حصل يتكرر تانى ولا ايه ....بليز يا بابا وصلها البيت
اسامة : من غير ماتقول ... يلا يابنتى مستنيكى فى العربية
نيرة : حاضر يا عمو
ثم توجهت نحوة وقالت
نيرة : هجيلك بكرة متخفش .... سلام
يوسف : مستنيكى ... سلام
فى العربية
اسامة : متشكر ع اللى عملتية مع ابنى
نيرة : لا شكر ع واجب يا عمو وبعدين دة كان بيدافع عنى .... مستحيل كنت اسيبة
اسامة : اممم ويا ترى هو قالك ع خطبتو لو عرفت انة خرج معاكى ممكن تعمل ايه
نيرة بدهشة : خطبتو ... لا ياعمو ممكن توضح
اسامة : بصى يابنتى شكلك عاقله ومحترمة ومتعلمة واظن مفيش اوضح من كدة
نيرة : يعنى يوسف خاطب ومش قايلى
اسامة : بالظبط كدة ياريت تبعدى عنو احسنلك واحسنله
نيرة : عمو انا عايزة اوضح لحضرتك حاجة
اسامة : مش عايزك توضحيلى حاجة ... احنا ناس مشهورين وبنخاف ع سمعتنا ... ولو عايزة تشتهرى او عايزة فلوس قوليلى وانا رقبتى سدادة ... اتفضلى بيتك اهو
نيرة : لا يا عمو قبل ماانزل لازم تسمعنى ... عايزة اوضح لحضرتك انى معرفش انة خاطب ولما بخرج معاه عمرى ماكنت عشان اشتهر ولا الكلام دة انا متشكرة جدا يا عمو متشكرة جدا .... اه صح اتفضل دة موبايله نسيت اديهوله .... سلام يا عمو
ظلت تبكى بأنهيار سالتها والدتها
سامية : مالك يا نيرة ؟
نيرة : مفيش يا ماما
ساميه : لا فى امال العياط دة من ايه
واثناء حديثهم دخل خالد وقال
خالد : كنتى فين يا نيرة ؟
فقط جففت دموعها واعتدلت من نفسها
نيرة : خير يا خالد
خالد : انا بسالك سؤال كنتى فين
ساميه : عيب يا خالد بتكلم اختك كدة ليه
نيرة : سبية يا ماما ..... كنت بتمشى شوية فى حاجة يا خالد
خالد : امممم وكنتى بتتمشى لوحدك ولا معاكى حد
نيرة : لا كنت ... كنت لوحدى ... لوحدى اه
خالد : كدااابه .... انا شايفك بعينى وكان معاكى راجل كبير فى السن وكنتى نازله من عربيتة
نيرة : اصل ... اص ..
الفصل الحادي والعشرون
ساميه : الكلام دة صح
نيرة : اه يا ماما بس متفهمنيش غلط بليز
خالد : مين دة بقا يا ست نيرة
نيرة : دة والد يوسف
خالد : يوسف زميل عمر خطيب اختك مش كدة
نيرة : بالظبط
ساميه : وايه اللى خلاكى تركبى عربيتة
نيرة : اسمعة اللى حصل .... انا كنت بتمشى فى الشارع وجة اتنين بيعكسونى ..... هو كان معدى وشاف اللى حصل وجة دافع عنى .... وهو واقف بيتكلم معايا اتهجموا عليه تانى وضربو وعوروة بالمطوة فى جنبة اليمين
خالد : ماشى معرفتش بردو ايه اللى ركبك مع باباه
نيرة : ماانا خدتة وفى ناس سعدووونى وودناه المستشفى عمل عملية واتصلت بوالدة جة وشافة واطمن عليه وقالى لازم اوصلك لبيتك عشان الدنيا ليلت
ساميه : والله كتر خرهم يا بنتى ربنا يجازية خير .... عشان كدة كنتى بتعيطى
نيرة : ااااا ... اه يا ماما
قالتها بتوتر واضح
ساميه : الحمدلله انا هروح احضرلكو العشا واصحى اختك بقالها يومين مش بتتكلم نهائى
نيرة : ماشى وانا هدخل اشوف مالها
بعد ان ذهبت والدتهما
خالد : فكرينى بكرة نروحله المستشفى ونطمن عليه ونشكرة
نيرة وقد تذكرت حديث والدة
نيرة : لا لا خلاص مش لازم هو كويس
خالد : يبقى محصلش كل الفيلم دة وانتى كدابه
نيرة : لا والله حصل
خالد : خلاص اثبتيلى كلامك ونروحله بكرة
قالها بشك واضح وقد ما فهمت مايدور فى عقله
نيرة : اوكيه
دخلت وهى بعينيها بكاء تريد ان تفجرة فى هذا العالم
دخلت الغرفة وجلست بجوار اختها
نيرة : انتى صاحيه
نورهان : اه
نيرة : مالك
نورهان : مفيش
نيرة : سمعت انك مش بتاكلى ولا بتشربى ولا تتكلمى
نورهان : اممممم
نيرة : الواد عمر مزعلك
نورهان : بقالو يومين مش بيكلمنى ولا بيسال بالموبايل
نيرة : امممم مش يمكن مشغول
نوهان : ولو كان بيكلمنى قبل الشغل وبعدة وقبل ما ينام واول ما يصحى من النوم
نيرة : ورينى موبايلك
اعطتها الهاتف
نيرة : ايه دة
نورهان : فى ايه
نيرة : موبايلك مقفول يا حجة
نورهان : بجدددد
نيرة : ايوة فاصل شحن انا هحطة ع الشاحن وافتحة ولو كان اتصل اليومين دة وهو مقفول هيبان
نورهان : حطية ع الشاحن بسرعة
وضعتة ع الشاحن وفتحتة وظلت منتظرة رساله واو مكالمة منة طوال اليومين ولكن لم يظهر اى شئ
نورهان : اتصل فى اليومين دول
قالتها بلهفة وفرحة تنتظر كلمة اه
نيرة : لا .... ااا.... اه اتصل ياخرابى اتصل 20 مرة و فيه رسائل اهو
نورهان : بجد
نيرة : اه اهو
قالتها لكى ترفة عن اختها ولا تكسر فرحتها ولهفتها
نيرة : يلا بقا خلى الموب يشحن وتعالى ناكل
نورهان : مااااشى
عمر : خلاص بقا يا ماما وهاتى الموبايل
يسرى : مش هديك حاجة عايزو دور عليه
عمر : يا ماما انا مش عيل صغير عشان تخبى الموبايل يومين وبعدين انا مش حافظ الارقام اللى عليه
يسرى : احسسسن كويس
عمر : ماما انتى مش وافقتى عليها سيبيها ف حالها البنت مش بتعملك غير كل خير
يسرى : اصدك انى شرانية عليها وهى غلبانة صح
عمر : مقصدش كدة يا امى والله ابدا ... هاتى الموبايل بقا
يسرى : لو مش عجبك اشترى واحد جديد
عمر : امممم طيب بصى انا مش هتخانق ولا هتحايل ولا هتعصب ولا هزعق كل االلى هعمله هلم شنطة هدومى وهمشى ومش هتعرفيلى مكان
يسرى : انت بتهددنى
عمر : معرفش والله
يسرى : اتفضل موبايلك اهو كلمها براحتك
وفى اليوم التانى
عمر : الو
نيرة : ازيك يا عمر
عمر : تمام .... نورهان حصلها حاجة
نيرة : لا متقلقش هى تمام
عمر : الحمدلله
نيرة : بقولك نورهان بقالها يومين ولا بتاكل ولا بتشرب وعلى طول قاعدة لوحدها ومش بتتكلم مع حد
عمر : ليه كل دة
نيرة : عشان انت بقالك يومين مسألتش عليها
عمر : والله موبايلى كان ضايع والشغل واخد وقتى كله
نيرة : تمام اسمعنى كويس انا دلوقتى بتكلم من وراهم .... انا لقيت موبايلها مقفول فى اليومين دول جبتها خحجة عشان متزعلش منك وقولتلها انك اتصلت بيها 20 مرة وبعتلها رساله فى اليومين دول
عمر : كويس والله مش عارف اقولك ايه شكرا بجد
نيرة : الشكرلله ....
عمر : اممم عايزة تقولى حاجة صح
نيرة : بصراحة اه
عمر : لو هتسألينى عن يوسف والله بقاالو يومين مختفى معرفش عنة اى حاجة
نيرة : عمر انت متعرفش
عمر : معرفش ايه
نيرة : يوسف قى المستشفى من امبارح بليل
عمر : هاااار اسوح ليه
نيرة : اتنين ضربوة بالمطوة فى جمبة
عمر : يااالهوى وهو مالو بيهم لازم يتخانق
نيرة : اصل هو كان بيدافع عنى
عمر : اااااه وهو عامل ايه دلوقتى
نيرة : معرفش عنة حاجة
عمر : لييه اتخانقتوا
نيرة : لا باباه قالى ...
عمر : ها سكتى ليه
نيرة : بقولك ايه ياعمر .... هو يوسف خاطب
عمر : خاطب ؟! لا ليه
نيرة : اصل باباه قالى ابعدى عنة وهو خاطب ومش قايلى
عمر : هههه لا ياستى كل الحكايه ان باباه عايز يتحكم فيه وهو اللى ياخدلوة قراراتة ويتجوز دى ودى لا اشتغل معايا فى الشركة وسيب المحاماة كل الموضوع قصادة كلمة حاضر بس
نيرة : ماشى شكرا جدا يا عمر
عمر : المفروض انا اللى اشكرك
نيرة : لا شكر ع واجب .... متطرة اقفل ناو سلام
عمر : سلام
خالد : بتكلمى مين يا نيرة
نيرة : اوووف خضتنى يا اخى
خالد : يبقى بتعملى حاجة غلط
نيرة : خالد انت بقالك يومين بتكلمنى بطريقة وحشة فى ايه
خالد : انتى ايه حكايتك مرة تكلمى عمر ومرة يوسف حرام عليكى دة خطيب اختك
نيرة : انت عبيط يا خالد... عمر اتصل بيا عشان يطمن ع اختك
خالد : طب ومتصلش بيها ليه
نيرة : عشان موبايلها بقالو يومين مقفول
خالد : امممم طيب يلا البسى عشان نروح ليوسف
نيرة : ما بلاش دلوقتى ... اقصد خليها وقت تانى
خالد : لا دلوقتى عشان مش فاضى عليا دروس ومذاكرة
نيرة : اوووف... اوك داخله البس
فى المستشفى
يوسف : وحشتنى يااه
عمر : وانت كمان ... الف سلامة عليك
يوسف : عرفت منين
عمر : العصفورة بتاعتك قالتلى
يوسف : تقصد العصفورة دى تبقى نيرة
عمر : اه بالظبط كدة
يوسف : امممم بقولك ايه هى خطبتك عيد ميلادها امتى
عمر : بتسال ليه
يوسف : عشان عايز اجيب لنيرة هدية وهم مولودين فى يوم واحد
عمر : 8/22
يوسف : يعنى بكرة
عمر : اه
يوسف : لا انة لازم اطلع من المستشفى انهاردة
عمر : يابنى خليك انت تعبان
يوسف : لا انا تمام ... بقولك ايه تعملى خدمة كدة
عمر : سدادة
يوسف : اسمع ....
عمر : اوكية نص ساعة يكون كلة تمام بس قبل اى حاجة قولى اجبلها ايه معنديش خبرة
يوسف : يعنى انا اللى عندى خبرة
عمر : انت هتقولى
يوسف : المهم اعمل اللى قولتلك عليه وفى اسرع وقت ممكن
فى محل الزهور
خالد : يابنتى اسمعى الكلام اركزى ع حل
نيرة : امممم خلاص هات اللون الاحمر والبينك والبنفسجى وحط 2 ابيض فى النص ووزود بقا الاحمر كتير ولفهم حلو
البائع : تؤمرى بحاجة تانى
نيرة : لا ميرسى
خالد : اووف حرام عليكى بقالنا نص ساعة واقفين عشان حضرتك تختارى الالوان
نيرة : الله يعنى اجيب اى حاجة وخلاص
البائع : اتفضلى يا برنسس
نيرة : ميرسى
اخدت منة الزهور واعطتة النقود وذهبه
فى الشارع
وجد زميلتة المحببة والمقربة اليه امامة فنظر ارضا وقال
يوسف : احم احم
نيرة : مالك يابنى
اوقفتة الفتاه واقبلت بهم
نيرة : ايه ياخالد مش تعرفنا
خالد : نيرة لارا زميلتى المقربة لارا نيرة اختى الكبيرة
لارا : اهلا وسهلا
نيرة : اهلا بيكى ... تشرفانا
لارا : الشرف ليا انا .... ايه يا يوسف مجتش الدرس ليه امبارح
خالد : كح كح كح كح ... كح كح كح
لارا : الف سلامة عليك انت تعبان
قالتها بخضة واضحة
خالد : لا انا كويس
نيرة : ماترد عليها يا خالد
خالد : ايييه انتى كنتى بتقولى حاجة
لارا : لا لا مكنتش..... هتيجى الدرس انهاردة
خالد : شور ان شاء الله
لارا : اوك ان شاء الله
اخذت تتابع حديثهم وتتذكر ايام طفولتها عندما قابلت حبيبها وصديقها المراهق الذى كان بجانبة فتاه بذيئة بمعنى الكلمة
الذى كرهتة منذ عرفتة عن حقيقتة انسان خادع وكذاب ووقح الذى فضل الفتاه عنها لكثرة مالها .... حتى الان يريد الحديث معها ودائما تبتعد حتى لا يراها ابدا
تفيق ع صوت اخاها خالد
خالد : ايه يابنتى روحتى فين
نيرة : هاا ... لا ابدا مروحتش ولا حاجة
خالد : طيب يلا نلحق نوصل
نيرة : يلا.... الا قولى يا خالد
خالد : نعم
نيرة : مين البنت دى
خالد : ماانا قولتلك زميلتى لارا معايا فى الدروس ودايما انا وهى بنافس بعض
نيرة : ايوة مانا عارفة انها زملتك وكل حاجة بس هى بالنسبالك ايه
خالد : زميلتى اكيد
نيرة : بس
خالد : اصدك ايه يعنى
نيرة : ع فكرة مش عيب لو كنت بتحبها الحب مش حرام ولا غلط ولا عيب الغلط انك تستخدم الحب فى حاجات غلط باسم انك بتحب
خالد : وانا مالى بالكلام دة
نيرة : متحورش وقول الحقيقة ... انت بتحبها
خالد : ايه اللى انتى بتقوليه دة
قالها بتوتر وخوف
نيرة : انا متأكدة انك بتحبها ... شكلك وانت بتكلمها باين ونظراتك ليها قول واعترف
خالد : ايوة .. ايوة بحبها
نيرة : انا لما اقول حاجة لازم تطلع صح هههه
خالد : احنا وصلنا يلا ادخلى
دخلوا المشفى ووصلو الى السكرتيرة
خالد : سلام عليكم
السكرتيرة : وعليكم السلام اؤمرى حضرتك
خالد : ااا جايين زيارة ليوسف اسامة ممكن اعرف الاوضة رقم كام
السكرتيرة : ثانية واحدة
خالد : خدى وقتك
نظرت الى الكشف واخذت تبحث عن اسمة ولم يوجد اسمة هذا
السكرتيرة : انا اسفة جدا مفيش حد بالاسم دة هنا عندنا فى المستشفى
خالد : نعم
الفصل الثاني والعشرون
فى المستشفى
خالد : نعم
نيرة : ازاى
السكرتيرة : ممكن حضرتكو تكونوا غلطتوا فى الاسم
نيرة : لا انا متاكدة ... طيب ممكن تدورى تانى بليز
السكرتيرة : اوكيه
بحث عن اسمة مرة اخررى ولم يوجد
السكرتيرة : للاسف مش هقدر افيد حضرتك
نيرة : انا جيت بية امبارح هنا فى المستشفى دى بس انا مكنتش شايفة قدامى فنسيت اوضة رقم كام
السكرتيرة : انا اسفة جدا بس وقفتكوا دى ممكن تسببلى مشاكل عن اذنكم اتفضلوا
خالد : خلاص يا نيرة يلا نمشى
نيرة : لا يا خالد انا متاكدة انا مش مجنونة .. لو سمحت اخر مرة دورى ع اسمة تانى او شوفى حد اسمة متشابه بية
السكرتيرة : طيب قوليلى هو بقالو هنا من امتى
نيرة : امبارح بليل ع الساعة 8 او 9 فالحدود دى بالظبط
السكرتيرة : اه فى واحد اسمة حمزة اسامة وهو دة الاسم المشابة واوضتة رقم 102 مش هقدر افيدك اكتر من كدة
نيرة : حمزة اسامة ... طيب شكرا
خالد : هنعمل ايه
نيرة : مفيش حل غير اننا نطلع ونشوف
خالد : ماشى ... سلم ولا اسانسير
نيرة : هههه اسانسير
ركبوا الاسانسير واتجة نحو الغرفة رقم 102 ودخلو الغرفة وكانت المفأجاه
انو هو
نيرة : ايه دة
خالد : لا حول ولا قوة الا بالله
يوسف : نيرة وخالد يا اهلا
نيرة : احم ازيك يا يوسف
يوسف : اه .. الحمدلله عن الاول.... ازيك ياخالد منور والله
خالد : الحمدلله والف سلامة عليك
يوسف : الله يسلمك ... الله الورد دة ليا
نيرة : اه ... اتفضل
يوسف : ربنا يخليكى
خالد : انت قاعد هنا لوحدك فين اهلك
يوسف : لا انا صممت انهم يروحوا مش بحب حد يعاملتى اكنى طفل
نيرة : المهم كلت ولا لسه
يوسف : لا لسه
نيرة : تؤ تؤ معقوله ثوانى واجبلك الاكل
ذهبت وخرجت
خالد : الا قولى يا يوسف .. انت اسمك الحقيقى يوسف ولا حمزة
يوسف : لا حمزة عرفت ازاى
خالد : .............. (حكى له عما حدث)
يوسف : هههههه اه ضحكتنى يا خالد والله شكل الجرح اتفتح
دخلت وهى تحمل صنية اطعمة
نيرة : بتضحكو على ايه ضحكونى معاكو
خالد : تصورى يا نيرة طلع اسمة الحقيقى حمزة
نيرة : بجد والله
يوسف : اه والله حمزة احلى صح
نيرة : اه... امال ايه يوسف يوسف
يوسف : دة الدلع
نيرة : اممممم طيب ... الاكل اهو
يوسف : شكرا
حاول ان يمسك الملعقة و يأكل ولكن دون جدوى
نظرت لاخيها ثم له وقالت
نيرة : خلاص متتعبش نفسك انا هأكلك
نظر لها بأستغراب وبفرحة
جلست امامة واخذت تطعمة بالملعقة وهو ينظر لها ويبتسم وهى تتحاشى نظراتة ولكن قلبها فرح جدا
ظل ع هذا الحال
حتى رجع الى بيتة
اخذت الاختان والام والاخ يستعدون لتجهيز مظهر البيت ويعلقون البلالين والزينة
حتى رن جرس الباب فتحت نيرة ولم تجد احد سوى هدية جميله ملفوفة اخذتها ودخلت بها واعطتها لاختها لانها اعتقد انها اتية لنورهان من حبيبها
نيرة : ايوة بقا اعم جالك هدية من عمر
نورهان : بجد جاب ايه
قالتها بفرحة وبعين دامعة ??
نيرة : استنى افتحها
فتحتها ووجدتها حاسوب محمول ( لاب توب )
نيرة : الللللله لاب توب
نورهان : ايه دة لاب توب اعمل بية ايه
نيرة : يا بت دة تحفة استنى انا هشغله
نورهان : كان نفسى يجيب هدية احلى من كدة ... هدية تكون رخيصة وحلوة وبسيطة
نيرة : اتصلى بية واشكرية انتى لو تعرفى دة بكام هتصوتى
نورهان : مهما كان السعر ... بس اكيد لازم اشكرة
هاتفت حبيبها
اخذت الاب توب ودخلت بة الغرفة
وفتحتة وما ان فتحتة حتى رات صورتها وهى فى حفله لتوزيع هدايا للمتفوقين فى الثانوية العامة عندما رات صورتها ضحكت كتير وادركت ان هذة الهدية لديها
عمر : حببتى كل سنة وانت طيبة
نورهان : وانت طيب يا حبيبى ... شكرا ع الهدية بجد بس دة غالى اوى
عمر : هدية ايه انا لسه ماضى ع توصيلها
نورهان : نعم يعنى ايه
عمر : حببتى هديتك فى الطريق لسه موصلتش ..... والهدية اللى جت دى مش بتاعتى
نورهان : امممم جبتلى ايه
عمر : بصى هى هدية صغيرة هى مش هدية واحدة بس كذا هدية بس طبعا دى حاجة صغيرة عشان اعبر عن حبى ليكى ياقلبى
نورهان : ماشى هتيجى العيد ميلاد اكيد
عمر : ان شاء الله
نورهان : هستناك
عمر : وانا هاجى ... مع السلامة
يوسف : كله تمام
الرجل : ايوة طبعا واستخبيت ع جنب كدة وهى طلعت وخدت الهدية
يوسف : اوصفلى شكلها
الرجل : هى بيضة ورفيعة وطولها متوسط وشعرها بنى
يوسف : هى بالظبط اشطا شكرا ياسطى
الرجل : الشكر لله
وعدت ساعات حتى جاءو جميعا ليحتفولون بعيد الميلاد
جلسوا جميعا
عمر : عجبتك الهدية
نورهان : ايه كل دة.... شكولاتة وورد ودبدوب وسلسه وخاتم وماج عليه اسمى
عمر : حببتى مفيش حاجة تغلى عليكى
نورهان : ربنا يخليك ليا
عمر : عارفة نظرت عنيكى بتنسينى الهم والتعب .... ولو عنيا هتبص لحد غيرك ...عمرى ماهفتحها ... ولو حد حط نفس برفانك ...انا هعرفها
واى كلمة مش منك ... مش هسمعها
نورهان : ايه الشعر دة
عمر : عايزك تلبسى السلسة والخاتم ودى وصيتى واوعى تقلعيها فى يوم مهما زعلنا من بعض
نورهان : ربنا مايجيب زعل
خالد : بخخخخخ
نورهان : بسم الله
خالد : هههههه اتخضيتوا صح
عمر : لا ياعم ماتخضناش
خالد : معلش هقطع اللحظة الرومانسية دى .... اتفضلى هدية بسيطة جدا
نورهان : ربنا يخليك يا حبيبى
خالد : انتى عارفة زميلتى لارا انا عزمتها عشان تحتفل معانا هى زمانها جاية
نورهان : طبعا وانا مستنيها
نيرة : شكرا ع الهدية
يوسف : ايه رايك
نيرة : بس مكنش ينفع تتعب نفسك
يوسف : تعبك راحة
نيرة : عامل ايه دلوقتى بتاخد الدوا
يوسف : خلاص خفيت وبقيت تمام
خالد : عووووو
يوسف : يااامة عفريت
خالد : معلش هقطع عليكم اللحظة الرومانسية دى .... خدى دى هدية بسيطة منى ليكى يا حببتى وكل سنة وانت طيبة
نيرة : وانت طيب يا حبيبى بس جبت ازاى الموبايل دة غالى اوى
خالد : مفيش حاجة تغلى عليكى يا حببتى
نيرة : جبت فلوسة منين يا خالد
خالد : حببتى بعدين دلوقتى احنا فى العيد ميلاد
يوسف : مش ملاحظ حببتى كترت اوى يا خالد
خالد : دى اختى ياااعم
يوسف : يلا امشى من هنا
رن جرس الباب ذهب خالد ليفتح ويجد لارا
دخلت لارا واخذت تتحدث قليلا معة وسلمت عليهم جميعا واعطتهم الهدايا
سامية : يلا يا جمااااعة هنولع الشمع
كلهم : هاااابى بار زى تو يو .... هابى بار زى تو يو .... هابى بار زى تو يو نورهان ونيرة هابى بار زى تو يو .... سنة حلوة يا جميل .... سنة حلوة يا جميل .... سنة حلوة يا نور ونيرة .... سنة حلو يا جميل
يلا حالم بالم يحيا ابو الفساط هيه ... هيكون عيد ميلادة الليلة اسعد الاعياد هيه .... ابو يحيا الفساط هييييييه
كلهم : كل سنة وانتو طيبين
ساميه : خدى يا حلوة انتى صاحبة نيرة ولا نورهان
لارا : لا انا زميله خالد فى الدرس وهو عازمنى
ساميه : ماشى يا حببتى .... الواد دة عامل ايه فى الدرس معاكو بيجى فى ميعادة
لارا نظرت اليه ثم قالت
لارا : اه كويس يا طنط ربنا يخليهولك
.....
خالد : انا متشكر اوى ع فكرة
لارا : انا معملتش حاجة تشكرنى عليها بس اتمنى تكون فى الايام اللى مش بتيجى فيها تكون بتعمل حاجات صح مش اللى بيحصل الايام دى
خالد : لا طبعا صدقينى انا مبعملش حاجة غلط واسالى يحيى
لارا : طيب متختفى بتروح فين
خالد : فينا من يكتم السر
لارا : متخفش سرك فى بير
خالد : اابير الناس كلها بتشرب منة
لارا : ههههه بتكلم بجد مش هقول والله
خالد : زى ماانتى شايفة كدة بالظبط احنا ناس ع قد حالنا ومحدش بيصرف علينا ماما بتشتغل يوم وعشرة لا ونيرة ونورهان فى الجامعة ومستحيل طبعا هيشتغلو احنا اسرة بسيطة وعشنا ايام مايعلم بيها الا ربنا عشان كدة انا قررت اشتغل واجيب فلوس اصرف ع دروسى والباقى احوشة عشان نجمع فلوس نعمل بيها عمليه نورهان
لارا وقد تاثرت من كلامة : انت طيب اوووى بس كنتو بتصرفو منين طول الوقت دة
خالد : بابا الله يرحمة كان سايبلنا مبلغ فى الوصية كل واحد بأسمة بس انا فلوسى خلصت ومش قايل لحد
لارا : اممم ان شاء الله ربنا هيفرجها بس عايزاك توعدنى انك متهملش فى دراستك احنا عايزين طب ع طول فاهمنى
خالد : حاضر اوعدك وان شاء الله نحقق اللى نفسنا فيه ...سوا
عمر : معلش بقا يا طنط انا هخرج البنتين دول معايا شوية
ساميه : الوقت اتاخر يا عمر مينفعش
عمر : ليه يا طنط والله متخافى دول ياكلو بلد
نورهان : نععععععم ؟!
ساميه : طيب الساعة تيجى 10 تيجوا 10 و5 مفيش دخول البيت
كلهم : هههههههههههههه
خرجوا سويا فاريحين
عمر : اى خدمة عملت اللى قولت عليه عد الجمايل
يوسف : ربنا يخليك ليا حببيبى وربنا
نورهان : ايه دة فى ايه
عمر : ولا حاجة ... بص يا جو احنا هنقعد هنا عند البحر وانت وهى هتقعدوا فى نفس المكان بس ع ديسك جمبنا فاهمنى مفيش مرواح هنا ولا هنا سامعنى يا جو
يوسف : وحفظت والله
اخذها وجلسوا ع ديسك امام البحر
ثم جلست كلا من نيرة ويوسف ع ديسك اخر بجانب ديسك الحبيبين الاخرين
عمر : قوليلى يا ستى نفسك فى ايه
نورهان : نفسى فى حاجات كتير اوى
عمر : اهمها ايه
نورهان : اعمل العمليه عشان اشوفك
عمر : ان شاء الله تعمليها يا حببتى وربنا يقدرنى واعملك اللى تطلبية
نورهان : ياااااارب يا عمر
عمر : بالمناسبة نفسك فتى احلامك اللى هو انا طبعا يبقى شكله ايه
نورهان : ابيضانى وشعرة اصفر وعينة خضرا وعندة غمازات زيى انت كدة صح
عمر : واضح انك حلمتى بحسين فهمى ههههه
نورهان : ههههه ع فكرة انا حلمت بيك
عمر : حلمتى بأية
نورهان : حلمت نفس الحلم دة انا وانت قاعدين ع ديسك قدام البحر وانت ماسك ايدى زى كدة بالظبط بس الفرق انى كنت شايفة
عمر : امممم طيب جتلك فى الحلم شكلى ايه
نورهان : شفتك امحاوى وعينك خضرة وشعرك ناعم وعندك غمازات وطويل
عمر : سبحان الله انت تعرفى انى كدة فعلا
نورهان : بجد يعنى انا شوفتك
عمر : ايوة يا حببتى
يوسف : احلى عيد ميلاد فى الدنيا
نيرة : شكراا
يوسف : بحبك
نيرة : بلاش الكلام دة يا يوسف انا مش متعودة ع كدة
يوسف : هو احنا مش هنتجوز بقا
نيرة : امممم بقولك ايه ايه موضوع حمزة دة احكيلى
يوسف : هو انا ليه كل مااجبلك سيرة الجواز او اجى اتقدملك بتهربى من الكلام ليه
نيرة : وانا ههرب ليه يا يوسف ماحنا بنتكلم اهو
يوسف : فى حد تانى
نيرة : فى واحد بس .... جوا قلبى وشاغلنى طويل الليل مبعرفش انام .... ومبيجيش يوم ويعدى غير لما احلم بية من ساعة ما عرفتة
يوسف : مين دة بقا
قالها بخوف وغيرة واضحة وقد زادت ضربات قلبة لدرجة انها سمعتة
نيرة : الشخص اللى شاغلنى دة يبقى انت يا يوسف
نظر فى عينها حتى قلقة اختفى وهدائت ضربات قلبه ثم ظفرت دمعة من عينية
ازالت دمعتة وهى تبتسم وتضع يديها ع وجهه
كادت ان تغير الحديث فقالت
نيرة : تحب اقولك ايه يوسف ولا حمزة
يوسف : متقوليش غير حبيبى
نيرة : هااا
يوسف : ايه هى صعبة
نيرة : لا مش صعبة بس
يوسف : نتفق اتفاق انا اقولك حببتى وانت قوليلى حبيبى اشطا
نيرة : موافقة .... احكيلى ايه موضوع حمزة دة
يوسف : عايزة تعرفى ايه
نيرة : قولى ليه بيقولولك يوسف وانت اسمك الحقيقى حمزة مع ان حمزة احلى بكتير من يوسف
يوسف : بصى يا حببتى الحوار بيبدا لما ماما قاالت لبابا هنسمى البيبى ايه جاات اختى حبيبة ثم اخذ نفس طويل وتابع جات حبيبة الله يرحمها قالت نسمية حمزة وبابا يقول يوسف وحبيبة تقول حمزة وبابا يقول يوسف وبعدين جت يوم ولادتى وبابا كان مسافر شغل برة بعد مااتولدت جة عمى وليد قال لماما هروح اعمل شهادة الميلاد وخد حبيبة معااه ونسى يسال ماما هيسمة البيبى ايه راحت حبيبة قالتله بابا وماما اتفقوا ع اسم حمزة بس وعمى صدقها وكتب اسمى حمزة هههههه
نيرة : ههههههههه يااااه يا حبيبة الله يرحمك
يوسف : يارب يرحمك يارب
وانتهى هذا اليوم ع ذلك
وفى اليوم التانى
نيرة : خالد انت جبت الهدية منين
خالد : من محل فى وسط البلد
نيرة : مبهزرش انا بقولك جبت فلوسها منين
خالد : من فلوسى
نيرة : انت معاك فلوس اصلا
خالد : اه محوش فلوس
نيرة : كداااب
دخلت ساميه وقالت
ساميه : فى ايه يا نيرة
نيرة : جبت فلوس الهدية منين يا خالد
خالد : ....
ساميه : مترد ع اختك يا خالد
خالد : بقولكم ايه انا مش صغير ع المحكمة دى غيرو الحوار
نيرة : ماشى يا خالد متجيش تقولى يا نيرة وتكلمنى وانا مش هكلمك غير لما تقول جبت الفلوس منين
ظهرت نورهان فى الكلمة الاخيرة وقالت
نورهان : يا جماعة براحة عليه خالد حوش من فلوس الدرس بتاعة معايا وقالى خدهم منك يوم مااطلب
تفأجى خالد من الحديث
نيرة : ماشى بس كونوا عارفين انا مش مصدقة الحوار دة
ثم ذهبت نيرة وساميه
وجلست نورهان ع الاريكة وجلس جمبها خالد
خالد : ليه قولتى كدة
نورهان : عشان اخلصك من كلامهم حسيت انك مدايق
خالد : انا متشكر
نورهان : عيب انا اختك بس مش هتقولى جبت الفلوس منين
خالد : هقولك بس متقوليش لحد
نورهان : قول
خالد : انا بشتغل
نورهان : فين بقا
خالد : والله انا قولت هتزعقى
نورهان : حبيبى انت راجل ومش هينفع نقعدك جمبنا كدة
خالد : ربنا يخليكى انتى الوحيدة اللى رافعة معنوياتى
نورهان :هههههه
وظل هو الحوار حتى بدا الترم الثانى
اول يوم فى الترم الثانى
فى الجامعة
نيرة ونورهان واقفين تحت شجرة كبيرة وماسكين كوباية عصير فراوله
نييررة : نهااار اسوووح
نورهاان : ايه اللى حصل
نيرة : العصير اتدلق عليا
نورهان : مش تخلى بالك
نيرة : حصل خير بصى انا هدخل الحمام امسح العصير دة لحسن حد يفتكر دة دم
نورهان : تمام متتأخريش والنبى
نيرة : متقلقيش وكمان عقبال ما اروح زمان عمر وحمزة جايين
نورهان : اوك
ذهبت الى الحمام وتركت نورهان وحدها تحت شجرة كبيرة
نورهان : الله حمزة مين دة اللى جااى يمكن انا سمعت غلط
الشااب : ايه يا جميل واقف لوحدك ليه
نورهان : ......
الشاب : وكمان تقيل ومش بترد ياااا بس قمر وحيات القمر
نورهان : عااارف لو قربت زيادة اقسم بالله لصوت والم الناس عليك
الشاب : ايه دة وكمان صووتك حلو الله
وظل يقترب منها
ضربتة ضربة بحقيبتها ع قلبة جعلتة يبكى بشدة من شدة الضربة
واخذت تمشى بسرعة بخوف ولا تعلم الى اين ستذهب تفاجت بشخص يحتضنها ويقول لها
ايه يا حببتى ماشية لوحدك ليه
لم تعلم من هذا الشخص لكن عرفتة من صوتة
نورهان : لا يا عمر مفيش بس نيرة راحت الحمام وانا قولت اتمشى كدة
عمر : لا فى حد دايقك
نورهان : لا لا مفيش بس انت اتأخرت ليه
عمر : متأخرتش يا حببتى بس انتى الى مستعجله عليا شوية
نورهان : طيب تعال نقعد عشان تعبت
يوسف : اييووة بالظبط كدة تعبت وربنا من الوقفة وانتو عمالين مشاهد رومانسية
نورهان : ههههههه يوسف اهلا معرفش انك واقف
عمر : خلاص يا خويا نقعد فين
نورهان : لا طب نيرة متعرفش احنا فين
يوسف : لا متقلقيش انا هروحلها
وذهبوا وجلسوا فى الكافتيريا وذهب يوسف الى امام حمام الفتيات
الفصل الثالث والعشرون
الشاب الاول : مالك يا زميلى
الشاب التانى : البت بنت الجزمة بكلمها ضربتى ضربة
الشاب الثالث : يااانهار ابيض اكيد كنت بتعكسها
الشاب التانى : اه بعكسها واللى غايظنى انها عامية بنت العاميه
الشاب التالت : اوعى تكون قصدك ع البنت اللى كانت واقفة عند الشجرة
الشاب التانى : ايوة هى مالها يعنى
الشاب الثالث : دى نورهان خطيبة الواد اللى انت اتخانقت معاه السنة اللى فاتت
الشاب التانى : انا اتخانقت مع الجامعة كلها تقصد مين الواد المحامى
الشاب الاول : هااار ابيض الواد المحامى لا اعم ابعدونا عنة
الشاب التانى : استنى انت يا هانى دة يودينا فى داهيه
الشاب التالت : بص بقا عشان هى خطيبة عمر انا هاخد حقى منها وهخليه يندم ع اليوم اللى عرفنى فيه مش كدة يا حسن
حسن : كدة وابو كدة لازم تاخد حقك
هانى : بقولك ايه يا تامر بلاش احسن واصلا شهتعرف تعمل حاجة
تامر : لا هعرف طبعا دة انا تمووور وارهنك
حسن : اشطا اعم انا معاك خد اللى انت عاوزة منها وانا هديك 3 مليون جنية
هانى : انا مليش دعوة انا مش اراهنك ع حاجة
تامر : براحتك حبيب قلبى هيراهنى بس الموضوع دة عايز سنتين ع الاقل
فى نفس اليوم
ذهبوا الثلاثة الى شقة وطلب منه تامر ان يصور الرهان بينة وبين صديقة حسن كى لا يتراجع عن فكرتة ولم يعطى لصديقة النقود المتفق عليه فوافق تامر رغما عنة واخذ يصور كلامهم والفيديو اصبح بيد الثلاثية 3 نسخ
بعد مرور 3 ايام
ذهب تامر الى عمارتهم وسال البواب جميع الاسئله واصبح يعرف عنها كل شى ثم اعطى للرجل نقود كثيرة وحرد عليه الا يقول لاحد
واخيرا ظهر ابراهيم الذى قال لزوجتة انة سافر بلدهم شهور لكى يأخذ بتار العائله
ساميه : ابراهيم اخيرا جيت اتاخرت اوى هناك
ابراهيم : معلش بقا يا ساميه ظروف والطار وكدة امال الولاد فين
ساميه : خالد فى درسة ونيرة راحت لزميلتها ونورهان قاعدة فى اوضتها
ابراهيم فى نفسة : ههههههه كويس انك جوا ماشى يانورهان
ابراهيم : ماااشى انا هدخل اشوفها وحشتنى اوى البت دى
ساميه : ماشى يا براهيم انا هروح السوق اجيب الاكل اللى انت بتحبة
ثم ذهبت ساميه ودخل اوضة نورهان
نورهان : نيرة اخيرا جيتى
ابراهيم : لا مش نيرة دة انا
احست من صوتة انها قد تحترق
نورهان : هو انت حضرتك جيت امتى
ابراهيم : لسه واصل ..... صح فى واحد متقدملك وشكله بيحبك اوى وع فكرة عارفك كويس يعنى مش همة ظروفك
تفأجت من كلامة ثم
قالت بزعيق : انت اتجننت ازاى يعنى انت نسيت انى مخطوبة ولا ايه
ابراهيم : يابت يا هبله دة معاه فلوس كتيرة اوىاوى وهيظبطك وهيعملك العمليه وسيبك من خطيبك دة فقير
نورهان : انت ازاى تقول كدة انت اكيد مش طبيعيى عايزنى اسيب خطيبى عشان الفلوس تتحرق هى واللى بيحبها وانا اللى كنت فكراك بقيت انسان بجد طلعت شيطان كبير امشى مش عايزة اسمع صوتك دة تانى اخرج برة
ابراهيم بضحك : هنههههه ماشى يا قطة فكرى كويس سلام
اخذت تبكى بشدة ثم خرجت من غررفتها وفتحت باب الشقة وهى لاتدرى ماذا تفعل ثم نزلت من الدرج وخرجت فى الشااارع
وظلت تبكى ولا تعلم هى فين
عمر اشترى سيارة جديدة من مبلغ اعطاه له عادل بية لانة ناجح فى عمله وسيصبح مكانة فى نهاية العام كان ذاهبا يفرحها ولكن وجدها تبكى فى الشارع مزلت من السيارة بخضة وجرى عليها واحتضنها بشدة
عمر : مالك يا حببتى اننى ايه اللى نزلك كدة وبتعيطى ليه
نورهان : ابراهييم
عمر : جوز مامتك هو رجع
نورهان : اه رجع وبيقولى فى عريس متقدملك وعمال يقولى سيبك من خطيبك وشوفى الغنى
عمر : بقا كدة طييييب وحيات امة ماانا سيبة .... متخافيش يا حببتى انا هتصرف
واخذها وركبت السيارة ثم وصلو الى الشقة
دخل الشقة ماانا راة حتى امسك بياقة قميصة واخذ يضرب بة ونورهان تبكى
ابراهيم : انت اازاى تمد ايدك عليه
عمر : انت لسه شوفت حاجة بقا انت يا زباله تقولها جايبك عريس غنى وسيبك من خطيبك
ابراهيم : مين دة انا ... البت خطبتك كدابه .. اوعى ايدك دى
عمر : انت اللى واطى وكداب وحيوان
ابراهيم : انت متعرفش ان انا اللى خليتكو تتخطبو ووممكن انا اللى افرقكو عن بعض
عمر : واطى وتعملها يا حيوان
دخل عليهم خالد بعد انتهاءة من الدرس
خالد : ايه دة فى ايه وانت ايه اللى رجعك مش كنا خلصنا منك
عمر : تعال شوف الاستاذ بيقول ايه لاختك عايزاها تسبنى وتتخطب لواحد غنى حيوووان اكيد قابض
خالد :: اه يا واطى يا زباله سيبة ياعمر وسبيهولى دة كلب وانا نفسى اربية
ثم لكمو لكمة
ابراهيم : ااااااه اااااه اصبر عليه
خالد :انت لسه شوفت حاجة
عمر : اوعى يا خالد خلاص انا هتصرف
كل هذا ونورهان تبكى دون كلام
اخذها عمر الى غرفتها واجلسها ع السرير ثم مسح دموعها وقال
عمر : شوفتى يا حببتى عربيتى الجديدة
نورهان : بجدد انت اشتريت عربية
عمر : اه اللى انتى ركبتيها واحنا جاايين
نورهان : انا افتكرتها بتاعت يوسف
عمر : خلاص يا حببتى معتدش هستلف حاجة من حد انا شغلى اتحسن جدا وفلوسى كترت وكمان بحوشلك عشان العمليه
نورهان : بجد يا عمر
عمر بدموع : بجد يا حببتى
ثم حضنها
تانى يوم فى الجامعة
نورهان رفضت الذهاب للجامعة لان عمر مش هيروح فى اليوم دة
نيرة فى الجامعة ولقت حد بينادى عليها
..... : نييييرة
نظرت خلفها وجدتة تفأجات كثيرا
نيرة : هييثم
هيثم : اه .... عامله ايه
نيرة : احم الحمدلله وانت
هيثم : ببقى كويس لما بشوفك
نيرة : دايما.... هستأذن انا دلوقتى
هيثم : لا رايحة فين ماصدقت شوفتك
نيرة : خيرر يا هيثم
هيثم : كنت عايز اعتذر ليوسف وعمر وعايزك تساعدينى
نيرة بأستغراب : من امتى الكلام دة
هيثم : انا خطبت
نيرة : بجد مبررووك
هيثم : الله يبارك فيكى .... انا بحب خطيبتى وهى اللى طلبت منى اعمل كدة
نيرة : بجدد طييب كويس يوسف زمانة جاى حالا
هيثم : انا مش مستعجل ...
نيرة : اهوو جة اهوو
نظر يوسف اليها وعندما راى هيثم معها غضب كثيرا وذهب اليهم
يوسف : اهلا اهلا يابنى انت مش بتحرم
نيرة : استنة بس يا يوسف انت مش فاهم حاجة
يوسف : ششششششش اسكتى انتى ...ايه اللى موقفك معاه اصلا
هيثم : استنة يا يوسف انت فهمت غلط انا هعرفك الحكاية
يوسف : ايييوة انا بقا عايزك تعرفنى الحكااية قبل مااارتكب جريمة
هيثم : انا كنت جاى انهاردة عشان اعتذرلكو كلكو انا اسف بجد ع اللى عملتة
يوسف : وانت من امتى دة
هيثم :من لما خطبت حببتى ... ع فكرة هى معانا هنا فى الجامعة وعارفة عمر كمان ع قد معلووماتى وعايزةة تتعرف عليكم
نيرة : ان شاء الله تيجى الفرصة اللى تجمعنا تانى عن اذنك دلوقتى
تانى يوم
عمر : زى ماقولتلك امى لو شافت الفلوس دى فى البيت هتخدها تصرفها وانا عايز اعمل لنورهان العمليه السنادى
يوسف : انا مش موافقك خالص ع اللى بتعمله دة ماتتجوزو الاول ولعدين اعملها العمليه براحتك
عمر : عايز اعملها مفاجاة كفاية اللى شفتة وعشتة وهى كمان نفسها تشوف حببها زيها زى اى بنت افرض اتخمت فيا زى مابيقولوا
يوسف : والله يا عمر انا مش مطمن خالص للموضوع دة لكن هسمع كلامك واشيل فلوسك معايا ووقت ماتحب تاخدهم قولى ولو مش واثق فيا انا ممكن اكتبلك عقد
عمر : اخص عليك يا جوو وهو انا لو مش واثق فيك كنت قولتلك ع موضوع الفلوس دة
يوسف : حبيبى يا عمر
فى نفس اليوم بليل
ابراهيم واقف فى البلكونة وبحذر وبيتكلم بصوت واطى
ابراهيم : الو ايوة يا باشا انا عملت اللى قولتلك علية بس البت دماغها ناشفة وراحت قالت للواد خاطبها
......: ياااه دة انا قولت انت قدها وهتعرف تتصرف لكن طلعت....
ابراهيم : لا ياباشا انا قدها واقدر اعمل اى حاجة بس الخطة مش حلوة ومش هتنفع معها ياباشا انا عارف دماغها وعارف هتيجى بانهى خطة
......: طب ماتقول خطتك مستنى ايه
ابراهيم : وانا هقولك الخطة كدة بلوشى لا طبعا عايز فلوس الاول ياباشا
.....: طماع زى ماقولولى عايز كام
ابراهيم : اقل من 2.000 جنية مش هاخد
.....: 2.000 جنية مرة واحدة دة انت طماع اوى يا هيما ... كتير ع خطة واحدة هديك 1.000 جنية مردى يابا
ابراهيم : ماشى يا باشاً
......: ابعتلك الفلوس ازاى
ابراهيم : ابعتلى الفلوس ع عنوان البيت وياريت يكون دلوقتى عشان امان
......: تمام بس عارف لو خدت الفلوس وهربت كدة ولا كدة هيجيبك
ابراهيم : عيب ياباشا دة انا هيما بردو
بعد نص ساعة الباب خبط
جرى ابراهيم عشان يلحق يفتح الباب
ابراهيم فتح الباب وخد الفلووس ودخل استخبى فى الاوضة وقعد يعد الفلوس ورقة ورقة وبعدين شالهم فوق الدولاب
...... : الفلوس وصلتلك
ابراهيم : اييوة يا باشا بس ناقصة 50 جنية
...... : ايه دة معقووله اووو اكيد غلطة منى .... وبعدين طلعت ناصح وبتعد كمان الفلوس
ابراهيم : طبعا ياباشا اصل ولامؤاخذة محبش حد يضحك علية
.....: المهم هديهالك يوم مااقابلك ايه هى الخطة بقى
ابراهيم : عندى شرط تانى
...... : وبعدين معاك يا ابراهيم انت غبى اوى اتفضل عايز ايه
ابراهيم : براحة يا باشا كنت عايز بعد ماالعمليه تكمل اخد نصيبى واللى انا عاوزة
..... : هديك 10.000 جنية مردى كدة
ابراهيم : لا ياباشا قليل انا عايز مليون جنية
...... : كتير اوى
ابراهيم : العمليه مش ساهله اباشا
..... : موافق اخلص بقا
ابراهيم : اسمعنى يا باشا...
بعد مرور عدة ايام
نورهان عماله تتصل
بعد انتهاء الترم التانى ونجاح عمر ويوسف ونورهان ونيرة بتقدير امتياز وخالد جاب 98
عمر ماشى رايح يطمن ع عربيتة فى الجراج واحد كان هيخلطة بالعربية
عمر : ماتحاسب يا اخ ايه اعمى
...... : عن جااد بعتذر منك كتير
عمر : انت بتشتم ولا ايه يا حيوان
..... : لا انا ماعم بشتم انا بترجاك تسامحنى
ونزل من العربية ورايح لعمر
...... : مو معقول هيدا انت
عمر : نعم حضرتك تعرفنى
..... : عمر اشتقتلك كتير مو عم تتذكرنى
عمر : انا مش فاهم حاجة
..... : اييه يا عمر انا يوهان
عمر بفرحة : يوووهاان
يوهان : اييه يوهان
عمر : حبيبى تعالى فى حضنى
قعدو يحضنو ويسلموا ع بعض
يوهان : وينا حمزة
عمر : مش فاهم... انت يابنى مش كنت فى امريكا ايه لغة اللبنانى دى
يوهان : اييه انا روحت امريكا والمانيا ولبنان وسوريا
عمر : سوريا فى حد يروح سوريا فى البهدله دى
يوهان : راح احكيلك ع كل شئ بس نروح بالاول تعال نروح البيت اللى بيجمعنا احنا تلاتتنا
عمر : ياااه انا بقالى كتير اوى مرحتش البيت دة تعالى نروح يلا فاكر العنوان
يوهان : ايببه طبعا انا بتذكر كل شئ
ركبوا العربية ووصلوا الشقة اللى وهم صحاب فى ثانوى بيقعدوا فيها ودخلوا وقعدوا وكانت الشقة مليانة تراب ومتوسخة اوى
يوهان : انت اتصل بحمزة وخبرة انة يجى هون بس ماتقوله انى هون
عمر : ماشى
عمر : الو
يوسف : ايه ياعمر مش باين من اخر مرة
عمر : معلش يا زوما بقولك ايه فاكر شقتك الى كنت ماجرها من واحنا فى ثانوى ونيجى نقعد فيها
يوسف : اكيد بس ليه فى حاجة
عمر : نفسى نتجمع تانى انا موجود فيها تعالى مستنيك
يوسف بفرحة : طيييييارة
وصل يوسف للشقة ودخل وسلم ع عمر وقعدوا
عمر : عملك مفأجاة
يوسف : ايه هى
عمر : احم احم اطلع يا سمسم
وطلع سمسم
يوسف : ايه مين دة
يوهان : عن جاد مابتعرفنى
يوسف : ايه بيقول ايه دة
عمر : ركز وانت تعرف فى ملامح متغيرتش
يوسف : تقصد مين
يوهان : اتطلع فينى
يوسف : انت ببتكلم بلغة غريبة اوى مين دة ياعم
يوهان : انا بكون يووهان يا حمزة
يوسف بص ومتفاجئ
يوسف : يوووهان بتاع الثانوية
يوهان : اييه بالظبط
يوسف : حبيبى
وقعدوا يبوسوا فى بعض ويحضنوا فى بعض
سيبك انت من الكلام بتاع التحاية والبوس والاحضان ندخل فى المهم
يوسف : انت سافرت فين العربى ضاع
يوهان : ايه انا راح احكيلكو كل شئ
وفجأة موبايل عمر رن وكانت نورهان
يوهان : لا هدا اليوم مافى حدا راح يفرقنا عن بعضنا وين هاتفك يا حمزة
يوسف : اهو خد
يوهان : فرجينى اياه ... وين تليفونك يا عمر
عمر : استنة ارد وخدة
يوهان : لا مافى مكالمات اليوم
وخد منهم الموبيلات وقفلهم وقفل موبايله هو كمان
نورهان قعدت تتصل كتير عشان تقوله انها مسافرة بكرة تعمل العمليه بس دون رد
ابراهيم اتفق مع شخص مجهول ع خطة من تاليفة والشخص المجهول اللى هتعرفة بعدين وافق بمقابل فلووس طبعا وابراهيم طبعا فهم البيت كله بان واحد اتبرع بفلوسة وكل حاجة عشان تنقل دراستها فى المانيا هى واخواتها
وطبعا البيت كله وافق وحضرو الشنط وودوا ورقهم مع الشخص دة وكل بقا تمام مفيش غير هو يوم واحد وهيسافروا وطبعا محظش لحق يتصل باتانى لان نورهان كانت لسه عارفة
وفى اليوم التالى
كانوا فى البيت ونيرة عماله تحاول الاتصال ببوسف بس مغلق بعتتله ماستدج فيها بتقوله انا مسافرة هتوحشنى
ونورهان بتحاول تتصل بية بس مغلق وقعدوا يعيطو وودعو بيتهم وسافروا
الفصل الرابع والعشرون
نورهان : ماتستنى شويه يا ماما يمكن عمر يجى
ساميه : هو هيعرف منين اننا فى المطار
نورهان : مش عارفة ... طيب محدش قله ليه
ساميه : معرفش بقا يا نورهان
نورهان : طيب احنا هنقعد هناك اد ايه
ساميه : شهر شهر
نورهان : ياااه كتير اوى
ابراهييم : يلااا يا جماعة نركب الطيارة
نورهان : بليز يا انكل خلينا شويه يمكن عمر يجى
ابراهيم : احنا ممكن نستنا لكن الطيارة مش هتستنى
خالد : خلاص يلا يا نور
نيرة واقفة مش بتنطق وباصة ع المطار يمكن يوسف يجى وعندها امل ان حد يجى يودعهم
ساميه : يلا يا نيرة اركبى
ركبوا الطيارة والطيارة اتقفلت
نيرة قاعدة جمب الشباك بتاع الطيارة وباصة منة
يوهان : هيك اصتى
عمر : يااااه قاعدين من امبارح بليل وعمالين نحكى ومحسناش بالوقت
يوسف : استنى يا عمر بقولك ايه وحببتك دى فين فى سوريا بردو
يوهان : لا هيا مو من سوريا هيا من مصر من هون
عمر : بجد والله طيب وانت سافرت وسبتها ليه
يوهان : مشان هيا عندها ظروف صعبه كتير وطلبت منى اروح
يوسف : ظروف مادية يعنى
يوهان : مو بالظبط يعنى هيا عندها ظروف مادية وعندها ظروف صحيه
عمر : بس الظرروف عمرها مابتفرق اتنين بيحبو بعض
يوهان : مين قالك هيك
عمر : انا اللى بقولك انا وخطبتى عندنا ظروف صعبة جدا بس هى اصعب والحمدلله انا بقيت محامى وظروفى المادية اتحسنت بس هى ظروفها لسه وان شاء الله هتخف
يوهان : ان شاء الله حبيبى ان شاء الله
يوسف : انا بقا احكيلكو قصتى ... انا بحب اخت خطيبة عمر وهى كمان بتحبنى اوى بس كل مااجيب سيرة الجواز او انى اروح اتقدملها بتتهرب منى لسه مش عارف السبب
عمر : يا يوسف انا شاكك فى سبب بس مش متاكد هو دة سبب هروبها ولا لاء
يوسف : قول
عمر : باباك كلمها يوم ماكنت فى المستشفى ووصلها فى عربيتة قالها ابعدى عنة عشان خطبتة هتزعل لو عرفت وعمل حوار
يوسف : ومقولتليش ليه ياعمر
عمر : محبتش اقلقك
يوسف : ودة كلام بردو ياعمر
يوهان : اهدوا ما تعملوا هيك فى بعضكم
يوسف : وهى اكيد صدقت مش كدة
عمر : لا هى سالتنى وانا فهمتها كل حاجة بس هى مش موافقة عشان اكتشفت ان باباك مش هيوافق عليها
يوسف : انا لازم اتصل بيها وافهمها ع كل حاجة
عمر : ماشى وهات موبايلى انا كمان اكلم خطبتى لحسن تزعل منى
عمر : مش بترد عليا
يوسف : ونيرة كمان
عمر : اكيد زعلت منى انا هروحلها
يوسف : انا جاى معاك
يوهان : بدكوا تتروكونى لحالى هون
يوسف : نعم بيقول ايه دة
عمر : مش عارف
يوهان : بقصد بدكوا تتروكونى لحالى
عمر : اه انت بتخاف ولا ايه
يوهان : عن جااد بدكوا تتروكونى
يوسف : بص انا مش فاهمك انا نازل وانت ارغى معاه يا عمر
عمر : يوهان انت راجل خليك ساعة كدة وهنيجى اشطا
يوهان : اوكية
ومشيوا ووصلوا بيت نيرة ونورهان
عمر ويوسف عمالين يخبطوا ومحدش بيفتح
البواب : اييه يا بية
عمر : هو محدش هنا
البواب : لا الجماعة سافروا
يوسف : سافروا فين
البواب : مش عارف جسم البلد لكن اللى اعرفة انها بلد اوروبية
عمر : نعم بلد اوروبية ازاى انا كنت افتكرتهم فى البلد
البواب : يا بية هم راحوا عشان يعملوا العمليه لانسة نورهان ربنا يجويها يارب
وصلوا لارض المانيا بخير وسلامة ودخلوا فندق وطبعا كل دة ع حساب الشخص اللى عايز نورهان واللى ابراهيم مفهمهم انة واحد متبرع لها خير
ودخلوا الغرف نيرة ونورهان فى غرفة وابراهيم وساميه فى غرفة وخالد فى غرفة
وتانى يوم طبعا فى الدول الاوروبية لازم اى مريض يروح لدكتور نفسى لمدة شهر قبل العمليه
عند الدكتور
طلب منها تقعد ع الشازلونج
الدكتور : How are you ?!
نورهان : Im fine
الدكتور : always ... can you speak Arabic
نورهان : yes .. sure
الدكتور : مش ملاحظة انى بكلمك انجلش مش المانى
نورهان : لاحظت كدة
الدكتور : طيب كويس انت مصرية مش كدة
نورهان : اه مصرية
الدكتور : وانا كمان مصرى
نورهان : تشرفنا
الدكتور : الشرف ليا ... بصى عايزين نتعرف على بعض فى الاول
نورهان : اوك انا نورهان عندى 20 سنة لسه بتعلم بس تعليم الكفيفين
الدكتور : عظيم .. انا دكتور حازم قوليلى حازم بس احنا صحاب اكيد .... انت انهاردة جاية عشان تحكيلى كل حكايتك من ساعت الحادث لغاية اخر يوم اللى هو انهاردة الصبح وهسالك شويه اسئله وتردى عليها جاهزة
نورهان : جاهزة
قعد ادمها ومسك ورقة وقلم وبدا يكتب كلامها
حازم : ايه سبب مرضك
نورهان : بسبب حادثة
حازم : ادينى تفاصيل اكتر عن الحادثة
نورهان : كانت حادثة عربية من خطا سواق بسبب تزويد سرعة العربية
حازم : انا عارف ان اى حد فى الوضع دة مبيحبش يتكلم فى الموضوع دة بس لازم تحكى متخافيش براحة ادينى اكتر
نورهان : حضرتك عايز تعرف ايه اكتر من كدة
حازم : قوليلى كنتى رايحة فين ساعتها
نورهان : كنت رايحة لزميلتى افرحها بنتيجة الثانوية العامة عشان مجموعنا كبير ولما وصلت لبيت صحبتى اختى نيرة اتصلت بيا وقالتلى بابا تعبان اوى وعايز يشوفنى طبعا روحت لاى تاكسى كان قدامى وحظى اللى بيسوقة راجل كبير فى السن وطبعا فضلت اتحايل هليه يسوق بسرعة اكبر وللاسف لما على السرعة عملنا حادثة
حازم : ايه اكتر حاجة بتفكرك بالحادثة
نورهان : لما اكون محتاجة حاجة وعاجزة عن عملها ااو لما حد يسألنى عن سبب المرض
حازم : مع ان مرضك مش سهل ايه اللى خلاكى متمسكة بتعليمك
نورهان : دى وصية بابايا
حازم : بعد الحادثة ايه اكتر حاجة فرحتك
نورهان : يوم خطوبتى
حازم فى نفسة : اه يابن الجزمة يا عمر هاخد حقى منك وهتشوف
حازم : فين خطيبك
نورهان : فى مصر
حازم : مجاش معاكى ليه
نورهان : لانة ميعرفش
حازم : ممكن اعرف السبب
نورهان : لان الموضوع جة فجأة ومقولتلوش على حاجة
حازم : احسسن
نورهان : نعمممم
حازم : سورى مقصدش
وبعد مرور شهر
يوم العمليه
حازم ونيرة وساميه وخالد وابراهيم واقفين برة ونورهان فى غرفة العمليات وبعد وقت كتير خرج الدكتور وقالهم لازم يستنوا حوالى ع الاقل ساعة عشان يعرفوا العمليه نجحت ولا لاء
وبالفعل بعد مرور ساعة دخلوا جميعهم والدكتور حاطط ع وش نورهان شاش وحازم بيتكلم معاها والدكتور بيشيل الشاش
حازم : زى ما فهمتك يا نورهان العمليه لو نجحت دة يبقى خير من عند ر ولو بعد الشر منجحتش دة بردو خير من عند ر وزى ما انت عارفة ر لو اذن بحاجة هتحصل من غير ماحد يوقف قدام طريقك ودة دينك وعلمك كدة ومفيش استسلام وزى ما دينك علمك دة قضاء وقدر و....
كل دة وحازم واقف قلقان وخايف وبيتكلم مع نورهان وهى بتسمع وبس والدكتور بيشيل الشاش وعيلتها واقفة خايفة للعلمليه متنجحش وبعد انتهاء الدكتور من ازاله الشاش بداءت تبص عليهم واحد واحد وبدات تبتسم وتضحك بهسترية
نورهان : لا مش مصدقة انا شايفة انا شايفة بجد دة مش حلم صح قولولى ان دة مش حلم وانة حقيقة
الدكتور : تقدرى تعدى كام صابع
نورهان بفرحة : خمسة
وقامت من ع السرير واراحت لاخوها وحضنتة وراحت لنيرة ومامتها وحضتنتهم وفضله يعيطو وبعدين راحت لابراهيم
نورهان : عمرى من ساعة الحادثة ما شوفتك وكنت بكرهك بس من انهاردة انا غيرت راى تسمحلى اقولك يا بابا
ابراهيم بخبث : ماشى يا .. بنتى
حضنت ابراهيم وراحت لحازم وقالت
نورهان : متشكرة جدا يا دكتور انت وقفت معايا كتير وانت بجد بقيت صديقى المقرب
فى مصر
فى بيت عمر كلهم متجمعين
عمر : خلاص هتجنن يا بابا بدور عليها فى كل حتة روحت المطار وشوفت السجلات واللى سافر لكل دوله مش ظاهر لها اى اثر
يسرى : انا قولتلك من الاول دى بنت مش ساهله وقليلة الادب وادى اخرتها شوف عملت فيك ايه
عمر ببكاء : ابوس ايدك يا ماما انا فيا اللى مكفينى انا بقالى اكتر من شهر بدور عليها والاول مكنتش بترود ودلوقتى الموبايل مقفول مش عارف اوصلها ازاى
يوسف : وانا كمان تعبت انا دورت كتير انا تعبت بجد انا مش عارف اعمل ايه اكتر من كدة وطيب هما عملة فينا كدة ليه
يوهان : اجت على بالى فكرة
عمر : ابوس ايدك قولها
يوهان : مو انا صحفى انا راح انزل منشور بالجرنال باسمها
عمر : مينفعش لانها برة ومنعرفش فى انى دوله بالظبط
يوسف : الفيسبوك هو دة
عمر : ايوة صح
جرى عمر وجاب الاب توب وفتح الفيس بوك وجاب اميل نيرة وبعتلها رساله لكن شاف اخر ظهور وكان من حوالى شهر ونص
يوسف : مفيش فايدة
يوهان : لا تشغلوا بالكو بهدا الحكى وركزوا بالشغل بالاول
عمر : بلا شغل بلا زفت انا نفسيتى ضاعت هى ليه بتعمل فيا كدة
وهو بيتكلم وقع اغم عليه
لحقوة صحابة وفوقة
يوهان : فى حدا بيعمل فى حاله هيك شى ...انت ما كلت من الصوبح
يوسف : استغفر الله العظيم يارب
وفضل ع هذا الحال لغاية شهرين كمان
حازم : مبروك يا حببتى
نورهان : الله يبارك فيك يا حبيبى
حازم : بحبك بقا
نورهان : بموت فيك بقا
حازم : انا زى ما قولتلك كتبتلك الشركة باسمك ومن بكرة تنزلى شغلك عشان اعلمك الشغل بيمشى ازاى
نورهان : ماشى يا حبيبى
حازم : تعرفى انا بحبك قد ايه
نورهان : قد ايه
حازم : قد ما بحب الدنيا كلها واكتر
نورهان : بعشقك
حازم : انا بعشق امك
نورهان : ههههههه
حازم : اتغيرتى اوى
نورهان : للاحسن ولا للاوحش
حازم : حببتى انت مستحيل تعملى حاجة وحشة
نورهان : ايوة كدة
الفصل الخامس والعشرون
ويوم راس السنة
كلهم بيحتفلوا بعيد راس السنة الا عمر ويوسف
عمر ويوسف بداو يركزو فى شغلهم اوى وحياتهم كلها شغل
نورهان نسيت حاجة اسمها عمر
حتى حرقت كل الهدايا اللى جبهالها فى عيد ميلادها وورمت السلسة
نيرة لسه عايشة ع الايام اللى كانت بتجمعهم سوا
وفى يوم نيرة كانت فى النادى وهى خارجة خبطت فى واحد
الشخص : انا اسف
نيرة : ولا يهمك
الشخص : مصريه ياااه بقالى كتير نفسى اتكلم عربى
نيرة : عن اذنك
الشخص : ثوانى كدة مين نيرة
نيرة : حضرتك تعرفنى
الشخص : ايوة انا هشام
نيرة : ايييه
هشام : اخيرا قابلتك يا نيرة
نيرة : اه صدف ممكن امشى
هشام : ارجوكى استنى انا عايزك تسامحينى يا نيرة انا عرفت غلطى وبحبك والله بحبك
نيرة : افندم
هشام : يا نيرة ابوس ايدك بلاش الطريقة دى انا والله العظيم حبيتك بس بعد ماعرفت غلطى دى بنت مش محترمة وغلط لما حبتها وكنت اعمى لما مشوفتكيش قدامى
نيرة : انت فمهت غلط انا محبتكش انا كنت معجبة بيك مش اكتر
هشام : لا حبتينى وانا حبيتك ولما لقيت مفيش فايدة جيت هما عشان انساكى بس مقدرتش نيرة انا مش عارف اعيش حياتى من غيرك
نيرة : امانة عليك يا هشام انا مش عايزة افتكر الماضى خلينى عايشة ع الايام الحلوة اللى بتفكرنى بالسعادة مستكتر عليا السعادة عشانى سبنى امشى
هشام : مش هسيبك تضيعى منى تانى مستحيل اتخلى عنك ابوس ايدك ادينى فرصة اعرفك فيها انى غلطان وانى لحبك بجد
نيرة : بس انا كدة هعذبك معايا
هشام : مش مهم شويه من اللى كنت بعملوة فيكى واحنا فى ثانوى
نيرة : بس انا مرتبطة
هشام : مفيش دبله فى ايدك
نيرة : احنا بنحب بعض وفترة صغيرة وهنبقى فى بيت واحد
هشام : يعنى مفيش فايدة
نيرة : للاسف مفيش وانا كنت قدامك بس انت ضيعتنى منك
هشام : انا عارف وكل يوم بحاسب نفسى والله بس اطلب طلب منك اخير
نيرة : اتفضل
هشام : حاولى تسامحينى
نيرة : انا سامحتك من زمان
هشام : يابختو بيكى يابختو بجد
فى الفيلا فى المانيا
نيرة : احنا مش هنرجع مصر بقا
نورهان : لا
نيرة : ليه بقا انت فترة علاجك انتهت واحنا والحمدلله بقينا اغنياء جدا ومش محتاجين حاجة ولو رجعنا مصر هنستريح
خاالد : وانا عايز ارجع مصر
ابراهيم : فى حد يسيب الجنة ويروح لجنهم
خالد : بقولك ايه يا راجل انت .. انت تخرس خالص اوف
نورهان : خالد رد ع بابا عدل
خالد : بابا مين ياختى ... انت خلاص اتجننتى ولا ايه
نورهان : انت حيوان ازاى تكلمنى بالطريقة دى
خالد : لا العفو يا انسة نورهان انا اسف
وطلع غرفتة
ابراهيم : لسه عايزة تروحى مصر
نيرة : اه
نورهان : ليه بقا
نيرة : مش مستريحة فيها خاسها مش بلدى انا بحب مصر ووحشنى يوسف اوى وانت نسيتى خلاص نسيتى عمر اللى بيحبك بجد وساعة ما يحب يفرحك يفضل يشتغل عشان يجيلك هدية يفرحك بيها
نورهان : متفكرنيش بالكائن دة تانى
نيرة : حازم عرف يضحك عليكى ويخليكى تنسى عمر بالفلوس للاسف اتغيرتى اوى
وطلعت غرفتها
ابراهيم وهو نام وبياكل تفاحة : ناويه ع ايه
نورهان : هكلم حازم
فى مصر
عمر فى مكان زكرياتهم
فى شجرة الامنيات المكان اللى كان بيجمعهم سوا وجاب سلم وطلع مسك فروع الشجرة ومسك الشريط ويفتكر كانت ايه الامنية دى ونزل تانى وقعد تحت الشجرة وضم رجله وحط دماغة ع رجله وفضل يعيط وبيكلم نفسة
عمر : مبقتش عارف اعيش يا نورهان ليه سبتينى وسافرتى ياترى انت دلوقتى عامله ايه وحشتينى اوى وحشنى كل حاجة فيكى حتى لما كنتى بتعيطى ولنا بتضحكى ولما بتزعلى لما انسى اتصل بيكى بحبك اوى اه لو اعرف انت فين كان زمانى جتلك اااااه يااااارب ياااارب رجعها ليا تانى وحشتنى اوى انت اللى عالم بحالنا يااااارب
فضلوة ع هذا الحال ونورهان نزلت الشغل واتعلمت وحازم قدر يعوضها عن ايامها مع عمر وهى نسيت عمر وكرهتة لانة فهمها لو كان بيحبها هيعافر عشان يوصلها هشام بيتعذب عشان نيرة ونيرة بتتعذب عشان يوسف ويوسف مبيعملش حاجة غير شغله عشان يحاول ينساها لكن عمرة مانسيها
وبعد حوالى 3 سنين
العيله كلها اتفقوا يرجعو مصر وبالفعل كلهم رجعوا مصر
وفى يوم
نورهان لالسة جيبة قصيرة فوق الركبة لونها كحلى وبدى كت لونة اصفر وجزمة ومسيبة شعرها وحاطة مكياج وماسكة الكلب بتاعها وعمر وحمزة فى نفس المكان
بص يوسف عليها وقال
يوسف : نهاااار اسوووود
عمر : ايه يابنى
يوسف :الحق نورهان اهى
عمر سمع اسمها وبص ع المكان وقال
عمر : اووف الله يخربيتك قلبى وقف
يوسف : يابرودك البت اهى مش انت هتتجنن عليها
عمر : نورهان مستحيل تلبس كدة وبعدين نورهان كفيفة انت نسيت
يوسف : البلاد الاوروبية بتغير يا صاحبى وممكن تكون عملت العمليه
عمر بخوف : ابوس ايدك يا يوسف متعلقنيش بحبل يوقعنى ع الارض اكيد مش هى بص انا همشى ها مش عايز اتصدم اكتر من كدة وزى ما قولتلك مش هى
مشى عمر من خوفة وراح يوسف لنورهان
يوسف : نورهان
نورهان : نعم
يوسف : نورهان انت نورهان صح
نورهان : نعم
يوسف : انت نورهان اخت نيرة مش كدة
نورهان : ايوة انت مين
يوسف : انا يوسف مبررروك ع العمليه
نورهان : اووووف انت بتفكرنى بالايام الزفت دى ليه وسع لو سمحت
يوسف : نورهان طيب ردى عليا انتو لسه فى بيتكو هو هو ولا اتغير
نورهان ببرود : ياااى ايه الهبل دة يا حاازم
حازم : ايه ياقلبى
نورهان : بص شوف الحيوان دة
حازم : فى حاجة يا اخ
يوسف : ولا حاجة متشكر جدا يا نورهان
وبصلها نظرة استحقار ومشى
فى بيتهم القديم
نورهان : ييياااى ازاى احنا كنا قاعدين هنا اووف كلها اسبوع ونروح الفيلا الجديدة استريحتى لما رجعنا مصر يا نيرة
نيرة : اه بس انا عايزة اقعد فى بيتنا دة
نورهان : نو مستحيل انا سمحتلك اننا نرجع مصر بس نقعد هنا لا
نيرة : فعلا سمحتيلى نرجع مصر بعد طلبى ب3سنين مش كدة
وسابتها ودخلت اوضتها
عمر : ايييه انت ايه اللى بتقوله دة
يوسف : زى ما قولتلك يا عمر نورهان هى دى الشخص اللى كان واقف هناك وانت مشيت وخفت
عمر : مستحيل
يوسف : للاسف انا مكنتش مصدق
عمر : انا لازم اروحلها
يوسف : بلاش يا صاحبى هتندم اوى
عمر مسمعش كلامة وراح لهم وخبط ع الباب فتحت ساميه وقالت
ساميه : انت ايه اللى رجعك تانى
بص عمر لساميه اللى شعرها لونة اصفر والميك اب ولابسها وقال
عمر : جاى اشوف خطيبتى
ساميه : امشى من هنا نورهان فرحها بعد اسبوعين
عمر : اوعى كدة دخلينى
ودخل عمر بدون ارادة والدتها
طلعت نورهان وهى لابسه بنطلون جينز اسود ضيق وبدى كت ابيض
عمر ببكاء : نورهان
نورهان : مين دة يا ماما
ساميه : دة دة .... دة حسام ابن خالتك رجع من امريكا
حسام دة اخو نورهان ونيرة فى الرضاعة وكان فى امريكا ونورهان بتحبة جدا)(
نورهان : حسام
جريت عليه واترمت فى حضنة وبدات تعيط
بصتله وبصلها واىاتنبن بيعيطوا
نورهان : اخيرا رجعت من امريكا
عمر : انا مش حس....
ساميه : ايوة ايوة هههه بجد وحشتنا يا واد
وبصتله بمعنى انة ميقولهاش حاجة
نورهان : شكلك وصوتك اتغيروا
عمر بحزن : السفر بيغير ... بيغير كتيير اوى
مسكت ايدة ودخلت قعدت معاه فى البلكونة وهو حزين ومش عارف يعمل ايه
عمر : مبروك ع العمليه
نورهان : كان نفسى افضل عاميه
عمر : ليه كدة
نورهان : مش عارفة حاسة انى مش عايشة
عمر : ازاى وانا جمبك
نورهان : انت اللى هتعوضنى عن اللى ضاع ياريتك رجعت من زمان يا حسام
وفضلوة يتكلمو
نيرة سألت عن مكان يوسف وعرفت مكان شركتة وراحتله وطلبت من السكرتيرة متقولش اسمها ودخلت وكان بيبص فى الورق اللى قدامة وبيقول اتفضلى حضرتك
بصلتة بابتسامة شوق وقالتله
نيرة : مش هتبصلى
بصلها يوسف واتفاجى
يوسف : انت انت انتى
نيرة : ال3سنين نسوك اسمى
فرك عينة ويبصلها تانى وقام من ع الكرسى ومسك ايديها وهو مش مصدق
يوسف : مستحيل نيرة
نيرة : وحشتنى اوى
حضنها يوسف وهو بيعيط
يوسف : كنتى فين يا حببتى
نيرة : انا اسفة جداا بعتذرلك سامحنى
يوسف : انا مسامحك بس تعالى نشرب حاجة وتحكيلى ع اللى حصل
وراحوا كافية
خالد : انا اسف جدا بس مش دى بيت انسة لارا والعائله
البواب : اييوة يا بية
خالد : طيب متعرفش رقم لارا
البواب : لا مؤخزاة يابية فى حاجة
خالد : لا انا صاديقها المقرب وكنت عايزها فى حاجة كدة
البواب : ايوة هى وبنتى فى سن بعض وواخدين ع بعض اوى اكيد معها رقمها ثوانى كدة
ودخل البواب وخد موبايل بنتة وجاب الرقم واداة لخالد
نيرة : بس هى دى الحكايه
يوسف : يااااالله ياااااالله
نيرة : وحشتنى اوى
يوسف : وانت كمان وحشتينى جدا جدا مستحيل اتخلى عنك تانى
نيرة : طب وباباك
يوسف : بابا مات يا نيرة
نيرة : اييييه انا اسفة
يوسف : ولا يهمك انا بابايا مات وكتب كل حاجة بأسمى ووصانى وقالى متخدش غير اللى قلبك يختاره
نيرة : الله يرحمة
يوسف : يااارب
وتانى يوم نزلت كالعادة نيرة عشان تقابل يوسف
وخالد راح يكلم ويقابل لارا
خالد اتصل بلارا وطلب منها يتقابلوا وهى وافقت ونيرة راحت ليوسف فى الشركة ونورهان مع حازم فى الشارع بيتكلموة
حازم : حبيبتى انا عملت دعوات الفرح
نورهان : بجد يا حبيبى
حازم : حتى شوفى
نورهان : انت كاتب حرفى ليه مكتبتش اسمى ليه
حازم : عشان مبحبش حد يعرف اسم حبيبتى
وقرب منها وبص فى عنيها ومسك ايديها
ومن سوء حظهم كان فى نفس ااشارع عمر معدى وشافهم حاول يستخبى عشان متشوفهوش
شافتة وندلتة راحلها وهو مدايق
نورهان : اعرفكو ببعض ... حازم حسام ابن خالتى .... حسام حازم خطيبى
حازم : اهلا بية
قالها بتريقة وبقرف
عمر : دى اختى مع بعض من صغرى اوعى تدايق او تغير منى
نورهان : كويس انك جيت فى وقتك خد دعوة فرحى
عمر ادايق اووووى ونزلت دمعتة ومسحها بسرعة ومشى
روح عمر بيتة وهو بيعيط وطلع اوضتة
يسرى : عمر مالك
عمر : سيبيى يا امى فى حالى
يسرى : لا مش هسيبك انت بتعيط ليه
عمر : قولتلك سيبينى فى حالى
يسرى : يا عمر انت راجل ايه اللى يخيليك تبكى كدة
عمر : ممكن تقفلى الباب والنور وتطلعى
يسرى : حاضر
فضل يعيط ويفتكر المشهد
شوفتها مع حبيبها
كانت ايده في ايدها وكانت عينه في عينها شوفته فيا
دموعي نزلت علي طول قولت لنفسي مش معقول
قومت من المنظر موهوم راحت علياااا
شوفتها مع حبيبها
كانت ايده في ايدها وكانت عينه في عينها شوفته فيا
دموعي نزلت علي طول قولت لنفسي مش معقول
قومت من المنظر موهوم راحت علياااا
ابتديت ابصلها حست اخدتت بالها قولت امشي يبعيد عنها
بصيتلي
ابتديت ابصلها حست واخدت بالها قولت امشي بعيد عنها نادتني
اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه
روحت اكلمها عشان خاطر حبيبها مايشكش فيها وفيا وعشان الناااااس
روحت اكلمها عشان خاطر حبيبها مايشكش فيها وفيا روحت وخلالالالالاص
اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه
قالتله اعرفك بيه قالها اهلا بيه بتريقه كده وحرجني موتني
قولتله دي اختي مع بعض من صغري يعني اوعي تغيرمني صدقني
اديتني دعوه فرحها موت بجد وانا بشوفها محدش غيري كان حسيسها صدمتنيىىى
مقدرتش امسك نفسي محدش غيره جرحني دموعي نزلت علي خدي عشان هتوحشني
شوفتها مع حبيبها
وتانى يوم نزلت كالعادة نيرة عشان تقابل يوسف
وخالد راح يكلم ويقابل لارا
ونورهان جالها اتصال من شخص غريب واتفق معاها ع مكان يقعدوا فية وراحت نورهان وفضلت مستنية الشخص دة لحد ماجة
الشخص : انا فاعل خير وجاى اوريكى فيديو يهمك اوى
نورهان : نعم
الشخص : ثوانى
وشغل الفيديو واتفرجت عليه نورهان
نورهان : مش فاهمة حاجة
الشخص : انا هانى زميل وصاحب تامر وحسن اللى فى الفيديو
نورهان : وانا مالى
هانى : مش الشخص اللى فى الفيديو دة يكون خطيبك حازم
نورهان : ايوة هو
هانى : دة زميلى واسمة الحقيقى تامر والفيديو دة كان بيتراهن عليكى مع حسن عشان ينتقم منك فى عمر خطيبك الاولانى
نورهان : مستحيل
هانى : لا مش مستحيل اى حاجة فى ايد تامر مش مستحيل تامر دة مش سمعتى صوتة قبل كدة الشخص دة هو هو اللى خطبتك وانت واقفة عند الشجرة من 3 سنين وضربتية ومردتيش تقولى لخطيبك حاجة تامر عرف عنك كل حاجة وسأل عنك وعرف ابراهيم جوز والدتك وعرف كمان انة بيحب الفلوس واتفق معاه انة يسفرك برة واكنة دكتور نفسى ويهملك العمليه ويكتبلك كل حاحة باسمك وكل دة عشان الحاجات دى مش متسجله باسم الحكومة ولو الحكومة شمت خبر هيشموعها وطبعا هيقبضةة ع اللى باسم الحاجات دى ةطبها انت اللى صاحبة الاملاك دى كلها
كل دة ونورهان مصدومة
نورهان : يعنى هو زى مابتقول كدة ايه اللى هيخليه يعملى العمليه
هانى : دى الحاجة الوحيدة اللى حقيقية فى الموضوع بس هو عمل كدة عشان تحبيبة
نورهان : ازاى واحنا هنتجوز والدعوات اتعملت
هانى : صدقينى دة كان هيجيب ناس ويقولك عليهم شهود ومأذزن
روحت نورهان وهى مش مصدقة وقررت مش هتقول لحد الموضوع
وفى بيتها دخلت اوضتها شافت موبايلها القديم مسكتة لقتة مقفول حطتة ع الشاحن وشافت اخر مرة لما عمر اتصل بيها وشافت الرسايل ودخلت ع تفاصيل رقمة وبصت فى رقمة لقتة نفس رقم حساام اللى قابلها امبارح استغربت اوى
نورهان : ههههه شكلى هتجنن .... طيب اتصل بيك يا عمر ياترى هتسامحنى وترجعلى ولا زمانك خطبت ولا اتجوزت .. تصدق غلط لما كرهتك بس والله انا مكرهتكش انا كنت بقول كدة لكن قلبى بيحبك ياااارب ترجعلى تانى بس ازاى وراحت اتصلت بحسام اللى هو عمر وقالتله عايزة تشوفو ويجيلها البيت
الفصل السادس والعشرون النهاية
عمر جة ومكنش فى حد فى البيت غير ساميه الباب خبط راحت تفتح
ساميه : انا مش قولتلك متجيش تانى
عمر : انا جاى عشان خطيبتى طلبت منى اجى
ساميه : انت لسه بتقول خطبتك هه يابنى ريح نفسك وريحنا بنتى فاضلها ايام وتبقى فى بيت جوزها
عمر : خااالتى والله وحشتينى فين عيالك
نورهان : تعال يا حسام نتكلم مع بعض شويه
دخلو البلكونة وقعدوا يتكلموة
نورهان : عايزاك تساعدنى
عمر : فى ايه
نورهان : عاايزة اشوف عمر خطيبى الاولانى
عمر اتصدم
عمر : احم طب مش انت مخطوبة وهتتجوزى
نورهان : لا كله طلع كدب وحكتله ع كل حاجة
عمر : طيب لو كان حازم طلع كويس كنتى بردو هتفكرى ترجعى لعمر
نورهان : تصدقنى لو قولتلك انى كنت بتعذب كل يوم ومش بيبين
عمر : وانا واثق انة كان بيتعذب زيك واكتر بس هتعملى ايه
نورهان : عايزة اوصله هو اكيد اتغير وبقا محامى كبير بس خايفة يكون اتجوز او خطب
عمر : لا عمر لسه بيحبك وعمرة ما فكر انة يحب حد غيرك
نورهان باستغراب : وانت عرفت منين
عمر : نورهان انا مش حس...
الشخص : اوعى يا خالتى عايز اشوفهم وحشوونى يا نوووورهان
الشخص : اسف معرفش ان حد معاكى بس لو تسمحلى اخدها منك دقتين اسلم عليها
نورهان : انت مييبن
حسام : ايبه نستينى يا وحشة انا حسسام ابن خالتك
نورهان : نعمم امال دة يبقى مين
حسام : نعم انا لسه راجع من اوروبا حتى شنطتى اهى اكيد ملامحى متغيرتش
عمر : نورهان انا هفهمك كل حاجة انا عمر بس والدتك منتعتى اقولك
نورهان قعدت تعييط
تانى يوم
نورهان مش بتنطق ولا بتتكلم
ونورهان بتفتكر
فلاش بااااك
نورهان : حتى انت يا ماما كنتى عارفة وساكتة منكوا لله بتستعمونى كلكوا انا بكرهكو وبكرهك انت كمان امشى اطلع برة
عمر بصلها بدموع وخرج من غير كلام
بااااااك
نورهان لبست ورراحت لخطبها
نورهان : ازيك يا تامر
تامر اتصدم بس مش بيبين
تامر : حببتى نسيتى اسمى انا حازم
نورهان : امممم صح حازم الدكتور ولا حازم اللى بينتقم منى ولا تامر الواد الصايع اللى متراهن عليا عشان فلوس عشان تثبت لصاحبك انك راجل وتاخد منى اللى انت عاوزة وتخلع انهو رجوله دى عمرى ماقريت عنها ادينى الكتاب
تامر : نورهان انا كنت هقولك ع كل حاجة بس خفت تسبينى والله انا حبيتك بجد كانت نيتى انتقام بس قلبت حب والله العظيم واتغيرت اوى
نورهان : طلعت شيطان كبير اوى با تامر
تامر : لا كنت شيطان قبل مااعرفك بس بعد ماعرفتك اتغيرت وانت كمان اتغيرتى
نورهان : برافو عليك لعبتها صح انت محتاجة جايزة نوبل
تامر : انت اللى محتاجة جايزة نوبل لانك عرفتى تخرجى حنان من شخص شيطان
نورهان بعصبية ودموع : انت لسه بتكدب
تامر : لا والله العظيم مابكدب حبيتك بجد ومستعد اعملك اى حاجة عشان اثبتلك
قربت منة وفجأه ضربة قلم على وشة لدرجة انو وقع ع الارض
نورهان : لو عايز تثبتلى فعلا انهى علاقتنا ورجع كل اموالى ليك
تامر ببكاءوهو واقع ع الارض : حاضر بس مش هقدر اسيبك يا نورهان
نورهان : للاسف معدش ينفع ضيعتنى منك
ورتمله الدبله فى وشة ومشيت
راحت لعمر
نورهان : لو سمحت ممكن اشوف عمر
يسرى : انت نورهان رجعتى امتى
نورهان :انا عارفة انك بتكرهينى بس خلينى اشوفه
يسرى : حاضر تعالى ادخلى يابنتى
دخلت نورهان وقعدت
نورهان : هو هنا
يسرى : بصراحة لا اصل احنا عزلنا بس ابوة عمر مرداش يسيب الشقة دى وانا كل كام يوم باجى هنا اروقها ونقعد شويه ونمشى
نورهان اتبسطت لما لقتها بتكلمها كدة
نورهان : طيب هو مش جاى
يسرى : لا تعال معايا ننزل نروحله المكتب اكيد هناك
نورهان : بسرعة بليز
وراحوا المكتب
عمر : ايه اللى جابك يا ماما فى حاجة حصلت
يسرى : فى حد عايز يوصلك ومش عارف قولت اساعدة
عمر : مين بقا
دخلت نورهان وهى مبتسمة
نورهان : انااا
عمر بصلها ومش مصدق نفسة
عمر بفرحة : نوووورهان
يسرى شافتة فرحان بيها ضحكت وطلعت وقفلت الباب
نورهان : انا اسفة ع اللى حصل امبارح بس انت اكيد مش زعلان منى صح يا خطيبى
عمر : خطيبك؟!
نورهان : ايوة يا عمر انت رجعت فى كلامك ولا ايه
عمر : طب وحازم
نورهان : سبنا بعض عشانك وحشتنى اوى
عمر : انا مش مصدق نفسى
نورهان : محتاجة مساعدتك
عمر : فى ايه
نورهان : عايزة ارجع نورهان بتاعة زمان اللى الناس كلها بتحبها واللى لبسها كان محترم وحنينة وطيبة الروح الجميله مش عايزة فلوس ولا شركات ولا مصانع انا مش عايزة غير بيت صغير وباب مقفول علينا
عمر : اخيييرا يا نورهان يااااه مش مصدق ... بصى احنا لازم نتجوز الشقة موجودة وكله تمام
نورهان : بجد يا عمر
تانى يوم فى البيت
تامر : ارجعيلى يا نورهان والنبى
نورهان : انت ايه اللى جابك هنا مش موضوعنا خلاص اتنهى
تامر : بس انا مش هقدر اسيبك ارجوكى ارجعيلى انا مستعد اعملك اى حاجة بس ترجعيلى
نورهان : اوووف انا هرجع للى يستحقنى بجد
تامر : هترجعيله بعد ما سابك
نورهان : انا اللى سبتة وانا اللى هرجعله
تامر : لا اوعى تعملى كدة
نورهان : يلا ورينا همتك انت مش محتاج عزومة الفرح بعد اسبوع
تامر : هتتجوزية يا نور وتسبينى هى دى اخرة نهايتى معاكى
نورهان : النهاية دى انت اللى كتبتها فى روايه وحطتها فى كتاب ومحدش هيقرا الروايه دى لانها كلها خيانة وكدب
تامر : لو اتجوزتية هقتله
نورهان : انت اكيد مجنون
تامر : نهههههه هقتلهولك ههههه هقتلهولك وهتشوفى
ومشى تامر
ابراهيم : نورهان انت ازاى تعملى فى خطيبك كدة
نورهان : منك لله حسبى الله ونعم الوكيل فيك انت السبب فى كل اللى حصى دة
ابراهيم : انت عبيطططة
نورهان : فعلا كنت عبيطة ومغفله كمان انا لمفروض قد بنتك انا هونت عليك
ابراهيم : انت قصدك ايه
نورهان : ياما قولت عليك انسان واطى وبردو هتجوز اللى بحبة
نيرة : احلى حاجة ان فرحنا انا واختى فى يوم واحد ومع اللى بنحبهم
يوسف : ياااه اخيرا هنتجوز خلاص خلال ايام
نيرة : اه
يوسف : احبك يا سونة
نيرة بكسوف : احم
خالد : اول مااجوز اخواتى تانى يوم هاجى اتقدملك
لارا : وانا هستناك
خالد : بتحبينى
لارا : لا
خالد : نعممم
لارا : انا بعشقك
خالد : هيييبح ??
هيثم : الواد دة مجنون طالع لامة
هبه : يا سلام وليه متقولش طالعلك
هيثم : خلاص يا حبيبتى ولا تزعلى مجنون زيى
هبه : ايوة كدة
هيثم : طب هاتى بوووسة بقا
هبه : هيثم عمر قاعد
هيثم : هو مش واخد باله
عمر : مامى بابى بتعملوة اييه
هبة : رود عليه
هيثم : طب يا بسبوسة انا عندى شغل مهم جدا ردى عليه انت سللام
هبه : اه يا جزمة هههههه تعال بقا يا عمورى اغيرلك
يوم الفرح
عمر ويوسف واقفين قدام الكوافير
وطلعوا من الكوافير ووالدة عمر ويوسف بيزغرطو
راحلها عمر ويوسف
عمر : ايه القمر دة
نورهان : شكرا
عمر : خلاثى ^^ يا طماطم
نورهان : نعممم
عمر : خلاص فراوله ولا تزعلى
نورهان : ههههه
عمر : طب مش يلا
نورهان : يلا ع الفرح
نيرة : متنح كدة ليه
حمزة : ايه القمر دة
نيرة : احم احم
حمزة : ايه عندك حموضة ولا ايه
نيرة : هيهيهي رخم
حمزة : ايه دة مين دى خلاص انا غيرت راى
نيرة : خد هنا رايح فين
حمزة : يلا يا حبيبتى ع الفرح
نيرة : يلا
فى النادى
عمر ونورهان بيرقصوا سلوو
ونيرة وحمزة بيرقصوا سلو ع اغنية لمستك
لمستك نسيت الحياه وانتا الى بحلم اعيش يوم معاه
والليله هيا البدايه وخليك معايا دا عمرى الليلادى ابتدا
لمستك نسيت الحياة وانت اللي بحلم اعيش يوم معاه
والليلة هيا البداية وخليك معايا ده عمري الليلادي ابتدا
ولازم نعيش يلا قرب كمان
تعالى حبيبى لـ ابعد مكان
ننسى الى ضاع من ايدينا
نعيش بس لينا خلاص
اللى جوانا مااات
سرحت بعيونك لـ فين
ايوا انتا جمبى وهعيشلك سنين
وحياتى قرب عليا
يا عمرى وعينيا نعيش الحياه لو يومين
سرحت بعيونك لـ فين ايوة انت جمبي وهعيشلك سنين
وحياتي قرب عليا يا عمري وعينيا نعيش الحياة لو يومين
ولازم نعيش يلا قرب كمان تعالى حبيبى
لابعد مكان ننسى الى ضاع من ايدينا نعيش
بس لينا خلاص الى جوانا مات
ولازم نعيش يلا قرب كمان تعالى حبيبى
لابعد مكان ننسى الى ضاع من ايينا
نعيش بس لينا خلاص الى جوانا مات
ولازم نعيش يلا قرب كمان
تعالي حبيبي لـ ابعد مكان
ننسي اللي ضاع من ايدينا نعيش بس لينا
خلاص اللي جوانا
ماااات
نيرة : حلوة اوى الاغنية دى
حمزة : اووى
نيرة : امممم
حمزة : مالك
نيرة : فيش
حمزة : فيييش ؟! مش قولت غيرت راى
نيرة : هههههه
يوسف : بحبك
عمر : نفسك فى ولاد اد ايه
نورهان : 2 بنت وولد
عمر : بس
نورهان : اه بحب البساطة
عمر : بس انا عايز دستة عيال وشايب وكومى وجوكر ووو...فى حاجة تانى
نورهان : هههه
عمر : يارب يا نور املى الدنيا كلها عيال بس يكون منك انت ولما اموت اموت ع ايدك دى
نورهان : بعد الشر عليك
وهم بيتكلموا سمعو ضربة رصاص
كل اللى فى الفرح صوتو وجريو حتى نيرة وحمزة
بس للاسف الرصاصة جت فى عمر
نورهان : عممممر عممممر
وقع على الارض ونورهان وقعت وحطت دماغة ع رجليها وهى بتعيط وتصوت
عمر : م .. مش مش قولتلك نفسى اموت ع على ايدك
نورهان ببكاء : لا ااااااا انت مش هتمووت انت هتعيش
عمر : خلااص رب ربنا ربنا بيندهلى .. خلى بالك من نفسك
نورهان : لاااااااا لااااااااا يا عمر انت هتعيش .... يا جماعة اسعااااف بسررررعة
عمر : هتوحشينى يا نور خلى بالك من نفسك
تامر : هههههههههه مش قولتلك هقتلهولك
نورهان : منك للللله منك لله
نورهان : لااااااااااا عمر عمر ياعمررررررررر مش هتموت مش هتمووووت
:( :(
نيرة ويوسف اتجوزو وخلفو عمر ونورهان
وخالد اتجوز لارا بس مخلفوش
وابراهيم اتشل بسبب حادثة وطلق ساميه بناءا ع طلبها بس فضل عايش طول عمرة فى المستشفى
ونورهان حصلها صدمة عصبية وفقدت النطق
وتامر اتجنن وبقا فى مستشفى المجانين
المصدر : منتديات قصص
